dragonfly, nasa'nın satürn'ün en büyük uydusu titan'a göndereceği yeni bir rotorcraft-lander. görünüş itibariyle aslında bir çeşit drone'u andırıyor diyebiliriz.

titan satürn'ün en büyük güneş sisteminin ise 2.büyük uydusudur. hacmi merkür'ün hacminden biraz fazladır. diğer taraftan yoğun bir atmosferi olan -yaklaşık olarak dünyanın 4 katıdır- bilinen tek uydudur. titanın bu denli yoğun atmosfere sahip olması ve içeriğinin de yüksek oranda azot ve metan ihtiva etmesi, gezegenimiz dünyanın ilk haliyle epey benzerlik göstermektedir. bununla birlikte geniş metan okyanusları canlılığın oluşma ihtimalini de güçlendirir. dragonfly aracı tam da bunu araştıracak.

Dragonfly iniş simülasyonu

dragonfly titan'a dikey iniş ve kalkış yapabilen 8 rotor'lu (vtol) bir hava aracı olacak. yukarıda titanın atmosferinin dünyanın 4 katı olduğundan bahsetmiştik. bu özelliği ve yer çekiminin de hayli düşük olması hasebiyle hava uçmaya epey elverişli diyebiliriz. zira yer çekimi, düşük rüzgarlar ve kalın atmosfer düşünüldüğünde aerodinamik açıdan bu 8 rotor'a gerekli itiş olanağı sağlanabiliyor. bu sayede drogonfly'ın saatte yaklaşık olarak 36km/h hızına ulaşacağı ve 4 km'ye kadar yükselebileceği belirtilmiş. mars'taki gezgin curiosity'nin saatteki hızının 0,14 km/h olduğu düşünüldüğünde aslında çok iyi bir hız. mars'a da gönderelim bundan bir tane derseniz ne yazık ki mars'ın atmosferi çok ince. dünyanın yaklaşık 1/100'ü civarında ve aerodinamik kontrollerin kullanılacağı bu tür bir rotor lander'a pek uygun değil.

dragonfly'ın tek seferde 8 km'ye kadar süren uzun mesafeli uçuşlar yapabileceği, diğer taraftan toplam görevi boyunca kat edeceği mesafenin 175 kilometre olacağı söyleniyor ki bu hemen hemen mars'daki tüm rover'ların şu ana kadar aldığı toplam mesafenin 2 katı. diğer taraftan dünya dışı bir gezegende çok rotor'lu uçan bir gezginin ilk defa kullanılacakmış. belirlenen noktalara inip araştırma ve kimyasal analiz yaptıktan sonra tekrar havalanıp diğer araştırma bölgelerine gitmesi mars'daki rover'ların hantallığı düşünüldüğünde oldukça önemli bir gelişme olarak kabul ediliyor. 2017 yılında görevini tamamlayan satürn'ün yörüngesindeki cassini uzay aracının 13 yıl boyunca elde ettiği veriler de kullanılarak titan'ın en uygun atmosferik hava koşullarına sahip olduğu zamanda inişin yapılacağı belirtiliyor. ilk inilecek bölgenin kum tepelerini andıran ekvatordaki shangri-la kumul bölgesi olması planlanıyormuş. ardından da farklı coğrafik bölgelere uçarak ve burada kimyasal analizler yaparak canlılığa dair araştırmalar yapılacakmış. özellikle geçmişte sıvı su ve organik moleküllerin bulunduğuna dair kanıt olan selk çarpışma kraterine yapılacak keşiflerde canlılığın varlığına dair önemli bulgular elde edecekmiş.

fırlatma 2026'da yılında yapılacak ve varış zamanı 2034, toplam görev süresi de 2.7 yıl olarak belirlenmiş. nasa'nın iniş sonrası her şeyin yolunda gittiği geçmiş görevlerinde belirlenen bu görev sürelerinin birkaç katına çıktığı düşünüldüğünde bu sürenin epey uzaması da pek tabii mümkün.

ne diyelim, şansın yaver gitsin yusufçuk.

kaynaklar:
https://www.nasa.gov/…ng-for-origins-signs-of-life/
https://en.wikipedia.org/…ki/dragonfly_(spacecraft)

NASA'nın Mars'a İniş Yapan Aracı InSight Nasıl Bir Önem Teşkil Ediyor?

15 Eylül 2017'de Satürn'e Çarptırılarak 13 Yıllık Görevine Son Verilen Cassini Bize Neler Öğretti?