eski bir profesyonel voleybolcu olarak saçma bulmadığım bir ritüeldir bu.

öncelikle voleybol bireysel değil, tamamen bir takım oyunudur. bu yüzden kötü psikolojide olan arkadaşlarını bir şekilde motive edip hırslandırman gerekiyor. ayrıca sayı sonrası sevinç ritüeli birbirimizin kıçına şaplak atıp hadi beyler bayanlar oley, hadi tamam dağılalım dediğimiz bir eylem değil. voleybolda her oyun tek sayı üzerinden oynanır ve her sayıdaki savunma ve atak planlanarak gelişir. hadi bu el sana topu kaldırayım, hadi içimden plase atmak geçti, ben sertçe arkaya vurayım nolursa olur gibi ataklar yapmıyoruz. belki amatör branşlarda yapılabilir; ancak profesyonel liglerde ağır yenilgi alacak bir takıma dönüşürsünüz.

genellikle ortaya gelip oley vs çekilirken, bir sonraki sayıda ne yapılacağının planı konuşulur. örneğin; 4 numaralı ve 2 numaralı smaçörler nereye kaçacağını, orta oyuncular kendilerine güvendikleri ve pas atabileceklerini, pasör kafasındaki atak şekline göre hangi tip pas atacağını (bomble yani yüksekten veya kurşun-hızlı top gibi) falan söyler. bu sırada sonraki atak veya savunma durumunda nasıl bir hücum yapılacağı planlanır yani. eğer kenardan bağırarak veya el işareti yaparak bana pas at bu el diye kendini belli edersen, kafana bloğu yersin.

örneğin; ben her zaman sol smaçörde (yani 4 numara) oynayan bir oyuncuydum. maç her zaman sıkıntıya girdiğinde, bir sayı alıp sevinç ritüeli yaptığımızda, bir oyuncunun kafasına hafif vurup, bu sayı sende, pasör, sen de bu arkadaşa atıyorsun, bu işi bitiriyoruz hadi diye onu motive etmeye çalışırdım. baktım ki takım arkadaşlarım kendine güvenemiyor, siz vuracak gibi kaçın, sen bu el de bana at, ben bir şekilde bitiririm gibi konuşmalar yapıyorduk.

aynı şekilde servis atmaya giderken, oyunu iyi okuyan, takip eden veya tecrübeli kişiler sevinç sırasında servis atacak oyuncuya bilgiler verir. çünkü biz oyuncular birbirimizi tanıyoruz. ligdeki çoğu oyuncu günlük görüştüğümüz arkadaşlarımız. beş numaranın manşeti kötü, ona at; iki numara toptan kaçıyor, altı numaranın önüne doğru plase yap alamaz vb. konuşmalar da yine bu sevinç ritüeli sırasında yapılır.

voleybol öyle bir oyundur ki, dünyanın en iyi oyuncularını getirin, 6 kişilik sahaya çıkan takımdaki birkaç kişi kötü olsun, o takımın kazanması imkansız gibi bir şey olur. bu spor tamamen takım oyunu şeklinde gelişir. bu yüzden de birbirini iyi motive etmen, rakibi analiz edebilmen, iyi bir savunma yaptıktan sonra güzel bir plan ile tekrar iyi bir atak yapman gerekir.

o yüzden özel veya teknik molalar bunun genele yayılmış planına, sevinç ritüelleri ise bu planların saha içinde anlık olarak yapıldığı yere dönüşür. bu yüzden çok önemlidir. bilmeden konuşmamak gerekir.

kaybedilen sette neden sevinç ritüeli yapılır ki diyenler de var. voleybol üç setin kazanımı dahilinde biten bir oyun. gidip de maç sayısı verdiği sırada sevinen takım bulamazsınız; ancak setler içinde yenilgi olsa bile diğer setlere iyi başlamak için özgüveninizi ve moralinizi tekrardan yükseltmeniz gerekir. bu da arkadaşlığın vs. sağlandığı takımlarda sevinç ritüeli şeklinde kültür olarak ortaya çıkmış bir şey.

Voleyboldan Neden Herkesin Bildiği Efsane Sporcular Çıkmıyor?