Vücutlarındaki Bazı Uzuvları Kesip Atmak İsteyenlerin Muzdarip Olduğu Hastalık: BIID
Nedir bu BIID?
body integrity identity disorder/biid (vücut bütünlüğüne ilişkin kimlik bozukluğu)
bu bozukluğa sahip bireyler, bedenlerindeki bazı bölümlerin kendilerine ait olmadığını, bütünlükleri dahilinde o bölüme yer olmadığını düşünürler.
amputee identity disorder ya da apotemnophilia olarak da bilinir bu hastalık. ayrıca nip tuck dışında csi adlı dizinin de bir bölümüne konu olmuştur bu rahatsızlıktan muzdarip olup da çözümü lisanssız bir cerrahta arayan ve sonucunda mefta olan bir kişi...
nitekim her ne kadar bu csi örneğindeki fiksiyonel bir örneği olsa da, söz konusu rahatsızlıktan muzdarip olup, lisanssız/işinin ehli olmayan cerrahlara başvurarak, trenler önünde raylara yatarak, kendilerini arabaların önüne atarak sorunları kendileri halletmeye çalışan birçok kişi bu çabalarının sonucunda hayatını kaybetmiştir. tahmin edileceği üzere, mevcut hukuki durum bir insanın vücut bütünlüğünden vazgeçmesini mümkün kılmamaktadır.
Neden kaynaklanıyor?
bu rahatsızlığa sahip kişiler, yabancı olarak görülen organın beyinde sahip olması gereken sinirsel bir karşılığı olmadığını düşünürler. yani yabancı olarak görülen organ uyarıldığında beyinde gerçekleşmesi gereken bir aktivite görülmemektedir. bu hastalar organlarının neresinden itibaren yabancı olarak gördüklerine dair kesin bir çizgi çekebilirler. bir organı kesilmiş kişilere imrenerek bakarlar.
bazen bu kısımlarından kurtulmak için buzda dondurup ölmesini sağlamak, bilerek bir arabanın önüne atlamak ve hatta tren raylarına yatmak gibi kulağa inanılmaz gelebilecek çözümlere başvurabilirler. daha da ilginç olanı aslında bu hastaların herhangi bir aklı yetersizliklerinin olmamasıdır. bu kişiler normal bir şekilde aile kurmakta ve çoluğa çocuğa karışabilmektedir. intihara meyilli değiller. yani sonuç olarak, normal insanlar ama normal olmadığı hissedilen uzuvlar söz konusudur bu hastalıkta.
Bu rahatsızlığa sahip bir kişi, The Guardian'a şöyle bir röportaj vermiş
"herkes, kendisiyle ilgili bir şeyleri değiştirmek ister. ben de altı yaşımdan beri bacaklarımın olmamasını arzu ediyorum. yanlış vücuda hapsolmuş gibiyim. bu iki bacaklı halde kendim olamıyorum. hayatımı devam ettirebilmek için iki bacağımın da gitmesine ihtiyacım var.
kocamla 23 yaşında tanıştım. şimdi 15 ve 10 yaşında çocuklarımız var. ona da bacaklarımı istemediğimi anlattım. iki yıl önce bu şekilde daha fazla devam edemeyeceğimi anlayıp bacaklarımdan birinden kurtulmaya kesin karar verdim. bacağımın kesilebilmesi için arabanın içinde dondurdum. tarif edilemez bir acı vardı, acının şiddetinden birkaç defa bayıldım. fakat yeterince zarar veremediğim için bacağımı kesmediler. birkaç ay sonra tekrar denedim. bu defa saatlerce kuru buzun içinde kaldım. fakat bacağı öldürmek için gereken 6 saat dolmadan kocamı aradım. hastanede yine bacağımı kesmeyi reddettiler. bacağımı kurtarmak için dört hafta boyunca 8 ameliyat yaptılar ve sonunda beni iki bacaklı olarak eve yolladılar.
bacağım mikrop kaptığı için bakterilerin kanıma karışıp beni öldürme ihtimali vardı, ateşim yükseldi, öleceğimi düşündüm. sonunda başvurduğum bir başka doktor bacağımı kesmeyi kabul etti. ameliyattan sonra kendimi o kadar iyi hissettim ki. kendime güvenim arttı, vücudum istediğim şekline yaklaştı.
100 yıl önce birçok toplumda homoseksüellik tabuydu, 50 yıl önce transseksüeller hasta kabul ediliyordu. psikiyatristimin katıldığı bir toplantıda doktorlar bacakları şüpheli biçimde zarar görmüş pek çok hastanın bacaklarını kestiklerini ve bu kişilerin ayıldıktan sonra kendilerini çok mutlu hissettiklerini söylemiş.
ikinci bacağı yok etmek de çok zor ve acılı olacak ama seçtiğim yoldan pişman değilim. eğer bir şeyden pişmansam bu, bu işi daha önce yapmamış olmaktır."