efendim biliyorum ki hepiniz bu şu onlar gibi fotoğraflar çekmek istiyor, "anne benim neden böcekli fotom insta'da yok :((((" diye ağlıyorsunuz. yüzünüzü güldürmeye geldim canlarım, ablanız kurban olsun size!

evet, anlayacağınız üzere konumuz makro fotoğrafçılık. kimi macro photography der, kimi de bokunu çıkartıp micro photography bu mikro olan esasen ayrı bir mevzu.

şimdi aranızda dslr yahut yarı dslr (aynasız) fotoğraf makinesi olmayanlar, telefonları için buradan telefonlarına uygun aparatlar edinerek yukarıdaki örneklerdeki gibi olmasa da yakından birkaç şey çekebilirler, buradan sonrasını okumasalar da olur.

zengin olup dilediği makro lensi satın alabilecek olanlar da istedikleri yerden en kallavi lensi alıp yine entry okumayı burada bırakabilirler.

bizim işimiz makineyi alacak parayı anca denkleştirip, makine parasından pahalı lenslere gücü yetmeyenler için.

evet sevgili fakirler ve az fakirler gelelim esas mevzuya;

elinizdeki makinenin çene yapısına uygun olarak makro çekim yapmanın bir yolu var; meşhur odak mesafesini kısaltma metodu. bu metoddaki olay biraz lise optik bilgisine dayanır. efendim lensleriniz, örneğin 16-50mm lensiniz mercekler arası mesafeyi uzatıp kısaltarak (öyle iki mercek değil ha, kimi lenslerde 7-8 farklı mercek bulunur, ayrı ayrı görevlere sahip) 16mm ile 50mm arası bir odak uzaklığına sahip olurlar, ama bir objeyi de en yakın 10-15 cm mesafeden çekebilirler. e böceğin götünü seçebilmek için dijital zoom yapsanız görüntü bozuluyor; ne yapacağız? en iyisi lise hocalarının konunun etrafında dolandıkları ama içine girmedikleri konuya girelim, hain lens lobisinin oyununu hep beraber bozalım. bozalım da cümle alem böceğin götündeki büyük resmi görebilsin. 

bu lise bilgisi çok basitçe şu

sizin mercekleriniz yakınlaşıp uzaklaşıp vs görüntüyü vizörün üzerine düşürüyor (sözlükte çizme şansım pek yok hayal gücünüze bırakıyorum) bu düşen ışığı makinenizin yapısına göre konumlandırılmış vizöre denk getiriyorlar. peki lensi makineden biraz uzağa konumlandırırsak nolur? olacağı şu; net görüntü elde etmek için objeye daha da yakınlaşmak gerekir. öyle ki eğer gereğinden fazla uzaklaştırırsanız objeyi hiç netleyemeyebilirsiniz; çünkü net alan merceğin tam üzerine denk gelecektir. mesela 25mm lensi 26mm uzaklaştırınca fujifilm x-t10 da lens camınının üzerine denk geldi net alan.

demek ki deneye yanıla bulmak mümkün. ya da siz denemeyin, denenmişi var. girin google'a hatta aliexpresse çeşitli boylarda macro tube aratın. alın iki üç çeşit farklı halka makinenize uygun, deneye yanıla çekin. uygun lens odak mesafesi ve uygun halkayı bulacaksınız.

ben size püf noktaları aktarayım

- lensinizin düşük diyafram özelliğine sahip olması maalesef makro çekimde dezavantajdır. çünkü düşük diyafram net alanın dar olması anlamına gelir.

bu şu demek; örneğin diyaframınız f.10 değerinde iken odakladığınız merkezin 2cm berisi ve ötesi net olsun f1.4 değerine alırsanız 0,5cm berisi ve 0,5cm ötesi olabilir. bu da çok amatörce bir görüntü verir. peki bu börtü böcek boyna hareket eder nolecek?

bunu aşmanın yollarından biri yine yukarıdaki halka arama linkinde görebileceğiniz halka aydınlatmalar. bunlar lensin önüne takılır ve enerjisini flaş yuvasından alır, homojen aydınlatmaları sayesinde de hoş sonuçlar verirler.

alamadığınız yahut kullanmanın elverişsiz olduğu çekimlerde; yani kısacası düşük diyaframa mahkum olduğunuz durumlarda da çözüm mümkün.

bunu da şu şekilde aşacaksınız; çekmek istediğiniz objenin peşpeşe farklı netliklerde fotoğraflarını çekeceksiniz. örneğin f.1.4 değerine alıp, ilk 0,5 cm. ikinci 0,5.cm üçüncü 0,5cm... daha sonra photoshop gibi bir program ile stacking yapacaksınız. böylelikle net bir fotoğraf elde etmeniz mümkün.

- bir de tehlikeli lensler var; bunlar artık her yerde; aspherical lensler. niye tehlikeliler; çünkü bu paragrafı entel görünmek için götümden uyduruyorum; tehlikeliler çünkü mercek yapılarından ötürü fotoğrafın kenarları da bulanık çıkıyor. düşük diyaframda hele evlere şenlik bir görüntü curcunası var; hem netlenen mesafe dışındaki mesafeler hem de çerçeveye yakın alanlar bulanık. eğer uslu bir çocuk olursanız bu dezavantajı avantaja çevirmeniz mümkün. olmazsanız da olmayın, çok dert değil. çözüm; yine yüksek diyafram ve buna ek izin verdiği en uzak odak mesafesi; yani 16-50mm lens için 50mm (zoom yapılmış hali).

- diğer husus bu kısa netleme mesafesini aşmak için, örneğin çiçeği tam tepesinden yahut cephesinden çekmeyin. evet çekmeyin çok tatlı bir kadraj sunmuyor, ben ettim siz etmeyin. böcekleri de yine üstlerinden ziyade perspektiflerinden yakalamaya çalışın. bu sizi yine stacking denen işleme mahkum etse de maalesef işin doğrusu bu.

gelelim bu işin bir adım ilerisine, mikro fotoğrafçılığa

bu fotoğraflardan çekmek için de yine çeşitli aparatlar mevcut. makro fotoğrafçılıkta makine ile lens arasına aparat takarken, mikro fotoğraflarda lensin önüne mikroskop öküleri takmanız icap eder, yahut doğrudan mikroskop öküleri. yine ucuz aparatlar mevcut. ancak bu tip fotoğrafları çekebilmeniz için stand gerekir. tripod değil, bildiğin adam gibi stand. hem çeken makine stand üzerinde olmalı hem de çekilen obje. ve de üstüne üstlük çekim aralıkları çok daha dar olduğu için hassas bir şekilde obje yakınlaştırıp uzaklaştırılarak net alanlar birleştirilebilmeli. 

daha evvel belki de bu başlıkta linkini verdim ama tekrar vereyim: bu işin duayenlerinden biri levon biss, web adresi de microsculpture.net

bu maddeden anlayacağınız; bulaşmayın mikro işine; masraf açar, saplanırsınız evi barkı börtü böceğin üstüne yaparsınız allah muhafaza.

Bu içerik de ilginizi çekebilir