Rezil Olma Konusunda Sınırları Parçalayan Trajikomik Bir Havuz Hikayesi

Kalabalık ortamlarda içten içe bir "rezil olacağım" endişesi içimize oturur. Bazı şanssız insanlar vardır ki bu endişeleri gerçeğe olanca gücüyle dönüşür ve unutamayacakları bir anı halini alır. Sözlük yazarı "kaku"nun hikayesi de kesinlikle bunlardan biri.
Rezil Olma Konusunda Sınırları Parçalayan Trajikomik Bir Havuz Hikayesi
iStock.com


sürekli bakıştığım çook güzel bir kız vardı.
denize havuza sırf onun için gidiyor sadece ama sadece derin derin bakışıyorduk. yaşım o zamanlar 20 falan. havuzda olmadık hareketler yapıyor bir türlü beceremediğim ters taklalar atıyordum. ters takla sonrası kafamı suyun dışına çıkartır çıkartmaz kafam başka yönde olsa bile hemen ona dönüyor ve gözlerinde bana bakıp bakmadığını, atlayışımı beğenip beğenmediğini anlamaya çalışıyordum.


neyse bir öğle vakti yine havuzda olduğunu görüp koşarak gittim. kendisi iki arkadaşıyla birlikte suyu içinde havuzun tam köşesinde kenarlara tutunarak sohbet ediyorlar. birbirimizi görünce gülümsedik ve ben açılışı yine ters taklayla yaptım (bu arada her atlayışımda sırtım suya sak diye çarptığından biber gibi yanıyor ama her seferinde sırtım biraz daha nasırlaştığından kelli acıya dayanıyordum). kafamı bir kere çıkartıp nefes alıp yine suyun içinden ona doğru yüzdüm. ilk defa yapıyordum bunu. yani ona doğru ilk defa yüzüyordum. yüzerken bir taraftan bunu yapma diyordum kendime. çünkü, nefesim anca yetecek ve onun olduğu kenarda şu üstüne çıkacaktım. henüz onunla bu kadar yakınlaşmaya hazır değildim.


tam kenara geldiğimde ani bir kararla şu üstüne çıkmamaya karar verdim ve kenar duvardan destek alıp (ayaklarımla kendimi itip) geldiğim yöne doğru yüzmeye karar verdim. fakat o da ne? bir duvarın bu kadar yumuşak olması hiç normal değil! er kişi olan 'gerizekalı ben' o gücü duvar yerine kızın göbeğinden aldığımı farkettim. resmen sevdiceğimin göbeğine çift tepik attım ve o şaşkınlık, utanç ve korkuyla hemen oradan uzaklaşmak istedim. telaşıma telaş aptallığıma aptallık katarak güçlü tekmelerimle yanındaki iki kızı ve yine sevdiceğimi acılara sürükledim. çırpındıkça battığım bir bataklıktı. nefesim bitmek üzere ben çıkmak istemiyorum. çaresizlikle çıkıp nefes alıp gözyaşlarımı gizlemek için dönüp o tarafa bakmadan karşıya yüzdüm, havlumu aldım ve tam giderken baktım. evet ben kazanmıştım. 3'ünü de dövmüştüm. sonradan kuzenimden öğrendiğim kadarıyla çığlık attırmışım hepsine. filmin sonu mu? boşverin!