Tarkan'ın Yeni Albümü Kuantum 51, Neden Kalbimizi Eski İşleri Kadar Kazanmadı?

Şarkı şarkı yapılan klasik bir albüm incelemesi yerine albümün zayıf noktalarına odaklanmak istedik.
Tarkan'ın Yeni Albümü Kuantum 51, Neden Kalbimizi Eski İşleri Kadar Kazanmadı?

Direkt müzik odaklı bir eleştiriyle başlayalım

arkadaşlar iyi bir müzik dinleyicisi olarak bugün albümü yeniden yeniden dinlerken sorunun ne olduğunu çözdüm:

enstrüman.

albümde enstrüman yok. evet yok. o duyduğumuz şeyler bilgisayardan çıkmış sesler. kendimi bildim bileli orijinal albüm alırım. kaset aldım, sonra cd'ye geçtik. cd aldım. o kartonetleri okumak büyük zevkti. o kartonetlerde şarkıların sözleri yazardı. peki şarkı sözlerinin yazıldığı sayfada ya da kartonetin son sayfalarında ne yazardı hatırlar mısınız?

müzisyenlerin adı yazardı.

keman: . . . .
darbuka: . . . .
gitar: . . . .
piyano: . . . .
elektro gitar: . . . .
kanun: . . . .
.
.
.

hatırladınız değil mi? simdi hiçbiri yok. sadece söz müzik beste düzenleme.

içinde enstrüman olmayan şarkılar kalbimize dokunmuyor. söz falan hikaye. tek eksiklik enstrüman. bu albüm elektro pop olmuş kimse kusura bakmasın. türk pop müziğinin güzel girişine sahip şarkıa bana göre ölürüm sana; nasıl da vurmuşlar elektro gitarın teline hatırlıyor musunuz?

tarkan'dan devam edelim. hüp'teki introyu dinlerken kudurmuyor muyuz? peki ya dudu? darbuka şarkının majör enstrümanı. darbukayla adam efsane bir şarkı yaptı. dön bebeğim şarkısındaki yan flüt solosu, baştaki gitar sesi... şarkıyı şarkı yapan enstrümanlardır.

aklıma bu saatte gelen örnekler bunlar. sizler de düşünün eski şarkıları. bana hak vereceksiniz. artık herkes kolaya kaçıyor. o kartonetteki isimleri hatırlayın, bir albümde kaç müzisyen vardı? hiçbiri yok artık. tek bir kişi tuşlara basarak o sesleri çıkarıyor. türkiye'nin en zengin popçusu olduğunu düşündüğümüz tarkan bile bunu yapıyor. eleştirmek haddime değil ama tüm yaygaranın sebebi bu arkadaşlar. ister dinleyin ister dinlemeyin ama işin sebebi tamamen duygusal.

ekleme: bunu ekşi sözlük'te yazdıktan sonra birkaç mesaj geldi albümde enstrümanların olduğuna dair. duyulmuyor arkadaşlar. keman varsa şarkıda ben duymuyorum. iyi bir kulaklık lazım gibi saçma sapan argümanlarla gelen oldu. müzik en açık şekilde, basit şekilde dinlendiğinde duyacaksın. süslü teknik terimlere sahip değilim. tekrar tekrar yazmak istemiyorum. entryde de belirtim. enstrümanlar öne çıkmıyor. dijital sesler duyuyoruz. müzik yeni nesil düzenlemeler buysa bir şey diyemem. bir iki kere dinlemelik şarkılar çok sıkılır insanlar. geriye dönüp dinlemezsin. 30 sene geçti ölürüm sana albümünü hala açar dinlerim ara ara karma albümünü dinlerim. 10 albümünü çıktığından bugüne kaç senedir bir kere dinlemedim. ilk çıktığı ay dinledim o kadar. bu da öyle olacak. yapacak bir şey yok.

Olayın enstrümanla alakası yok diyen de var

tarkan'ın eski güzel şarkılarında tarkan'ın sesi hep tek sesli ve berrak bir tondaydı. yani biz tarkan'ın sadece sesiyle şarkıya doyuyorduk, inci tanem unutmamalı, don bebeğim, bakın mesela bu efsane şarkıları açın bir dinleyin şimdi, müziğin ne kadar az olduğunu, tarkan'ın berrak sesinin enstrümanlardan kat kat önde olduğunu fark edersiniz. zaten o şarkılardan enstrümanları çıkar, şarkı hala mükemmeldir. şimdiki tarkan şarkılarındaki en büyük sorun birincisi tarkan çok ses kullanıyor, yani özellikle nakaratlarda tarkan'ın “püre” sesini değil, düzenlemeyle yapılmış 5 tane farklı tarkan ses tonunu duyuyoruz. ikincisi enstrümanlar çok ön planda, çıkar sadece tarkan'ın sesini köy şarkı tüm anlamını yitirir çünkü zaten şarkı enstrümanlarla şarkı olmuş gibi, tarkan'ın o eşsiz sesinin bir önemi yok sanki yeni albümünde. yani şarkıyı başka biri söylese yine bana aynı etkiyi verir gibime geliyor.

özet: tarkan abim sen o güzel sesini bize tekrar ver, sadece şarkı şöyle arkada akustik bir gitar, bir sade ud, bir kanun, bir flüt olsun yeter, bize öyle elektronik sesler, efektif tonlar iyi gelmiyor.

Final yorumu

albüm, yine tarkan standartlarının altında "garantici" pozisyonda vasat bir albüm. 10 albümü de böyleydi ve bana göre bu "garantici" refleks adını kalbime yaz albümü ile tarkan'ın kanına zerk eyledi. hemen hemen 3 stüdyo albümünde bu tavır, ezber ve vasatlık devam ediyor. özellikle tarkan'ın yazdıgı sarkılardaki bana göre "ezber" sözler vasat ve duygusuz. tarkan kendince hayata, kadere, çembere bir isyan eşliğinde sallama ve yaramaz çocuğu oynadığı, seks soslu şarkı sözleri ile iki konsept belirlemiş. tarkan bu konsepti ölürüm sana albümü ile doruklara cıkarmıs, bu konseptin nirvanasını ve kaymağını da karma albümünde yemişti. bunu yerken o konseptin altını dolduran çok daha güçlü şarkı sözleri + düzenlemelerin mükemmelliği + tarkan'ın tüm bunlara uyumlu müthiş vokalinin uyumu biz dinleyicileri cok baska hazlar yasatmıs, tarkan'ın da zirvedeki yerini perçinlemişti. tabi bu durumun yasanmasında "zamanın ruhu"na da inanıyorum. tarkan artık evli ve bir çocuk sahibi. göründüğü kadarıyla da gayet sakin "evli, mutlu çocuklu" bir durum içinde. böyle bir hayat tarzı içindeki bir adamın "hüp diye içine çek beni" hype'ı yakalaması abes ile iştigal olur. tarkan yaş aldı, hayatı düşünceleri, fikirleri değişti ya da baskılandı bilemiyoruz. tarkan'da bu sebeple belirttiğim gibi son 3 albümünde bir kimlik bunalımı yasıyor ve kendini "zamanın ruhuna" adapte edemediğini düşünüyorum. ve bunu da sürekli aynı prodüktör ile yapmaya calısması (bkz: ozan çolakoğlu) o'nu kısır ve yaratıcılıktan uzak bir döngüye sokuyor.

ben tarkan'dan şöyle temiz, berrak sesinin arşa çıktığı, duygusunu sesine nakşedebilen seyler istiyorum. şarkıdaki enstrümanların temizliğine, düzenlemesine... tarkan'ın şarkıyı resmen yaşadığı ve ona şuradaki gibi duygusunu kattığı şeyler:


tarkan'ın ses kalitesi azalıp, robotik rötuşlar mı yapılıyor nedir ne değildir konuya hakim olanlar daha iyi bir açıklama yapabilirler ama bariz tarkan'ın sesiyle oynanıyor. albümdeki tüm şarkılarda tarkan'ın sesi asırı ruhsuz, sanki ayni süzgeçten geçirilmiş gibi tekdüze ve robotik.

herkesin hemen hemen hemfikir olduğu gibi şerbetli, müteşekkir ve darmaduman şarkıları basarılı fakat o bahsettiğim duygusuz, robotik kayıt ve tarkan'ın şarkıya vermek istediği duyguyu törpülüyor diye düşünüyorum.

albüme puanım 10 üzerinden 6,5.

tarkan, çok daha iyilerini yapabilecek kalibrede bir star ve ses. fakat bunun için silkelenmesi şart.