Modellik Yaparak Ünlü Olan İlk Köpek Nipper'ın Hikayesi

Sahibinin Sesi (His Master's Voice) adlı plak şirketinin logosundaki köpek Nipper'ın hikayesi.
Modellik Yaparak Ünlü Olan İlk Köpek Nipper'ın Hikayesi

köpek nipper, 1884 yılında ingiltere'nin gloucester kentinde bristol'da doğdu. ilk sahibi mark barraud, 1887'de bristol'de fakirlikten öldü.

nipper, ressam olan mark'ın küçük kardeşi francis tarafından liverpool'a götürüldü. liverpool'da nipper, bir silindir kayıt ve oyun makinesi olan fonograf'ı keşfetti. fonograftan gelen sesi dinlemeye başladı.

francis barraud, nipper'in bu şaşkın duruşunu fark etti. bu sahne barraud'un beyninde silinmez bir şekilde basılmış olmalıydı, çünkü nipper öldükten üç yıl sonra onu tuval üzerine işledi. 1898'de barraud resmi tamamladı ve 11 şubat 1899'da "köpek bir fonografa bakıyor ve dinliyor" olarak kaydetti.

barraud daha sonra “efendinin sesi” tablosunu yeniden adlandırmaya karar verdi ve kraliyet akademisi'nde sergilemeye çalıştı, ancak geri çevrildi. dergilerde çoğaltılması için teklif etmeye artık şansı yoktu. çünkü; kimse köpeğin ne yaptığını bilemezdi.

barraud'un listesinde, silindir fonografının lider üreticisi olan edison bell company vardı, ancak yine başarılı olamadı. "köpekler fonograf dinlemiyor" dedi şirket.

barraud, çizdiği siyah beyaz resmi daha iyi pazarlayabilmek için renklendirmek istedi. 31 mayıs 1899'da bir pirinç kornosu ödünç almak amacıyla the gramophone company'nin maiden lane ofisine gitti. müdür william barry owen, barraud'un resimdeki gramofonu kendi markasıyla değiştirmesi halinde, resmi satın alacağını söyledi.

barraud bunun üzerinde çalışmalara başladı ve istediğini yaptı.


bu resim ilk kez ocak 1900'de gramophone company'nin reklam literatüründe ve daha sonra bazı promosyon ürünlerinde ortaya çıktı. ancak, "efendisinin sesi" 1907 yılına kadar şirketin resmi mektup başlıklarında yer almıyordu. resim ve unvan nihayet 1910'da ticari marka olarak tescil edildi.

bu arada francis barraud, çalışma hayatının geri kalan kısmını the gramophone company'nin görevlendirdiği orijinalinin 24 kopyasını boyayarak geçirdi. 1924'te ölümünden sonra diğer sanatçılar geleneği sürdürdüler.


uzun aktif hayatı boyunca, "efendisinin sesi" etiketi hem müzik işi hem de halkla benzersiz bir üne kavuşmuştur.

kaynak