Yaşayan En İyi Japon Yazarlardan Haruki Murakami'nin Kariyer Özeti
haruki murakami, 12 ocak 1949'da japonya'nın kyoto kentinde doğan japon yazar, kısa hikaye yazarı ve çevirmen, yaratıcı ve sıklıkla belirsiz kitaplarıyla uluslararası çapta çok satanlar listesine girmeyi başardı.
murakami'nin ilk romanı "kaze no uta o kike" (1979, film 1980), yeni bir yazar tarafından yazılan en iyi kurgu eseri ödülünü kazandı. yazarın kitapları baştan sona, yazarın kendi anlayışını zorladığını söylediği imgeler ve olaylarla dolu. bazıları, bu belirsizliğin, özellikle de kendilerini ifade etmeye dayanan çağdaş japon edebiyatından sıkılmış genç okuyucular arasında popüler olmasının nedenlerinden biri olduğunu savunuyor. murakami'nin politik veya entelektüel bir duruş sergilememesi, onu "ciddi" yazarların (mesela oe kenzaburo gibi) gözünde sadece eğlence amaçlı yazılar yazan biri olarak betimledi.
ardından "1973-nen no pinboru" (1980) ve "hitsuji o meguru boken" (1982) romanlarını yayımladı. bu ilk üç roman, serbest bir üçleme oluşturuyor. "hitsuji o meguru boken", murakami'nin ilk büyük uluslararası başarısı oldu. "hear the wind sing" ve "pinball, 1973" daha sonra 2015 yılında "wind/pinball" olarak ingilizceye tekrar çevrildi. "sekai no owari to hadoboirudo wandarando" (1985) romanıyla da büyük beğeni topladı ve prestijli tanizaki ödülü'nü kazandı.
"noruwei no mori" (1987; film 2010) ile daha sade bir tarza geçiş yapan murakami, bu romanıyla japonya'da milyonlarca kopya satarak kendini bir edebiyat ünlüsü olarak sağlamlaştırdı. daha sonra eski üçlemesinin tuhaf dünyasına "dansu dansu dansu" (1988) ile geri döndü.
1980'lerin sonlarında japonya'daki sosyal ortamdan ve artan ününden rahatsız olan murakami, birkaç yıl avrupa'da yaşadı ve 1991'de amerika birleşik devletleri'ne taşındı. princeton üniversitesi'nde (1991–93) ve tufts üniversitesi'nde (1993–95) ders verirken, en iddialı romanlarından biri olan "nejimaki-dori kuronikuru" (1994–95) üzerinde çalıştı. bu roman, genellikle ele aldığı temalardan bir sapma gösteriyor ve japon militarizmini bir kabus olarak tasvir etmeye adanmış bölümler içeriyor.
1995'te kobe depremi ve tokyo metrosunda aum shinrikyo tarikatı tarafından gerçekleştirilen sarin gazı saldırısı sonrasında japonya'ya dönen murakami, bu iki ölümcül olaydan esinlenerek çalışmalarına devam etti. "andaguraundo" (1997), metro saldırısının belgesel tarzında bir anlatımıyken, "kami no kodomo-tachi wa mina odoru" (2000) depremin japonlar üzerindeki psikolojik etkilerini araştıran altı kısa hikayeden oluşuyor.
"suputoniku no koibito" (1999) aşkın doğasını sorgularken, genç bir yazar olan sumire'nin kayboluş hikayesini anlatıyor. takip eden romanları arasında "umibe no kafuka" (2002) ve "afuta daku" (2004) yer alıyor. "1q84" (2009), george orwell’ün "nineteen eighty-four" (1949) eserine atıfta bulunarak, iki karakterin kendi yarattıkları alternatif bir gerçeklikte yollarını bulmaya çalıştıkları bir hikaye sunuyor; kitap, 11 eylül saldırılarından kanunsuz adalet uygulamalarına kadar distopik temaları işliyor.
"shikisai o motanai tazaki tsukuru to, kare no junrei no toshi" (2013) bir arkadaş grubundan dışlanmanın genç bir adam üzerindeki varoluşsal sorgulamalarına dalıyor. 14. romanı "kishidancho goroshi" (2017), evlilik sorunları yaşayan bir ressamın başka bir sanatçının evine taşınmasıyla tuhaf bir döneme giriş yaptığı hikayeyi anlatıyor. 2023'te yayımlanan "machi to sono futashikana kabe" romanı, 1980'de yayımlanan bir kısa hikayeden uyarlanmış.
kısa hikaye koleksiyonları arasında "the elephant vanishes" (1993), "blind willow, sleeping woman" (2006), "men without women" (2017) ve "first person singular" (2021) bulunuyor.
anı kitabı "hashiru koto ni tsuite kataru toki ni boku no kataru koto" (2007; what ı talk about when ı talk about running) maraton koşusuna olan aşkını merkeze alıyor.
deneyimli bir çevirmen olan murakami, raymond carver, paul theroux, truman capote, ursula k. le guin ve j.d. salinger gibi yazarların eserlerinin japonca baskılarını da yayımladı.