Çin, Hapishanedeki Mahkumları Neden World of Warcraft Oynamaya Zorladı?

world of warcraft gibi çevrimiçi oyunlarda oyuncular, karakterlerini geliştirmek için oyun içi para birimine ihtiyaç duyar. ancak herkes oyun içinde uzun saatler harcayıp altın biriktirmek istemez, ya da istese de bunu yapamayabilir. bu ihtiyaç, gold farming adı verilen bir sektörün doğmasına yol açmıştı. yani birileri oyun oynayarak altın ya da oyun içerisinde değerli bir eşya/item biriktirir, diğerleri bu altını ya da oyun içi eşyayı gerçek para karşılığında satın alır. metin2 ve knight online gibi oyunları oynayanlar bu dediğim olayı çok iyi bilir, oyun içi item ve yang/para gibi eşyaları çok kolay diğer oyunculara satabilir ve gerçek para kazanabilirdiniz. çin gibi iş gücünün ucuz olduğu ülkelerde, gold farming oldukça yaygındı, hatta sektörde lider konumdaydılar. bu işi genellikle bireysel oyuncular yapıyordu, fakat bazen bu iş için özel çiftlikler bile kurulduğu oluyordu. çin’deki bazı hapishane yetkilileri “elimizde bu kadar mahkûm varken neden onlara world of warcraft oynatıp para kazanmıyoruz?” diye düşünmüş ve bu fikirlerini hayata geçirmişler. gündüz ağır işlerde çalıştırılan mahkûmlar, bir de geceleri çalışmaya zorlanmış.

geceleri wow oynamaya başlayan mahkûmlar, grind denen yani oyunda sürekli tekrarlanan sıkıcı görevleri yerine getiriyorlardı. bu şekilde, oyun içi altın ve değerli eşyalar biriktiriyorlardı. aynı anda 300’den fazla mahkûm bu işte çalıştırılıyordu. liu dali adındaki bir mahkûm yaptıkları iş için “gündüz tuğla yapıyorduk, gece bilgisayar başına geçip oyun oynuyorduk. durmadan altın toplamak zorundaydık. eğer yeterince altın toplayamazsak, ertesi gün fiziksel ceza alıyorduk. yumruk, tokat, bazen sopayla dövüyorlardı!” demişti. mahkûmlar tarafından toplanan oyun içi altın ve eşyalar, dışarıdaki aracı şirketlere satılıyordu. bu şirketler de bunları oyunculara pazarlıyordu. o dönemde 1000 wow altını, 10 ila 15 dolar arasında satılıyordu. bu rakamlar küçük görünse de işin ölçeği oldukça büyüktü. bir gecede 5 bin yuan (yaklaşık 25 bin tl) kadar gelir elde ediliyordu.

mahkûmlar için işler hiç iç açıcı değildi çünkü bu paradan tek kuruş bile görmüyorlardı. tüm gelir, hapishane yönetimine ve aracı firmalara gidiyordu. mahkûmlar zaten zorla çalıştırıldığı için maaş gibi bir kavram ortada yoktu. olay ortaya çıkınca, çin hükümeti bu tür uygulamaların kabul edilemez olduğunu söyleyerek durumu soruşturacaklarını belirtti, fakat ağır bir yaptırım olmadı tabii.

zaten dünyadaki oyun içi altın üretiminin %80’i çin’de gerçekleştiriliyordu ve çoğu oyunda sektörü ele geçirmişlerdi.