porto riko'da kendisi ile tanıştım, diyeceğim tek şey insanoğlunun doğa karşında ne kadar çaresiz olduğu.

günler öncesinden yetkililer tarafından uyarıldık, bu doğrultuda hazırlıklarımızı yaptık; şu ve konserve stoğu yaptık. daha öncesinde yapılan tahminlerde irma'nın rotasının porto riko'nun kuzeyinden geçeceği söylenmişti sonrasında rotası güneye doğru yönelince kurbanlık koyun gibi beklemeye başladık. 

çarşamba sabahı etkisini gösterip akşamına geleceği söylendi. neyse sabah kalktık hava stresli, alçak basınçtan dolayı yaprak kıpırdamıyor inanılmaz bi nem var, hali hazırda elektrikler hala varken bakayım nerde bu ırma dedim? kendisi leeward adalarının hemen doğusundan sinsi sinsi geliyordu. neyse öğlen oldu yağmuru geldi, akşam üstüne doğru rüzgarın şiddeti artmaya başladı. 

eve girdim, televizyonu açtım haber kanallarından duruma bakıyorum; st.thomas ve st.marteen adalarını yerle bir etmiş. bulunduğum yeri akşam 7.30 gibi vurdu; kendisini tanıttı. size nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama kendimi belki de hiç bu kadar savunmasız ve aciz hissettiğimi hatırlamıyorum. koskoca ev zangır zangır titriyor, kapıları güçlendirmemize rağmen neredeyse kopup dışarı çıkacaklar gibi bir içeri bir dışarı çarpıyorlar, dışarıda sürekli birşeyler kopuyor, ağaçlar uçuyor, birilerinin evinin çatısı uçuyor ve hiç unutamayacağım o rüzgarın sesi ve uğultusu adeta çığlık atıyor. 

irma, benim bulunduğum yerin 50 mil kuzeyinden geçmesine rağmen saatteki hızı 80 knot civarıydı. yaşadıklarım doğanın ne kadar güçlü ve şakası olmadığını bir kez daha anlamama yetti. şimdi adanın çoğunda elektrik ve su yok. allah düşmanımın başına vermesin derler ya aynen öyle birşeydi.

6 yıldır abd'deyim ve 1 (yazıyla bir) kere tatil yapayım dedim, onda da geldi beni buldu bu kasırga. hatun 2 ay çalıştı para biriktirdi uçak bileti aldı kalktı dünyanın öbür ucundan geldi, 2 ay önceden plan program yaptık florida'ya gideriz şöyle bir key west'e kadar inip çıkarız şeklinde; hepsi patladı bu kasırga yüzünden. erken toparlandık döndük kuzeye, ama oraya da gelecek şimdiki modellere göre. tam bir bela.

dolayısıyla olayın içinden bir şeyler yazmaya geldim şimdi.

tampa'da yaşayan bir arkadaşımda kalıyorduk, adam daha ilk günden çoluğu çocuğu toplayıp kaçma planları yapmaya başladı. daha 4 gün önce tampa'daki costco'ların gaz istasyonlarında 45 dk bekledik benzin için, millet hunharca benzin alıyordu. temel ihtiyaç stokları yine aynı şekilde. arkadaş ve ailesi yola dün çıktılar, ki haklıymış bugün öğlen tampa'da bazı bölgeler için zorunlu boşaltma emri çıktığına yönelik haber gördüm.

kasırganın florida'dan kuzeye dönebileceğine yönelik bilgisayar simülasyonlarının haberleri ilk çıktığında durumun ciddiyetinin farkına varamadım; fakat bu sabah st. augustine'deki manzarayı görünce şok oldum. kasırganın st. augustine'e cumartesi günü varması bekleniyor yanlış hatırlamıyorsam. cuma sabahtan her yeri kapatmışlar. bütün müzeler pilini pırtını toplamış, gidip görülecek hiçbir şey kalmamış, çamlarda tahtalar, sokaklar bomboş, parkmetreler kapatılmış, terkedilmiş şehir gibiydi. turlar devam ediyordu ama 3-4 kişi gördük sadece, onlar da büyük ihtimal geçerken duranlardır.

florida otobanlarında sunpass ile geçilen yöllarda 3 gün önce vali hepsini devre dışı bıraktırtmıştı. keza georgia'da da peach pass express yollar tüm araçlara açılmış vaziyette şu an. georgia'ya girerken durduğumuz bir mcdonalds'ta neredeyse bütün arabalar florida plakalıydı. normalde bomboş olan otobanda 5 saatlik mesafeden 10 saatte geldik. yolda kalanlar, kaza yapanlar.. çok zor durumlar insanlar için bunlar.

öte yandan biz kuzeye çıkarken güney yolunda onlarca elektrik arıza onarım kamyonu gördük. abartmıyorum onlarca derken. sıra halinde dizilmiş gidiyorlardı. dehşet bir hazırlık söz konusu. bu kasırgada ciddi sayılarda ölüm vakası olmazsa hep bu hazırlıklar sayesinde olacak. noaa ve benzeri kurumlardaki bilim insanı ve araştırmacı kişilerin çabaları sayesinde belki de yüzlerce insanın hayatını alabilecek bu kasırga sanıyorum ki görece az kayıplarla atılacaktır. adamlara ayrılan ku$ kadar bütçelerle bunları yapabiliyorlar, helal olsun. yani çok felaket ve ölüm haberi gelmezse küçümsemeyin, hazırlık büyük ve insanlar can hıraş kaçıyorlar.