Marvel'ın Neredeyse İki Yıl Aradan Sonraki İlk Filmi Black Widow'un İncelemesi
Uyarı: Spoiler içerir.
covid-19 pandemisinin en fazla etkilediği marvel cinematic universe projesi hiç kuşkusuz black widow filmi oldu
2017 yılından itibaren marvel studios film sayısını yılda 3’e çıkarmıştı. phase 4’ün planlama aşamasında james gunn krizi yüzünden guardians of the galaxy vol. 3 ertelenmişti. böylece 2020 yılında 2 film vizyona girecekti. bunlar black widow ve eternals projeleriydi. black widow’un orijinal vizyon tarihi 1 mayıs 2020’idi. eternals filmi ise 6 kasım 2020’de vizyona girecekti. hepimizin bildiği gibi pandemi süreci başlayınca black widow filmi sırası ile 6 kasım 2020’ye, sonra 7 mayıs 2021’e ve en sonunda 9 temmuz 2021’e ertelendi. en son erteleme ile birlikte film tam tamına 14 ay ertelenmiş oldu. 9 temmuz itibarıyla hem sinemalarda, hem de disney+’da hibrit şekilde seyircisiyle buluştu. filmin salgından ötürü geç gelmesinin dışında proje olarak da geç kalınmış olması ile ilgili çok şey yazılıp çiziliyor bazen.
ama bunun için marvel entertainment, marvel studios ve disney üçgenine bakmamız gerekiyor
bilindiği üzere mcu, marvel studios’un ilk filmi olan iron man ile 2008 yılında başladı. o zamanlar henüz disney, marvel’ı satın almamıştı. marvel studios ise marvel entertainment’a bağlıydı. marvel studios’un başındaki isim kevin feige doğrudan marvel entertainment’ın başkanı ike perlmutter’a rapor verirdi. feige ile perlmutter yaratıcı süreç bağlamında pek anlaşamıyorlardı. perlmutter filmlerde ırksal çeşitliliği ve kadın karakterleri istemiyordu.
takvimler 2015 yılını gösterdiğinde mcu artık sinema tarihinin en başarılı film serilerinden biri haline gelmişti. mcu’nun mimari kevin feige’nin eli çok daha güçlüydü. yaratıcı özgürlük istiyordu. bunun üzerine disney, marvel studios’u marvel enterteinment’tan ayırdı ve doğrudan the walt disney studios’a bağladı. bu özgürlük black panther, captain marvel, black widow ve shang-chi gibi karakterlerin solo filmlerini olanaklı kıldı.
filme geçmeden önce karakterin mcu’daki geçmişine de bakmamız lazım
black widow ilk kez iron man 2 ile seyirci karşısına çıktı. iron man 2, mcu’nun evren olma anlamında önemli bir adımıydı. zira bu film sadece tony stark’ın hikayesini devam ettirmedi black widow gibi yeni bir karakteri evrene soktu ve s.h.i.e.l.d. organizasyonunu fonksiyonel halde gösterdi. black widow görece daha zayıf olan bu mcu filminde sahne çalan karakterdi. avengers’a geldiğimizde ekibin iskeletini oluşturan 6 kişiden biriydi. bu filmde de karşılığını gördüğümüz budapeşte ve dreykov’un kızı gibi detaylar kendisini gösterdi.
captain america: the winter soldier vizyona girdiğinde, film her şeyi değiştirdiği gibi black widow’u da değiştirdi. karakter daha da derinleşti. artık karakterin gerçekten solo filme ihtiyacı vardı. avengers: age of ultron, captain america: civil war ve avengers: infinity war gibi filmlerde güçlü yan karakter rolünde hikayesi devam etti. avengers: endgame’e geldiğimizde ise malum fedakarlığı göstermek zorundaydı.
black widow solo filmi karakteri mcu’da gördüğümüz sekizinci film
avengers: endgame’de ki fedakarlığı üzerine prequel olmak zorundaydı. filmin anlatım tarzı natasha romanoff’un hayatını bir bütün olarak ele alıyor ve mcu boyunca tease edilen ama gösterilmeyen her konuya değiniyor. öncelikle filmin açılış sahnesi son derece güçlü. bu sahnenin the americans dizisini andırdığını diziyi izleyenler kabul edecektir. özellikle natasha ve yelena için çok önemli olan bu güçlü açılışın ardından tempo neredeyse hiç düşmüyor. film boyu natasha’nın geçmişine dair birçok şey öğrenirken geleceğe dair tohumlar da atılmaya devam ediliyor. bu açıdan filmin kendisini captain america: civil war ve avengers: infinity war arasına konumlandırması çok doğru bir tercih olmuş. zaten sadece makyaj anlamında değil bu arka plan. natasha’nın civil war filmindeki olaylar sonrası kaçak hayatı yaşaması filmin tansiyonunu yükselten önemli bir etken olmuş.
black widow filmi her ne kadar aksiyonu yoğun bir film olsa da aile dinamiği ön plana çıkarılmış. bu aile dinamiğinin filmin en iyi yönü olduğunu düşünüyorum. natasha, yelena, alexei ve melina tek tek son derece başarılı karakterler. hele bir arada olduklarında filmin izlemesi en keyifli dinamiğini yaratmayı başarıyorlar.
scarlett johansson’ın en iyi mcu performansının bu filmde olduğunu söylemek mümkün. 2010 yılından beri olduğu mcu’da kesinlikle bir solo filmi hak ediyordu. oyunculuğu ile, karaktere ne kadar yakıştığıyla filmi sırtlayıp götürüyor. neden bu rol için en doğru tercih olduğunu gösteriyor. özellikle filmin duygusal sahnelerinde ön plana çıkıyor.
yalnız hakkını teslim etmemiz gereken bir kişi daha var: o da florence pugh
harika bir performans gösteriyor filmde. yelena belova karakterinin çok iyi yazıldığını da söylememiz lazım. flashback sahnelerinde, aile dağıldığında en küçük olan yelena’ydı. yaşı gereği olayı tam farkına varamadığı için sahte aile onun için pek de sahte değildi. onları gerçek ailesi olarak görmüştü. bu etken karaktere çok şey katmış. pugh ise oyunculuğu ile bu karakteri bir üst seviyeye çıkarmış. mcu’da geleceğini çok merak ettiğim bir karaktere dönüştü bir anda.
filmin villain tarafında bir akıl olan karakter, bir de kas olan karakter görüyoruz
Villain: Düşman, hikayenin kötü adamı.
genel anlamda ikisi de çoğu mcu filminde gördüğümüz gibi orta karar villain karakterler. yalnız bu karakterlerin black widow solo filmi için en doğru karakterler olduğunu düşünüyorum. dreykov ve kızı antonia kullanılabilecek en doğru karakterler. peki ne kadar kullanılabiliyor ? orası işte biraz tartışmaya açık. dreykov’un düz bir karakter olduğunu söylemek mümkün. antonia’yı taskmaster yapmak tamam ama karakterin derinliğine inmemek herhalde filmin en zayıf olduğu yönü. karakteri mcu’nun devamında görecek gibiyiz. ama karakteri harcamışlar diye bir yorum duysam karşı da çıkamam. genel anlamda red room'un filmde yorumlanış biçimini beğendim. ama biraz az kullanıldığını da kabul etmek lazım. film natasha ve ailesi ile zaman geçirmeyi tercih ettiği için dreykov, taskmaster ve red room sınırlı süre alabilmiş.
black widow’un aksiyon anlamında yoğun olduğunu söylemiştim
bu kadar bütçeli bir mcu filminden beklenildiği üzere aksiyon sahneleri göz alıcı. filmin third act kısmı gördüğüm kadarıyla ilk iki kısma göre biraz zayıf bulunmuş. ben son kısmı sevdim. aksiyon anlamında da sevdim, natasha ve melina’nın planı ve uygulayışı anlamında da sevdim.
filmin en iyi yaptığı şey ise ölçeğinin doğru ayarlanmış olması
film karakter odaklı aile hikayesi olması gerektiği zaman bunu arkada dönen büyük olaylarla ahenkli bir şekilde yapıyor. tam tersi devasa bir aksiyon olacağı zamanda bunu aile temasına uygun ritimli yapıyor. işte bunun da filme genel olarak iyi dememize sebep olan ana etken olduğunu düşünüyorum. captain marvel benzer bir şey denemişti ama yapamamıştı. black widow hem devasa bir hikaye, hem de karakter hikayesi anlatma konusunda sınıfı geçmeyi başarıyor.
gelecek için atılan en önemli adım elbette yelena belova karakteri
yelena’yı bir sonra göreceğimiz sefer hawkeye dizisi olacak. natasha ve clint’in ilişkisi düşünülürse yelena ve clint arasında da ilginç bir dinamik yakalanacaktır. üstelik sadece bununla sınırlı kalınacağını da düşünmüyorum. olası bir devam filmi gelirse günümüzde geçen ve yelena belova odaklı bir film olacaktır.
ağır ağır toparlarsak
black widow, mcu’nu şu ana kadarki en iyi filmlerinden değil. ama kesinlikle kötü filmlerinden de değil. sıralama yaparsak orta bandın üst sıralarına yakın olur diye düşünüyorum. film ortalamanın üzerinde güzel bir marvel aksiyonu. iki yılın ardından izlediğimiz ilk mcu filmi ve phase 4’e güzel bir başlangıç.