Mektupları Mikrofilm Üzerine Tarayan İkinci Dünya Savaşı Programı: V-Mail
ii. dünya savaşı sırasında, denizaşırı ülkelerde konuşlanmış askerler ve denizciler için mektuplar gerekliydi. ortalama bir asker haftada altı mektup yazardı. bu mektupların okyanusu aşıp amerika birleşik devletleri'ne ulaşması 1 ila 4 hafta arasında sürüyordu. tüm bu mektupları gönderme ve teslim etme lojistik görevi, özellikle postayı atlantik okyanusu boyunca taşırken oldukça zor oldu.
kargo gemileri ile gönderilen postanın gelmesi yavaştı ve bir aya kadar sürdü. ancak, iki haftadan daha kısa bir süre içinde kargo uçakları aracılığıyla posta göndermenin alternatifi pahalıydı. dahası, bu uçaklarda kargo alanı (kritik silahlar ve malzemeler için) çok önemliydi ve mektuplar hem ağırlık hem de kapladıkları alan bakımından fazlaydı.
askeri posta servisi bu sorunu çözmenin bir yolunu ararken gözlerini ingiliz “airgraph”e çevirdi. the airgraph 1930'larda eastman kodak company tarafından ımperial airways (şimdi british airways) ve pan-american airways ile birlikte hava yoluyla taşınan postaların ağırlığını ve büyük kısmını azaltmanın bir yolu olarak icat edildi.
harfler önceden yapılmış formlara yazılacak, bu formlar sansürlenecek ve mikrofilm üzerine taranacak, mikrofilm uçakla taşınacak ve varışta harfler fotoğraf kağıdına basılacak ve teslim edilecekti . abd askeri posta servisi bu süreci kısaca “victory mail” veya “v-mail” olarak değiştirdi
bu sistemin tasarrufları muazzamdı; 37 posta torbasında 2500 pound kağıt mektup, bir posta torbasında sadece 45 pound filme yoğunlaştırılabiliyordu. bu da savaş çabalarına daha fazla malzeme sağlamak için yer açılmasını sağladı. abd, harfleri yalnızca% 60 ölçeğinde yazdırarak israfı daha da azalttı. v-mail, kullanımı da yanlışlıkla casusluğu caydırdı; sadece harflerin fotokopileri gönderildiği için görünmez mürekkep ve mikro noktalar işe yaramaz hale getirildi.
v-mail, sistemi sadece haziran 1942 ile kasım 1945 arasında kullanılmasına rağmen, bu yollarla 1 milyardan fazla ürün işlendi. sistemin, önemli bir parçası da mektup ve zarfı tek bir kağıtta birleştiren standartlaştırılmış bir kırtasiye malzemesinin kullanılmasıydı. mikrofilm çekimi olmasa bile, bu büyük bir yer tasarrufu önlemiydi.
v-mail'in dezavantajları vardı. sadece belirli sayıda kelimenin kullanılabilmesi biraz sınırlayıcıydı. fotoğraf baskıları orijinal harfin 1/4 boyutu olduğundan, baskı çok küçükse son ürün okunamıyordu. bazı mağazalar, okuyucuların azaltılmış baskıyı deşifre edebilmeleri için özel gözlükler satmaya başladılar.
