Geride Bıraktığımız 2017'nin En Farklı ve Baştan Sona Dinlemeye Değer Albümleri
queens of the stone age - villains
yeni olmuş, kötü olmamış.. ama daha iyileri de olmuştu. ilk dinleyişte birazcık hayal kırıklığı yaratıyor sanki... yani sürükleyici şarkılar var ama albümün tamamı eskilerin tadını vermedi.. yine de van leeuwen'nın gitarını duymak her aklı başında insana iyi geliyor olmalı.
thurston moore - rock n roll consciousness
cease fire gibi harika bir parça bu kısa albüme neden dahil edilmedi anlamadım ama smoke of dreams ve exalted gibi iki şaheseri içermesiyle benden geçer not aldı bu çalışma. thurston moore belli ki özlemiş sonic youth günlerini. dinlenmiş, biriktirmiş ve burada tamamen özgür bir şekilde dışa vurmuş hepsini. ben tatmin oldum!
king gizzard and the lizard wizard - flying microtonal banana
sultangazi'nin tüm kahvehanelerine girip "ulen bu nasıl albüm?! siz king gizzard & the lizard wizard'ın daşaklarını yiyin daşaklarını" demek istiyorum. lakin grubun adını söylerken teklerim, söyleyemem, belki rezil olurum diye endişe ettiğimden bunu yapamıyorum. yoksa yaparım. işin özeti; nasıl öveceğimi bilemiyorum. öylesi güzel, öylesi tadından yenmez bir albüm olmuş.
father john misty - pure comedy
father john misty'nin son albümü pure comedy sub pop'tan çıktı. pitchfork reviewuna göre 7.4 olan sikik hologram imparatorluğu'nun yanında bu albümün 7.6 olması çok garip. kafadan 8'i olması lazımdı bence. gaye su akyol'a karşı bi garezim yok (sadece sevmiyorum) ama pitchfork'un gözümdeki otoritesini sarstı biraz bu puanlama.
gevende - kırınardı
akıp giden harika bir albüm yazmak isterdim, onun yerine şöyle yazacağım: su gibi akarken kırınardı ile dur sakin, neler oluyor dedirten (ne guzel şarkı yahu!) ağlaya ağlaya ile nefesleri hızlandıran, aklı alan, biraz örseleyen, sonra yine akıp giden nefis albüm.
thundercat - drunk
albümün kapağında neden denize kakasını yapan miles davis fotosu içeriyor anlamasak da muazzam bir albümdür. bu adamı dinlemeye başlamak için idealdir.
noah gundersen - white noise
amerikalı folk-rock sanatçısı noah gundersen'ın yeni solo albümü. bir önceki albümü carry the ghost'un karanlık folk-rock sound'undan çıkıp 2000'ler başı indie-rock sularına kaymış olsa da bunu kendi dinamik ve melankolik tarzına yedirmeyi başarmış, üstelik bunu da hiç demode veya eğreti olmadan yapmış. 2014 çıkışlı albümü ledges hala en taze ve en duygulu albümü olsa da benim için, yakın bir arkadaşla sohbet ediyormuşçasına icra ettiği yeni şarkılarını da sevdim ben. kısaca white noise'e bir kulak verin diyorum, bu senenin en güzel albümlerinden.
lcd soundsystem - american dream
glaaam!
daha önce hiç dinlemediğim bu grubun american dream albümlerinde yer alan "oh baby" adlı parçayı duyduğumda kendimi bir an için 90'lı yılların dizilerindeymişim gibi hissettim.
bu hissin yanında güncel popun tatmin etmemesiyle başlayan arayışımı bu electro-disco-rock karışımı sonlandırdı bi nebze. bir de parça bitince bünyede daft punk etkisi bıraktı.
slowdive - slowdive
yeni albümlerini henüz dinleyebildiğim efsanevi shoegazer topluluğudur slowdive. çok güzel bir albüm olduğunu söyleyebilirim. 20 küsür yıl sonra, aynı atmosferi, aynı soundu nasıl yakalayabildiler bilmiyorum ama yeni albümle konsere gelseler dinlesek süper olacak.
aynı yeni albüm kıyağını cranes'dan da bekliyoruz.
kendrick lamar - d.a.m.n.
iki aydır her gün dinlediğim ve sürekli her bir şarkıyı "bu da harikaymış" diye bağrıma bastığım muazzam bir albümdür. defalarca dinlemenin ve şarkılar arasında dönüp dolaşmalarımın neticesinde benim için albümün en iyisi kesinlikle feel.
her yerde despacito ve aleyna tilki'nin o hücre öldüren şarkısına maruz kalınan şu 2017 yazındaki varlığıyla, iyi müziğin ne denli kutsal bi nimet olduğunu hatırlatıyor. canım kendrick, çok teşekkürler. <3
st. vincent - masseduction
canımız ciğerimiz st. vincent'ın son albümü, ve gittikçe daha da emin olduğum üzere en kolay hazmedilebilir albümü. ancak bu, albümün güzelliğini ve kendi içindeki evren yaratabilme gücünü hiç de azaltmamış. akılda kalıcı riff'ler, ani iniş-çıkışlar ve annie clark'ın o seksi, yer yer orgazma ulaştıran vokali ile de epey tatmin edici bir albüm olmuş. son albümü olmasına rağmen vincent ile yeni tanışacaklara da önerilir.
sharon jones and the dap kings - soul of a woman
sharon jones and the dap kings'in soul of a woman adlı albümleri senenin en güzel kayıtlarından.
as you were - liam gallagher
her ne kadar müzik yazarlarınca pek beğenilmese de epey başarılı bulduğum debut liam gallagher albümü. sallapati bir kayıt olacağını düşünmüştüm ama incelikli ve hoş bir ilk albüm olmuş. artık kabak tadı veren 'sorunlu kardeş' geyiğini bir yana bırakırsak eli yüzü düzgün bir iş yapmış liam abimiz.
kamasi washington - harmony of difference
22.09.2017 young turks etiketli ve çıkışlı, çokça başarılı kamasi washington ep'si. su gibi akıp geçen 6 parça 31 dakikalık caz şöleni gibi bir ep. yer yer bossa nova/tropicalia (integrity), yer yer funk (perspective) esintileri ile 31 dakika nasıl geçiyor anlamıyorsunuz.