Günün Her Saati Kendine Has Bir Yoğunluğu Olan Metrobüsü İlk Kez Kullanacaklar İçin Tavsiyeler

boş zamanlarınızda bol bol ragbi izleyin.

inerken sağınızı solunuzu kontrol edin. kollarda bacaklarda bi karışıklık olmuş mu? kolunuz başkasının koluyla karışmış mı? böbrekleriniz yerinde mi? sonra vay efendim bu bacak benim değil, vay efendim karaciğerimin teki yok filan demeyin.

kapı açılmak üzereyken yanınızda duran teyzeye acıyıp "bekleyeyim de yol vereyim" demeyin, o sizi zaten ezip geçecektir. skill level'ı 100'dür kendisinin, sizden tecrübelidir. metrobüste acıma yoktur. herkes kendi başınadır.

akbil gişesinden geçtiğiniz anda insanlığınızı orada bırakın. çünkü bu noktadan sonra karşılaşacağınız kişilerin %99'u insaniyet namına hiçbir özellik sahibi olmadığından, böylece sizde ortama kolayca ayak uydurabilirsiniz.

bir hafta boyunca sabah gidiş, akşam geliş şeklinde 500t ile antrenman yapın. hatta bu eğitimin daha gerçekçi olması için okulların açıldığı ilk hafta binin 500t'ye.

sonra bütün öğrendiklerinizi unutun. çünkü ne kadar hazırlanırsanız hazırlanın, hiçbir antrenman sizi bir ağustos akşamüstü mecidiyeköy metrobüs durağında iş çıkışı saatinde yaşayacağınız kabusa hazırlayamaz.

ne verdun, ne somme, ne de stalingrad... mecidiyeköy metrobüs durağı...

metrobüse binmek gibi bir beklentiye asla kapılmayın. metrobüs size binecektir.

(bkz: kasa her zaman kazanır)

asıl taht oyunlarının metrobüste döndüğünü aklınızdan çıkartmayın. kim nerede inecek, ne zaman ayağa kalkacak diye gözlerinizi dört açın, boşalan koltuğa oturun.

kendinden başka herkesi "metrobüste hayvanlık yapan insan" olarak addedenleri de dinlemeyin. onlar da aslında diğerlerine göre "hayvan"dır.

bir de kullanılmamış olan yolun kalanının parasının iadesi için o duraklardaki cihazlara akbilinizi okutunuz.kazıklanmayınız.

asla eskisi gibi olamayacaksın. değişime hazır ol.

metrobüste ya avsındır ya da avcı.

bindiğiniz andan itibaren yaşama tutunmak için her şeyi yapın.

iki değerli müttefikiniz var unutmayın; koltuklar ve mabadı dayayabileceğiniz köşeler.

ilkini görmek nasip olmadı. metrobüsteki koltuklar, kayıp şehir atlantis gibidir. ne yok diyebilirsiniz ne de var.

metrobüsten sizi tek parça çıkaracak yegane alanlar mabadı dayayabileceğiniz köşelerdir. nice yiğitler koltuk arama peşinde murdar olurken gerçek survivor'lar bu yaşam alanlarında yolculuğun sonuna kadar dayanabildiler.

bu alanları ele geçirmenin kolay olacağı yanılgısına düşmeyin. düşmanlarınızı küçümsemeyin aksi takdirde kaybeden siz olursunuz.