1997 ODTÜ Bahar Şenliği'nden Geçmişe Götürüp Hüzünlendiren Bir Video
Ekşi Sözlük yazarlarının video hakkındaki yorumları
o kalabalığın içinde ben de olduğum için izlerken içim cız etti. o zamanlar odtü koleji’nde lise öğrencisiydim. bütün türkiye’yi odtü gibi sanıyorduk, sosyal medya falan olmayınca ülkedeki cahil çoğunluğun da farkında değildik. güzel bir yanılgıda yaşıyormuşuz.
ne güzel yıllardı… ankara'da sırayla odtü, hacettepe/beytepe ve bilkent kampüslerinde şenlikler olurdu. hepsine giderdik, ne sanatçılar gelirdi… şebnem ferah, kenan doğulu, yeni türkü, manga, mor ve ötesi, gece yolcuları, teoman, duman, feridun hatırladıklarımdan. şimdi hiçbir şeyin tadı yok, çok yazık gençlere. üzülmemek elde değil…
şu videoyu kaç kez izledim bilmiyorum, yüzümde tebessüm oluştu istemsizce. böyle 'old laik days' videolarında kilitlenip kalıyorum tuhaf bir şekilde.
evet, o zaman da insanlar yoksulluk yaşıyordu, o zaman da saçma sapan siyasetler dönüyordu ülkede; ama gençliğin umudu vardı.
instagram yorumlarında yazmış bir genç kadın: 'bu ülkenin bana bir gençlik borcu var' diye. çok üzüldüm lan, öyle böyle değil. ben 34 yaşındayım ve ucundan kıyısından güzel günler yaşadım akp daha kendini çok hissettirmeden; ama 25 yaşında bir kardeşim var, akp döneminde geçti bütün eğitim öğretim hayatı. ne büyük keder. en çok ona ve onun gibilere üzülüyorum. ona da onun gibilere de hatta bize de bir gençlik borcu var bu ülkenin.
videoda eğlenenler x kuşağı. dünyanın en zengin ülkesi olmasa da; dünya starlarının konser vermeye geldiği; gençlerin üni. bahar şenliklerinde elde bira, manitle sarmaş dolaş şimdinin en baba sanatçılarını, gruplarını günlerce izlediği; orta direk bir memur çocuğunun ailesinden aldığı harçlıkla eğlenebildiği ülkenin zamanları.
ben y kuşağıyım. tv'de rakın kok'u izlediğim zamanları hatırlıyorum: hayvan gibi gruplar, insanlar elde bira kamp alanında deli gibi eğleniyor, karışan yok ayıplayan yok. resmen aklım çıkmıştı. bizim kuşağın en büyük hayallerindendi, büyüyüp kendi paramızı kazanınca bu etkinliklere, hatta yurt dışındaki festivallere gitmek. önce o etkinlikler bitirildi. sonra üni. şenlikleri. sonra buralara hiçbir dünya starı gelmez oldu. en sonunda da ekonomi... dedim ya ben y kuşağıyım. benim, çocukluğum dışındaki tüm hayatım blok halinde malum zamanlarda geçti. x kuşağı güzel yaşadı (şimdiki standartlarımıza göre). z kuşağı şu an bizden daha çok acı çekiyor olsa da önlerinde yaşabilecekleri birkaç gençlik yılı var. peki ya biz, y kuşağı? bugün göklerden bir karar gelip ülke çağ atlasa bile y kuşağının blok halinde giden gençliğini kim geri verecek.
niyetim ucuz kuşak tartışmaları değil. zaten yukarıda da yazdım; z kuşağının şu anki durumu bizden de kötü. onlar için acayip üzülüyorum. hele hele bilgiye bu kadar çabuk ulaşılan bir zamanda skko bir doğu avrupa ülkesi gencinden daha kötü şartlarda yaşadığını bilmek çok acı veriyor olmalı. umarım z kuşağı son 5 senesini düzgün yaşar...
offf iyice bunalıma girdim yine. paylaşmayın olm bunları ya. unutabilmek ve cehalet gerçekten de evrimin bize kattığı çok önemli şeyler...