deniz suyunun yakın gelecekte yakıt olarak kullanılabilecek olması.
buluşların bir çoğu gibi deniz suyunun yakıt olarak kullanılma özelliği de vücuttaki kanser hücrelerini bedene zarar vermeden radyo dalgalarıyla tespit edip yok etmek üzerine deney yapan john kanzius isimli bilimadamınca keşfedilir.

nasıl mı?

deneyler sırasında farkeder ki yaptığı cihaz sayesinde yoğun radyo dalgasına maruz kalan tuzlu su yanar özelliğe geçiyor.

"holy shit!" ( mealen:vay anasını yav) diyen john radyo dalgalarını kestiği anda suyun yanıcı özelliğini kaybettiğini hemen anlar ve isviçreli bilimadamları ile yeni diş fırçası geliştirme işine girer.
amerikan ordusu ise olayı inceler ve "lan kendi uçaklarıma denizden yakıt üreteyim madem" diyerek olayın üstüne gider ve bir rapor hazırlar.
rapor?

rapor sonucu:
tuzlu su nelerden oluşur?
tuz ve su.

elbette bu kadar değildir. kanzuis'in cihazı, aslında suyun bileşiminde bir titreme oluşturmuştur. bu titreşim hidrojen moleküllerinin yanıcı özelliklerini daha kolay ortaya çıkarabilmesini sağlamıştır. 

iyi tamam da neden hala arabamızın deposuna kilyos'tan doldurduğumuz bir kova deniz suyu boşaltamıyoruz? aslında boşaltabilirsin hala öyle bir hakkın var. ama arabanın iflahını gevretirsin.

çünkü bu işlemi gerçekleştirmek için harcadığın enerji ürettiğinin yanında çok az. yani attığın daş kurbağayı bile ürkütmüyor azizim.

uçak yakıtına belirli oranlarda katarak belirli işlemlerden geçirildiğinde bir takım sonuçlar elde edilmişse de henüz yeterli seviyede değil. ancak isviçreli bilimadamları ve norveçli balıkçılar konu üzerinde hala çalışmaktalar ve önümüzdeki on yıllar içerisinde deniz suyu tıpkı fosil yakıtları gibi gemilerde ve jetlerde kullanılabilecek hale gelecek.
işte o zaman belki ortadoğuya huzur gelir diyerek siyasi mesaj da verelim bitsin.