Botticelli'nin Venüs'ün Doğuşu Tablosu Bize Ne Anlatıyor?
1445-1510 yılları arasında yaşamış italyan ressam sandro botticelli'ye ait bir resim venüs'ün doğuşu. bu resimle birlikte, avrupa’da bin yıldır görülmeyen, gerçek insan boyutlarında bir çıplak kadın tasviriyle karşılaşılmış olunur.
venüs'ün doğuşu efsanesi üzerine biri hesiodos diğeri de homeros olmak üzere iki ayrı kaynak bulunmaktadır. hesiodos, theogonia’sında tanrıçanın denizin köpüklü dalgalarından gelmiş olduğunu anlatmaktadır. dalgalı denize atar atmaz onları gittiler engine doğru uzun zaman, ak köpükler çıkıyordu tanrısal uzuvdan. bir kız türeyiverdi bu ak köpükten, önce kutsal kythera’ya uğradı bu kız oradan da denizle çevrili kıbrıs’a gitti, orada karaya çıktı güzeller güzeli tanrıça, yürüdükçe yeşil çimenler fışkırıyordu narin ayaklarının bastığı yerden. aphrodite dediler ona tanrılar ve insanlar, bu köpükten doğmuş olduğu için diyen hesiodos'u latinceye çeviren şair angelo poliziano'nun dizelerinden yararlanır bu resminde botticelli.
botticelli’nin resmi, bir pagan mitinin, insan ruhuna ilişkin, yeni-platoncu bir anlayışa dönüştürülmesidir. marsilio ficino’ya göre, tanrı evreni gökten temel maddeye doğru inen bir düzen hiyerarşisi içinde yaratmıştır. insan ruhu, mükemmel bir varoluşa sahipken, madde dünyasına gelince bozulur ve varlık zincirinde merkezi kaplar. ficino’ya göre, insan ruhu yeniden orijinal mükemmelliği kazanacak ve sadece yaratılışın güzelliği ile kendini gösteren tanrının sevgisi sayesinde bütüne ulaşacaktır. güzelliği seyir ile ruh, maddi aşktan tinsel aşka doğru ilerleyebilecektir. paganların güzellik ve aşk tanrıçası venüs, botticelli’de dünyevi şehvetten arındırılmış olan göksel venüs'e dönüştürülmüştür. ruhun seyretmesi gereken venüs de budur. burada venüs, zihinsel ve tinsel güzellikle ilgilidir ve aynı zamanda insan ruhunun cisimleştirilmesidir. botticelli’nin resmi, ruhun ilk masumiyetinin ve dürüstlüğünün alegorisidir, madde dünyasıyla ilişkiye geçmeden önceki halidir. burada ruh, aklın elbisesi ile giyinik hale gelmek üzere tutku rüzgarları tarafından kıyıya doğru üflenmektedir. tanrıçanın güzelliği, mükemmel ruhun güzelliğidir. pagan mit, ruhun, hıristiyan mistisizminde cezbe, yeni-platonculuk’ta güzeli seyir ile tanrıya yükselişi konseptine dönüştürülmüştür.