her şey 20 temmuz 1976'da, sex pistols'ın manchaster'daki lesser free trade hall'da yerel gruplar olan "slaugther and the dogs" ve buzzcocks'la beraber verdiği konserde başladı. joy division'ın bu konserle beraber gitarları alıp grup kurmaya karar verdiği rivayet olunur. gerçek bu olmasa bile, bu konserin manchester müzik piyasasını ve joy division elemanlarını etkilediği kuşkusuz.

bernard sumner ve peter hook bu konsere terry mason adlı bir arkadaşlarıyla gitti. salford'da beraber okumuş olan bu üç arkadaş bir grup kurmaya karar verdi. barney'nin halihazırda bir gitarı vardı ve peter bir bas gitar edindi. terry davul çalmaya çalıştı ama pek başarılı olduğu söylenemezdi. yine de, asıl eksikleri bir solistti.

ian curtis konsere karısı deborah ile beraber gitmişti. ian ve deborah bir süre oldham yakınlarındaki chadderton'da yaşamalarına rağmen macclesfield'da büyümüşlerdi. ian sadece müzik değil, aynı zamanda söz yazmayla da ilgileniyordu ve o da grup kurmak için başarısız bir denemede bulunmuştu. barney, peter, terry ve ian manchester'da bulundukları konserlerden birbirlerini tanıyorlardı. ian üçlüyle gruptaki boşluk hakkında bilgi almak için iletişime geçtiğinde joy division'ın temelleri atılmış oldu.

28 aralık 1976'da buzzcocks'ın prodüktörü martin hannett olan spiral scratch ep'lerini piyasaya sürmeleri manchester müziğinde önemli bir kilometre taşı olarak değerlendirildi. ian, buzzcocks'ı, özellikle pete shelley ve menajerleri richard boon'u tanıma fırsatı buldu ve onların başarısını örnek aldı.

1977'nin başlarında henüz bir topluluk önünde çalmaya hazır olmadıkları için salford'daki black swan pub'da çalıştılar. henüz bir isimleri de yoktu. richard boon ve pete shelley tarafından "stiff kittens" ismi önerilmişti fakat bu isim grup tarafından hiçbir zaman benimsenmedi. bu ismi beğenmemelerine rağmen ilk konserlerinde bir isimleri olması gerektiği için bu isim ile lanse edildiler.

grup 29 mayıs 1977'de manchester'daki electric circus'ta buzzcocks ile beraber sahne alacaktı. konserden hemen önce grup, david bowie'nin low albümündeki warszawa şarkısından esinlendikleri warsaw isminde karar kıldılar. aynı zamanda tony tabac'i yeni baterist olarak aldılar. ilk performansları az da olsa yerel dergilerin dikkatini çekti.

o sırada yerel gruplar için konserler ayarlamakla ilgilenen martin hannett warsaw'u da listesine aldı. haziran 1977 boyunca warsaw manchaster'daki the squat and the rafters club'da birkaç defa sahne aldı. burada dj olan rob gretton da birkaç yerel grubun menajerliğiyle ilgileniyordu.

warsaw kendi şarkılarını yazmaya başladı. bu ilk çabaları basit fakat istekliydi, ve çalışmalarla beraber oturaklı hale geldi. bu dönemden çok az bir kısım çalışma kaydedilecek kadar uzun ömürlü oldu. grubun müzik anlamında etkilendikleri ve hırsları soundlarını the velvet underground ve iggy pop'a yöneltti.

bir punk grubu için pek uygun olmayan tony tabac beş hafta ve yarım düzine konser için grupta kaldı. ardından yerini menajerliğini rob gretton'ın yaptığı panik'ten steve brotherdale aldı. steve "the warsaw demo"'nun 18 temmuz 1977'de pennine sound studios'taki kayıtları için zamanında geldi. güçlü bir davulcu olmasına rağmen steve de grupta kısa bir süre kaldı. ian'ı panik'e katılmak için ikna etmeye çalıştı ancak ian warsaw'u bırakmak istemedi.
warsaw bir defa daha yeni bir baterist edindi: stehpen morris. o da o sırada ian ve deborah'nın yaşadığı macclesfield'dan geliyordu ve bir müzik dükkanının camında gördüğü ilana cevap vermişti. kendinden öncekilerinin aksine, grup ile iyi bir uyum sağladı. grup, böylece kendilerine sonradan joy division olarak şöhret kazandıracak elemanları toplamış oldu.
2 ocak 1977'de electric circus kapanacaktı ve birkaç manchester grubu iki elveda konseri düzenledi. bu konserlerden seçmeler short circuit adlı canlı albümde yer aldı. warsaw'un ilk başarısı ve ilk defa bir kayıtta yer alışı at a later date'tir.

aralık 1977'de daha sonradan an ideal for a living adlı ep'de yer alacak dört şarkı kaydettiler. bu, albümlerin grup üyeleri ve onların arkadaşlarınca kaplarına konduğu amatörce bir çalışmaydı.

kasım 77'de londra kökenli grup "warsaw pakt"ın bir albüm yayınlaması nedeniyle karışıklığa sebep olmamak için grup adını ocak 78'de joy division olarak değiştirdi. bu isim, nazilerin zevkleri için kamplarda bulunan genç kadınların kaldığı bölümdü.

bu isim (ve ian'ın ölümünden sonra alacakları new order ismi) sık sık grubun basında nazilerle ilgili sorunlar yaşamasına neden oldu. bunlar grubu şaşırtıp öfkelendirdi ve iddialara cevap vermediler. şarkı sözleri nazi propagandası yapmaktan uzak olmanın yanı sıra, bunun tam tersi bir görüş destekliyor haldeydi. ayrıca daha pek çok punk grubu daha az tepki çekerek çok daha fazla nazi sembolünü direkt olarak kullanmaktaydı.

14 nisanda rafters'daki stiff records test/chiswick challange'da grup rob gretton'ın yanı sıra tony wilson'ı da etkileme şansı buldu. tony wilson granada tv'de tanınan bir sunucuydu. joy division son olarak sahne alacak gruptu. sonuç olarak tony wilson ve rob gretton performanslarından büyülenmişti.

joy division mayıs başında debut albümleri olması planlanan albümün materyallerini kaydetti. bu çalışmada rca için çalışmış olan ve aynı zamanda bir soul dj'i olan richard searling, bernie binnick ve john anderson ile işbirliği yapıldı. john anderson son mikste daha profesyonel bir sound ortaya koymak için synthesiser ekledi. grup kayıttan memnun kalmadı (özellikle transmission'ın miksajından). baştan kayıt hakkında kimse anlaşamadığı için albüm piyasaya sürülmedi ve bootlegler için kaynak oluşturdu. sonunda da warsaw albümü olarak çıktı.
menajerlik rolünü üstlenmiş olan terry mason grup için konserler ayarlamaya çalışmaktaydı. bu sıralarda rob gretton joy division'ın menajerliğine geldi.

manchester'daki the russell club'ın cuma geceleri tony wilson ve arkadaşları tarafından organize edilen konserlere ayrılmıştı. onlar burayı "the factory" olarak adlandırırdı. joy division'ın factory'deki ilk konseri 9 haziran 1978'de gerçekleşti. ilk factory konserlerinde peter saville'den poster dizaynı istenmişti ve çalışmaları joy division albümlerinin bazı kısımlarını oluşturdu.

grup artık tony davidson (tjm records'un sahibi) tarafından prova stüdyosuna çevrilmiş kullanılmayan bir depoda çalışıyordu. prova odasının katı atmosferi de grubun ağır soundunu yansıtarak ve onu daha da ağırlaştırarak grubu punk köklerinden uzaklaştırıyordu.
tony wilson ve alan erasmus bir plak şirketi kurmaya karar verdi ve yerel piyasaya destek olmak için adını the factory'den yola çıkarak adını "factory records" koydu. kısa süre sonra peter saville, rob retton ve martin hannett da oluşuma katıldı. önceleri factory'nin asıl grubu "durutti column" idi fakat plak şirketi birkaç yerel grubun çalışmalarını bir araya getirmek isteyince joy division da yer alması için başvurulan gruplardan biri oldu.

11 ekim'de "a factory sample" adındaki compilation ep'si için iki şarkı kaydetmek üzere rochdale'deki cargo studios'a gidildi. bu ep tony wilson tarafından finanse edildi ve basımından iki ay sonra, aralık '78'de stok dışı kaldı. bu, grubun prodüktör olarak martin hannett ile çalıştığı ilk kayıttı.

bu sıralarda joy division'ın factory'den ayrılıp büyük bir şirketle anlaşacağı dedikoduları çıkmıştı. bazıları rca için çalışacaklarını söyledi (ian curtis rca'in manchester ofisini sık sık ziyaret ederdi ve bir menajer olan derek brandwood tarafından yakından tanınıyordu. bir başka söylenti ise warner bros ile anlaşacaklarıydı (martin rushent ile wb'a bağlı olan genetic records için bir demo kaydettiler). sonuçta bu dedikoduların aslı çıkmadı ve grup factory ile çalışmaya devam etti.

27 aralıkta joy division londra'daki ilk konserlerini islington'daki hope and anchor'da verdi. bilet fiyatı sadece 60 pence olmasına rağmen sadece 30 kişi bu konsere para ödedi. konser diğer açılardan da bir felaketti: bernard ağır bir gribe yakalanmıştı ve ian geri dönüşte bir sara krizi geçirdi.

1979 ocağında ian curtis'in resmi new musical express'in kapağını süsledi. bu küçük zaferi büyük bir trajedi izledi: ian'a epilepsi teşhisi kondu. krizlerinin sıklığı ve ağırlığı değişiklik gösterse de bundan sonra ian'ın hastalığı grup için önemli bir durum haline geldi. düzenli olarak ilaç kullanılması gerekmesinin yanında bazı konserlerdeki parlak ışıklar da bu krizleri tetikleyebiliyordu. sara nöbetleri ona she's lost control'u yazmasında ilham verdi.
14 şubat 1979'da grup bir radyoda çaldı. john peel, joy division ile ocak ayında bir kayıtta bulundu (daha sonra first peel session olarak piyasaya sürüldü). bu, gruba eksikliğini çektiği ünü kazandırdı ve 4 martta londra'nın önde gelen mekanlarından marquee'de the cure ile beraber sahne aldı.

nisan 1979'da martin hannett'ın prodüktör koltuğunda olduğu unknown pleasures, strawberry studios'da kaydedildi. martin hannett'ın kayıtları joy division'ın normal canlı performanslarındaki tonu aşağı çekti ve grubun ağır soundunu oluşturdu. kapak dizaynı bernard'ın bir fikrinden yola çıkılarak peter saville tarafından yapıldı.

unknown pleasures haziranda piyasaya sürüldü. albüm, basında başarılı olarak değerlendirildi ve iyi sattı (önceleri factory'nin büyük prodüksyonları finanse edememesi sebebiyle satışların kısıtlı olmasına rağmen). 1982 temmuzunda satışlar 100 000'e ulaştı ve albüm halen iyi satmakta.

konserlere kayıtlar sırasında ara verilmişti ancak mayıs ve haziran itibariyle kaldığı yerden devam etti. ayrıca temmuzda piccadilly radio için beş adet şarkı kaydedildi (atrocity exhibition ve atmosphere de bunların içindedir).

1979 temmuzunda grup martin hannett ile başka kayıtlar da yaptı ancak bu zaman içinde sadece transmission single'ı piyasaya sürüldü. single'ın olumlu eleştiriler almasına rağmen factory'nin promosyondaki başarısızlığı sebebiyle satışlar hayal kırıklığı yarattı. yine de, the factory club temmuzdaki önemli bir konsere ev sahipliği yaptı.

20 temmuz'da grup "what's on" programı ile granada tv'ye ikinci defa çıktı ve she's lost control'u çaldı. 28 temmuz'da joy division manchester'daki mayflower club'da stuff the superstars festivalinde muhteşem bir performans sergiledi. 13 ağustos'ta londra'daki nashville rooms konseri daha sönük kaldı. grubun performansının yetersizliği dışında, dönüşte içinde bulundukları araca bir kamyon çarptı.

31 ağustosta londra'daki electric ballroom'da 1200 kişiye çaldılar (bu aynı zamanda tarihteki en kalabalık joy division konseridir). ağustos ve eylüldeki diğer konserler arasında leeds'deki futurama 79 ve leigh pop festivalleri de vardı. 13 eylülde londra'daki scala cinema'da, factory, "factory flick" adında bir film gösterisi düzenledi. bu gösteride joy division'ın yer aldığı iki film de gösterildi.

15 eylülde joy division ilk ve son defa yurt genelindeki bir televizyon programına çıktı: bbc 2'deki "something else". grup transmission ve she's lost control'u çaldı. ian'ın çılgınca hareketleri seyirciler üzerinde büyük etki yarattı.

joy division, ekim ve kasım aylarında buzzcocks ile 24 konserlik bir ingiltere turuna çıktı. konserler genel olarak büyük bir başarıydı. headliner'ın buzzcocks olmasına rağmen joy division'ın performansı çok daha iyi oldu ve daha çok ilgi gördü. bu turdan manchester'daki apollo theatre'da verilen 27 ve 28 ekim konserleri kaydedildi ve daha sonradan here are the young man'de piyasaya çıktı. tur 10 kasım'da londra'daki rainbow theatre'da sona erdi.
bu sıralarda annik honore adındaki belçikalı bir kız grupla - ve özellikle ian'la - bağlantı kurdu. bu, grup buzzcocks turuna ara verip brüksel'deki plan k'de konser verdiği sırada olmuş olabilir. ancak annik'in londra'daki belçika elçiliğinde çalıştığının söylenmesi göz önüne alınınca bu tek açıklama olmayabilir.

26 kasımda joy division second peel session'ı kaydetti. şarkılardan biri love will tear us apart'tı ve kısa zaman içinde ingiltere'de kaydı bulunmayan en ünlü şarkı haline geldi. şarkı 10 aralıkta john peel show'da çalınmıştı ancak 1980 nisanına kadar sadece canlı performanslarda duyulabildi.

ocak 1980'de joy division hollanda, belçika ve almanya'yı kapsayan bir avrupa turuna çıktı. bazı konserler, özellikle amsterdam'daki paradiso konseri bootlegler için büyük bir kaynak haline geldi. grup ingiltere'ye geri döndüğünde ünleri konserlerinde çok fazla bootleg kaydı yapılan bir noktaya geldi.

1980 martında sordide sentimental licht und blindheit adlı 1578 adet kopyası bulunan 45liği piyasaya çıkardı. joy division aralarında atmoshpere'in de bulunduğu şarkıları martin hannett ile 1970 ekiminde kaydetmişti. bu sırada ian ve rob gretton da section 25 adında bir grup ile prodüksyon işine el attı.

ian'ın annik honore ile olan ilişkisi, ian'ın turlar sırasındaki uzun yoklukları sebebiyle zaten stres altında olan evliliğini aksatmasına sebep oldu. bu durum love will tear us apart'da olduğu gibi şarkı sözlerine de yansıdı.

mart ayında, londra'daki britannia row studios 'ta closer albümü kaydedildi. bu albüm, grup ve martin hannett tarafından daha çıkmadan büyük bir zafer olarak nitelendirildi. bir amerika turu planlanmış ve durum warner bros ile tartışmaya açılmıştı.

joy division, 2-3 ve 4 nisan tarihlerinde üç gün içinde londra'da dört konser verdi. bu, gruptan, ve özellikle sahnede sara krizine giren ian'dan acısını çıkardı. ian, 7 nisanda bir ilaç dozaşımına girdi. bir intihar girişimi gibi görünmesinin yanında, daha çok bir yardım çağrısıydı. hastalığı ve diğer sorunlar ian'a baskı yapıyordu ve müziği bırakmaktan dahi bahsetmeye başlamıştı. bu olayın ertesi günü bir konser ayarlanmıştı ancak ian'ın sağlığını kazanması için ara verildi.

nisan ve mayıs için ayarlanan bazı konserler iptal edildi. love will tear us apart için bir vidyo kaydedildi. grup ayrı bir kayıt yapmayı reddedince önceki vidyo görüntüleriyle müziği birbirine uygun montajlamak gerekti.

2 mayısta joy division, birminghan university' de son konserini verdi. neyse ki konser kayda alınmıştı ve still albümünde bulunabilir. bu aynı zamanda, ceremony şarkısının tek canlı performansıydı.

18 mayıs 1980'de, joy division'ın iki gün sonra amerika'ya gitmesi gerekirken, 24 yaşının bitmesine iki ay kala ian curtis intihar etti. macclesfield'daki evine geri döndü, deborah'yı akşam ailesinin evinde kalmaya ikna etti, werner herzog'un stroszek adlı filmini seyretti, bir iggy pop albümü dinledi ve kendini astı. intiharı için pek çok sebep geliştirildi: epilepsi hastalığının neden olduğu depresyon, hastalığını kontrol altında tutmak için kullandığı ilaçlar, evliliğinin bozulması, amerika turu için endişesi, ya da genç ölen kahramanlarını taklit etmek için duyduğu hastalıklı istek...

hikaye, 29 temmuz 1980'de, barney, hooky ve steve'in manchester'daki beach club'da verdiği ian'sız ilk konser ile, başladığından neredeyse tam dört yıl sonra bitti. ve new order doğdu...
ian'ın ölümünü takip eden aylarda closer piyasaya sürüldü ve ilk on listesine girdi. 1982 temmuzunda satışlar 250000e ulaştı. love will tear us apart single listesinde 13üncü sıraya yükseldi. 1980 eylülünde factory, atmosphere'ı single olarak piyasaya sürdü.

1981'de bazı stüdyo kayıtları ve son joy division konserini içeren still çıktı. albümün adının bootleglere bir gönderme olduğu düşünülmekte.

sanatsal başarısına rağmen, joy division, ian'ın yaşamı boyunca maddi zenginliğe ulaşamadı. deborah'nın da faturaları ödemek için çalışması gerekiyordu. factory gruplara avans vermiyor, onlara karın %50'sini veriyordu. joy division'ın başarısı şirketi kurtaramadı.

1988 yılında factory substance'ı çıkardı. 1992 yılında şirket iflas etti ve joy division'ın hakları london records'a geçti.

1995 yılında permanent piyasaya sürüldü ve deborah curtis, ian'la olan yaşamı hakkında bir kitap yayınladı.

mayıs 1999'da rob gretton öldü. tony wilson factory'yi tekrar hayata geçirdi.

new order, 2018 itibarıyla müzik hayatına devam etmekte.

Kapanışı Joy Division'ın efsane şarkısıyla yapalım: Love Will Tear Us Apart