gözlüksüz araba kullanamamak

insanları tanıyamamak

tabela okuyamamak

yıldızları ufo gibi görmek

güneş gözlüğünü normal gözlüğün üzerine takmak

astigmat müthiş özgüven verir.

çıkarsın gözlüğünü lensini, toplum önünde başarılı konuşmalar yapar, şarkı söyler, sahnede kimse yokmuşçasına rahat rahat hareket eder.

sol gözümün 5.5 olmasıyla gözlüksüz dışarı çıkamamam bilgisayar kullanamamam bu etkilerden bazıları. yolda gözlük bile taksam minibüs yazılarını 2 metre yakınımda okuyabiliyorum. çok küfür yemişliğim oldu vakti zamanında. kör müsün ulan şişli arabası bu şişhane değil diye üzerime geldiler körüm mına koduklarım meraklıydım seni yolundan alı koymaya. en son uzun saçlı adama abla müsadenizle dedim yine hastanelik oluyordumda zor kurtardım paçamı.

gözlüğünüzü deneyen kişilerin verdiği tepkiler göğsünüzü kabartır

ortaokulda astigmat olduğunuzu ilk kez öğrenip de doktorun verdiği gözlüğü taktığınızda karasal yayın dünyanızın bir anda hd olması. sonra lambaların aslında nokta şeklinde yandıklarını görüp millete "lan bunların etrafında böyle ışık hüzmeleri olmuyor muydu?" diyerek uzayla muamelesi görmek. son olarak da, her yeni gözlükle birlikte oluşan boyut farkı sebebiyle birkaç gün başınızın ağrıması.

kendi doğal blur efentinizle hayata bakışınız şüphesiz ki daha farklı olur. kafa yapıyor bazen.

hayata webcam çözünürlüğünde bakmaktır.

uzaktaki noktasal ışık kaynaklarını devasa ışık topları olarak gördüğü için gözlüksüz hayat çok renklidir aslında astigmatlıya. hayale dalmak da bir o kadar kolay, gözlerini odaklamadığın an her şey birbiri içine girer, nesneler çiftleşir derken dünya ayrı bir güzelleşir.