Indie ve Dream Pop Severlerin Hep Başucunda Duran Wild Nothing Albümü: Nocturne
nocturne, amerikan indie rock sahnesinin güzel çocuklarından wild nothing'in 28 ağustos 2012'de captured tracks etiketiyle çıkardığı ikinci stüdyo albümü.
ilk albüm gemini ile kalbimizi kırıp sonra onarıp tekrar kıran jack tatum, bu albümde işi biraz daha büyütüp daha rüya gibi, daha synth ağırlıklı bir sound'la geliyor. içinde “shadow”, “only heather” gibi indie camiasında hit mertebesine ulaşmış parçalar mevcut.
albümün ismi gibi geceye, yalnızlığa ve melankoliye yakışan bir havası var. bir nevi 80'ler new wave'ine saygı duruşu gibi ama modern bir dokunuşla. dinlerken insanın aklına gece 03.00'te yürüyüşe çıkmak, eski aşkları stalk'lamak falan geliyor.
wild nothing dinlemeye buradan başlamak mantıklı mı? fazlasıyla ama gemini'ı da es geçmeyin, o da ayrı bir hüzünlü yolculuk.
nocturne'ün stüdyo süreci ve jack tatum'un pişmanlıkları
wild nothing'in ilk albümü gemini'ın beklenmedik başarısı jack tatum'a ikinci albümde ciddi bir stüdyo imkânı sundu. artık sadece laptop başında takılmak yerine gerçek prodüksiyon dünyasına adım atmıştı. prodüktör koltuğunda nicolas vernhes oturuyor, tatum ise bu konuda oldukça net: “ilk defa elimde kaliteli ekipman vardı ve bir prodüktörle çalışmak inanılmazdı ama tüm bu imkanları kullanıp bambaşka bir sound peşine düşmek gibi bir derdim olmadı. daha çok fikir alışverişi, detaylarda boğulma kısmıydı önemli olan.”
albümden çıkan ilk parça “shadow”da yer alan yaylılar, bu stüdyo imkanları olmasa imkânsızmış zaten.
ancak işler sadece teknik anlamda iyi gitmemiş. tatum, 2013'te verdiği bir röportajda nocturne kayıt süreci için biraz kafayı fazla taktığını söylüyor: “şarkılar arasında aylar vardı, çok düşünerek yazdım. bir şeyin tam olarak belli bir şekilde duyulması gerekiyordu kafamda. şimdi dönüp bakınca galiba biraz fazla düşünmüşüm. albümde bir şeyler eksik gibi geliyor bana ama hâlâ gurur duyuyorum, sevdiğim parçalar var.”
Wild Nothing - "Paradise"
nocturne'ün eleştirmenlerden aldığı notlar ve minik bir miras hikâyesi
wild nothing'in ikinci albümü nocturne, eleştirmenler tarafından genel anlamda olumlu karşılandı. metacritic puanı 75 (27 eleştiri üzerinden), yani “genelde beğenildi” klasmanında.
özellikle under the radar dergisi albümü 2012'nin en iyisi ilan ederken, diy magazine ise yıl sonu listesine 25. sıradan soktu.
pitchfork cephesinde ise ian cohen'in elinden çıkan güzel bir yorum var: "wild nothing, dileklerin gerçekleşmesine kafa yoran bir grup. zaten bu yüzden adı dream-pop. mantıklı açıklaması yok; insanlar neden çimlere yatıp saatlerce güneşe bakar ya da 'rheya' gibi fantastik isimli kızlar hakkında şarkılar yazar, kim bilir? ama nocturne tam da bu hislere ses veriyor ve lanet olsun, dinlemesi de gerçekten çok güzel." kısaca: dreamy, melankolik ve tam indie dünyasının aradığı şey.
minik bir not da albümün yankılarından: deneysel müzik projesi safety scissor death squad, 2018 çıkışlı vice lord, part two scenes. vol 1 ep'sinde yer alan “6” adlı şarkıda only heather'ı sample'lamış. aynı parça daha sonra grubun vice lord, part two albümünde de yer aldı.
Hikayesinin Bayağı Bayağı Filme Çekildiği Bruce Springsteen Albümü: Nebraska
