Down Sendromlu Bebek Aldırmak Konusunda Bilimsel ve Hukuki Bilgiler
bu konu hakkında bilimsel ve hukuki gerçek bilgiler şöyledir:
1. türkiye'de isteğe bağlı kürtaj sınırı 10 haftadır. yani 10 haftaya kadar keyfi bir şekilde gebelik sonlandırılabilir.
2. down sendromu taraması 11-14. haftalar arası yapılır. riskli görülen hastalar kesin tanı yöntemlerine yönlendirilir.
3. kesin tanı yöntemi anne karnından sıvı alımıdır (bkz: amniyosentez). işlem 1/1000 civarında düşük riskine sahiptir. kesin olmasa da %99.9 doğruluk oranıyla (bu oran şöyle: negatif çıkarsa %99.9 güveniyoruz. pozitif çıkarsa %70-80 güvenebiliyoruz ve yine amniyosentez yapılıyor.) başka bir test daha var: anne kanında bebeğe ait dna yani maternal kanda free dna. maalesef bu test biraz maliyetli; 2500-3000 tl arasında bir meblağ.
4. hukuki olarak asıl boşluk şu; kaçıncı haftaya kadar sonlandırabiliyoruz bu gebelikleri? burada üniversitede konseyler devreye giriyor. onlar ne karar verirse o oluyor ama. mesela hukuken 30 hafta down sendromlu olduğu kesinleşen bebeğin sonlandırılması mümkün mü vs. çok ucu açık. sonlandıran üniversiteler veya eğitim araştırma hastaneleri de var, sonlandırmayanlar da var. her zaman olduğu gibi hukuk sistemimizin boşluklarını biz risk ve sorumluluk alarak dolduruyoruz. saçmalık işte.
5. bu sonlandırma ile ilgili bir hikayemi anlatıp bitiriyorum. 24 hafta down sendromu nedeniyle sonlandırma yapılacak bir gebemiz vardı. bebeğin kalbine anne karnındayken potasyum enjekte edilip durduruluyor bu sonlandırma işleminden önce (bkz: fetosit). bu hastaya da uygulandı. bu işlemi ultrason eşliğinde yapıyor perinatologlar. bebeğin kalbinin durduğunu görene kadar bekliyorlar. ama bazen anne ile bebek arasındaki kordon kan akımı nedeniyle o potasyum bebek dolaşımından temizlenebiliyor ve kalp atışı tekrar başlıyor. bu hastada da bu oldu; gebelik sonlandırıldı, bebek doğdu ama canlı! 24 hafta canlı doğunca tabii ki çocuk doktorları, bebeği yaşatmak için müdahale ettiler ve çocuğu yoğun bakıma aldılar. peki aile ne yaptı? aile, “doktorlar çocuğumuzu öldürdü” diye dava açtı. bakın, elli tane imza alınmış. kendi el yazılarıyla “bebeğimin anne karnında kalbi durdurularak düşürüleceğini biliyorum ve kabul ediyorum” diye onam vermelerine rağmen finalde böyle bir dava açtılar. :) bence çocuk miadında doğsa iyi olurdu. yani böyle anne babanın ben sanmıyorum ki down sendromlu bir bireyden iq'ları daha fazla olsun. ama işte hayat. dava hala sürüyor. (çocuk ex oldu tabii doğumdan birkaç saat sonra.)
Hastalık Değil, Farklılık: Down Sendromu Hakkında Bilmeniz Gerekenler
