Olumsuz Düşüncelerin Sizi Esir Alması Durumu, Bataklıktan Çıkamama: Ruminasyon

Nedir?
depresyonla ilgili çalışma yapan bilim insanları “kişinin depresyon belirtilerine, belirtilerin olası sebep ve sonuçlarına odaklanmış, tekrarlayıcı ve edilgen bir düşünme biçimi” şeklinde ruminasyonu tanımlamışlar.
psikiyatri pratiği içinde kısaca ve kabaca “zihinsel geviş getirmek” olarak tariflenen kelime literatürde ilk kez 1960 yılında obsesif kompulsif bozukluk (okb) üzerine çalışmalar yapan araştırmacılar tarafından okb’den ayrı bir fenomen olarak kompülsiyon olmadan düşünce düzeyindeki patolojiyi işaret etmek için kullanılmıştır.
1970’li yıllarda post travmatik stres bozukluğu (ptsb) üzerine yapılan çalışmalarda araştırmacılar “istemsiz bir biçimde ortaya çıkan, kişinin sürdürmekte olduğu eylemlerini engelleyen, çoğunlukla geçici, kontrol edilmesi zor ve bastırmak için zorlu bir çaba gerektiren tekrarlayıcı düşünceler” olarak tanımladıkları zorlayıcı/girici ruminasyon (intrusive rumination ) terimini kullanmışlardır.
kısaca “olumsuz içerikli zihinsel uğraş” olarak adlandırılabilir.
keşke hav deseydim düşüncesidir ruminasyon
genelde de geceleri ortaya çıkar, yaşanmış ancak sindirilememiş olaylarda, kişinin egosunun yaralandığı durumlarda, akla takılan ve kendi içinde sık tekrarlar ile olayı tekrar tekrar yaşayarak cevaplamaktır. bir kısır döngüdür ve kişi sorunu çözmek için harekete geçmez.
ruminasyon durumundan kurtulamayan insan anksiyete ve depresyona varan bir duruma maruz kalabilir ve okuduğum kadarı ile de kişinin ruminasyon durumunun farkına varması ve bu döngüyü bozarak kurtulması bunu da içsel motivasyonu ile sağlayabilmesi en sağlıklı yöntem olacaktır.
psikolojik rahatsızlıkların yaşanma olasılığını arttıran bir düşünce biçimidir
ruminatif kişilik özelliğini açıklamaya çalışan tepki stilleri kuramına göre ruminasyon, bireyin problemini çözmek için harekete geçmeksizin, içinde bulunduğu duygu durumunu, olası sebep ve sonuçları tekrar tekrar düşünmesi olarak tanımlanmaktadır . ruminatif tepkileri kullanan bireyler sıklıkla “neden bu durumdan kurtulamıyorum?”, “bu durumdan asla kurtulamayacağım.”
gibi düşünceleri tekrarlı bir biçimde düşünürler. ruminatif eğilime sahip bireyler olayların olumsuz yönüne daha çok odaklanmakta ve olumsuz yaşantının sonuçlarını daha uzun süre hissetmektedirler. ruminasyonun bireyi dört şekilde etkileyebileceği üzerinde durulmuştur.
bunlardan ilki
kişi içinde bulunduğu durumu anlamlandırmaya çalışırken, depresif duygu-durum tara fından tetiklenen olumsuz düşünceleri ve otobiyografik anıları daha olası hale getirmektedirler.
ikinci olarak ruminasyon, daha kötümser ve kaderci düşünmeyi güçlendirerek etkili problem çözme becerilerine zarar vermektedir. üçüncü olarak stresli durumlarda artış göstererek etkili baş etme becerilerinin kullanılmasına engel olmaktadır.
son olarak da ruminasyonun sürekli olarak kullanılması bireyde sosyal destek kaybına sebep olabilir . her ne kadar ruminasyon, bireylerin üzgün ya da depresif olduklarında meşgul oldukları bir düşünce süreci olarak değerlendirilse de boylamsal çalışmalar ruminasyon eğiliminin sabit bir bireysel farklılık olduğunu göstermektedir.