Ünlü Yönetmenlerin, Filmlerini Peş Peşe İzlediğinizde Fark Edeceğiniz Klasik Özellikleri
bir yönetmenin bütün filmlerini izleme eyleminin, kendine has tarzı olan yönetmenler için yapılması gerekir. zevklidir.
quentin tarantino
ayak fetişi, iyi yazılmış diyaloglar, japon sinemasına saygı, pop kültür referansları, bol bol ayak fetişi, başlıklı, doğrusal olmayan hikayeler, ürün yerleştirme, paylaşılan sinematik evren, ayak, eski müziklerden oluşan eklektik film müziği ve nedensiz ama aynı zamanda komik şiddet. ayak demiş miydim?
en sevdiğim filmi: (bkz: soysuzlar çetesi)
alfred hitchcock
bir gerilim ustası, karakterler habersizken seyirci tehlikenin farkındadır. (gerilim inşa eder), seyirci olaya bir dürbün veya gözetleme deliğinden tanık olur, masum kahraman haksız yere suçlanır, yelloz (kibarcası yozlaşmış :)) ve seksi kadınlar cezalarını alırlar. kendi filmlerinde küçük bir rol alır.
en sevdiğim filmi: (bkz: psycho)
m. night shyamalan
olay örgüsü adamı, hikayenin sonunda büyük bir olay örgüsü dönüşü, neredeyse tüm filmlerinde kamera hücresi görünümü, genellikle yansımaya yakalanan karakterler, renk sembolizmi ve çoğu film philadelphia, pennsylvania yakınlarında geçer.
en sevdiğim filmi: (bkz: altıncı his)
oliver stone
amerikan politikacıları etrafında odaklanan filmler, entrikalar genellikle komplo teorileri içerir. filmlere gerçek olayların arşiv görüntülerini entegre eder.
en sevdiğim filmi: (bkz: büyük iskender)
christopher nolan
müthiş hikaye anlatıcısı. varoluşsal ve epistemolojik temalar. karakterler genellikle duygusal olarak rahatsız, takıntılı, ahlaki açıdan ortada. stüdyoda çekim yapmak yerine mekanda çekim yapmayı tercih eder, berbat dövüş sahneleri, belgesel tarzı şimşek çakma sahnesi.
en sevdiğim filmi: (bkz: memento)
ridley scott
ayrıntılı arka planlar ve çarpıcı görseller, metropol ortamına odaklanan epik görüntüler, yapay zekanın birleştirici teması, klişelere meydan okuyan güçlü, akıllı kahraman, karakterlerle zayıf ilişkisi olan babaları.
en sevdiğim filmi: (bkz: gladyatör)
tim burton
tuhaf, geleneksel olmayan hikaye, kendine özgü korku-gerilim gotik görsel stili, karanlık doğaüstü peri masalları, kahramanlar genellikle eksantrik, sosyal olarak dışlanmışlar, her filmde kıyafetlerde çizgiler var. umut sarıkaya çok sever bunu.(ben de onu)
en sevdiğim filmi: (bkz: makas eller)
david fincher
kahramanlar genellikle seri katiller, soyguncular, kavgacılar, psikopatlar, gölgelerin yoğun kullanımı, görünüşte mükemmel, zengin ve varlıklı ortamlarda ahlaki yozlaşma merkezli tema.
en sevdiğim filmi: (bkz: seven)
stanley kubrick
yavaş sahnelerin ustası, cinselliğin karanlık ve şiddetli yönü (röntgencilik, tahakküm, esaret, tecavüz), en önemli çekimleri vurgulamak için simetri kullanan tek noktalı perspektif, üç ana bölüme (başlangıç, orta ve bitiş) sahip olacak şekilde yapılandırılmış filmler. olay örgüsünü anlamak için birden çok kez izlemek gerekebilir.
en sevdiğim filmi: (bkz: eyes wide shut)