Sosyal Medyayla Beraber İyice Artan Olay: Genç Evlilerdeki Olağanüstü Kıroluk
var böyle bir şey, hakikaten. varlığını ilk şu sıralar pırtlak gibi türeyen "bebiş ve kociş" temalı bloglarda farkettim. çiftlerin genelinde kadın daha eften püften işlerle meşgulken adamların hepsi dünyanın en harika kocişi ve yeri geldiğinde(mesela evlilik yıldönümü fotoğrafı yayınlanacaksa) süper bir dekor.
1. devre - evolution
- çiftler genelde kız tarafının ailesine yakın bir muhitte mutlaka stor perdeleri ve plazma tv'si olan bir dairede oturuyorlar,
- haftasonları anne ve kayınvalide evlerinden beylikdüzü migros'a oradan da polonezköy'e uzanan ideal gezilere çıkıyorlar(tabi işin anne ve kayınvalide evi kısımları asla anlatılmıyor bloglarda)
- orta sınıfın biraz zıplamışı tabakanın gidebildiği fix mekanlarda yemek yiyip bunu gözlerinde o kadar büyütüyolar ki fotoğraf çekinmeden edemiyorlar, versailles'a bruncha gitmişler sanki asdfghklşi,
- markafoni'den, limango'dan çift çift elele alışveriş yaparak aşklarını pekiştiriyorlar,
- onların dünyasında kayınvalideler hep çok nazik, hepsi bir esma sultan, asla "kayınvaldem ne cadı bir görseniz" diyen yok, hep "sevgili kayınvalideciğimin bana hediye ettiği chanel no.5 karşısında çok duygulandım, nasıl da zevklidir" (şanel no.5 kocakarı kokusu ayol)
- çiftin erkek olanı bence tam bir godoş, ya da kibar kızla evlenince kendini modifiye etmiş kıro. ilk tür genelde beyaz yakalı ve adı bahadır, tolga, alper filan. ikinci türün adı muharrem ama karısı ve ortak arkadaş çevrelerince "muh" deniyor kısaca, ne şirin. muh
- kadın tarafı genelde makarna haricinde yemek yapamıyor, hepsi hazır kavanozda ithal makarna soslarına hayran.
- cici çiftimiz haftasonları kendileri gibi evli 4-5 çift zibidiyi eve çağırıp sinema gecesi yapmaktan çok keyif alıyorlar, lan manyak mısınız niye evlendiniz sürekli onu bunu çağırıp ebleh eğlenceler düzenleyecekseniz, pazar günü yahu, kocana sarıl yat.
2. devre - transmutation
- kıroluk kadının hamile kalmasıyla everest zirvesine ulaşıyor, ondan sonra 9 ay "pirensesimizin ilk donu, paşamızın ilk oyuncak arabası" kafa şeetme seansı başlıyor. hayır anlamıyorum ki bu monarşi hayranlığı nedir, prensesler vezirler ibrikçibaşılar havada uçuşuyor.
- ve artık kıroluk başkalaşım geçirip bambaşka bir boyuta ulaşıyor: "annişi ve bebişi", "börülsu'nun annesi". ilerinin cadde çocuklarını üretmek üzere and içen çiftimiz çocuğu 2 yaşında reiki'ye, 2,5 yaşında keman dersine, 4 yaşında tan sağtürk bale okuluna yollayıp geleceğin behlül ve esra-ceyda kardeşlerini yetiştirmenin ilk adımını atmış oluyorlar böylece. o çocuğu nereye gönderirsen gönder çocuktan bi halt olmuyor çünkü anne ve baba özünde burjuva kıro.
- ve kadın tarafı zaten ne idüğü belirsiz kariyerini bir yana atıp kendini çılgınlar gibi çocuk yetiştirmeye adıyor, bu yetiştirme çocuğun herşeyini "bugün muzoberk ilk fransızca şarkısını söyledi:)) allah her anneye bu gururu yaşatsın" diye bir bloga post etmekten ibaret ama olsun, önemli olan adama ne olduğu.
- adam bu full domestic kadın bir yandan çocuk yetiştiriyormuş gibi yapıp bir yandan istinye park'ta gezerken tamamen arka planda kalıyor, itibarı sıfırlanıyor. o zaman blog ve hayat şuna dönüşüyor "anne ve bebişi:) ve duvara tırmanan kocişi"
bir gün birinin şunu yazmasını bekliyorum gerçekten: "kızlaar mustafasu ile yoga seansından döndük bir de ne görelim kocişim ölmüş:(("
işte size yeni evli post-modern çift barzoluğunun kısa bir özeti, esen kalın.
edit: işbu entry hiçbir maddi ve manevi küçümseme içermemektedir.
sadece bu tip çiftler birbirlerine sevgi ve saygıdan çok ev eşyaları, lüks harcamalar, görüşülen insan tipleriyle bağlıymış gibi gelir bana, sanki ikea komodinlerini, gezdikleri mağazaları, yemek yedikleri restaurantları ellerinden alsalar, sessiz sinema oynayabilecekleri diğer çiftler bunlara yüz çevirse ve tamamen birbirlerine kalsalar anında birbirlerinin ömrünü yemeye, kırmaya ve kaçmaya başlayacaklarmış gibi gelir.
onlara baktıkça bir gün yeterince sevmediğim bir insanla evlenmek gibi bir şuursuzluk edip mutluluğu gelinlik modelinde, koltuk kumaşlarında ararım diye korkarım..