Yüz Mumdan Biri Olmak Yerine Bir Ampul Olmayı Tercih Eden Düşünce Akımı: Bireycilik
bireycilik kesinlikle bencillik değildir
bencillik sadece ve sadece kendini düşünmeye yöneliktir fakat bireycilik öyle bir şey değildir.
bireyciliği savunan kimse kolektivist yapının zararlarından fazlasıyla nasibini almış ve kolektivist düşüncenin beyin yıkamasından da kurtulabilmiş ise her insanın bir olduğunu fark eder öncelikle. gerek bilimsel olsun gerek yapısal olsun aynı insandan bir tane daha yoktur, o yüzden her insan kendi düşünür kendi karar verir. her insanın kendi amaçları vardır ve kendine göre hareket eder.
toplu bir görüşü savunan insanlar da birey birey o görüşü savunurlar hatta aralarında kavga ederler "hangisinin görüşü daha düzgün ortak görüş olacaktır" diye.
bireyci kişi toplum normlarından, dayatmalarından, nedeni, mantığı gösterilmeden arkasında durulan ortak fikirlerden nefret eder. bu şekildeki fikir kabullüklerini büyük aptallık, insanın kendini harcaması olarak görür bu yüzden düşünce tarzları rasyoneldir, akılcıdır.
odayı aydınlatmak için yüz mumdan biri olmak yerine bir ampul olmayı tercih eder çünkü ampul odayı daha iyi aydınlatır yüz mumdan ve herkesin ampul olmasını ister.
(bkz: ampul abi)
bireyci kişi, bütün dünya tarihinde dünyayı ileriye götüren olgunun toplumlar değil birer bireysel olgu olduklarını bilir. dünya tarihine bakıldığında her zaman birkaç kişinin dünyaya bağlı bu ipi çektiğini, diğerlerinin üstünde malak gibi yatıp bu adamlara isteseler de istemeseler de engel olduklarını görürüz (benzetme için strangulatör'a teşekkürler) bu yüzden bireyciler kendilerini geliştirmeye çalışır.
hangi döneme bakarsak bakalım her dönem farklı farklı bireyler ileri düşünceleri yansıtmaya çalışırken karşılarında ya da etraflarında bunu benimsemeyecek "boş uğraş" diyecek ve daha bin türlü şekilde engel olacak bir yığın buldular (kısacası düşünme özürlü kolektivisim). bu yüzden yılabilir, harcanabilirler.
peki neden bencil değildirler?
bencil değildirler çünkü aynı tür düşünce yapısına sahip olanlara yardımcı olurlar. yakın görüşleri paylaşan iki bireyci arasındaki bağ, koca bir toplumun arasındaki bağdan çok daha kuvvetlidir. çoğu zaman fikirleri bencillik, megalomanlık gibi saçma sapan alakasız şeylerle eleştirilecek rahatsızlığı ile fikirlerini paylaşmakta güçlük çekerler, böylece yandaşlarını tanımakta zorlanırlar.
bireyciler akıl ve mantık insanıdır. bu genel felsefeleri ile bu felsefeyi ne kadar yürütebildikleri bireye bağlı bir şeydir. işin ironik yani onlar insanların insan gibi yaşamalarını ister ve bunun öncelikle insanın bir birey olduğunu anlamasıyla başladığını öne sürerler, o yüzden onlar aslında onları anlamayan toplum oluşumlarının büyük ideallerini (bkz: bütün insanlar mutlu akıllı çağdaş olsun) toplum oluşumlarından daha etkili bir biçimde geliştirirler.