efendim, robert augustus chesebrough karosen ticaretiyle uğraşan ve de iflasın eşiğinde brooklynli bir kimyagerdir. 

böyle bir haldeyken 1859 yılında yeni umutlarla, beklentilerle petrol bulunmuş pennsylvania'ya gider. nitekim orda petrol kuyusu açmış işçilerden ayaklarına yapışan ve kesiklerin, yanıkların tedavisini de hızlandırdığı söylenen parafin benzeri bir maddenin varlığını öğrenir. kavanozlar içinde bu maddeden brooklyn'e taşır, aylarca üzerinde çalışır, kendi bedeni üzerinde de deneyler yapar, ve nihayetinde "vazelin petrol jeli" adıyla 1870'te piyasaya verir ve çok kısa süre içinde büyük başarıya ulaşır.

vaseline adının labaratuvarında kullandığı karısının vazolarından (vase) ve o zaman ilaçların sonuna konması moda olan "line" ekinden oluştuğu varsayılır.

ahşap mobilyaları korumaktan açık havada bırakılan makinelerin, araba akülerinin paslanmasını önlemeye, döşemeye sıçrayan boyaları çözmekten, deriyi parlatmaya, kayganlaştırmaya kadar bir dizi fonksiyonu vardır vazelinin. tüm bunların dışında amazon yerlileri vazelini mutfak yağı olarak kullanıp ekmeklerine sürerler, chasebrough da günde bir kaşık vazelin yiyip uzun yaşamasını ona borçlu olduğunu söylermiş (1933'te 96 yaşında ölmüş).

isteyen deneyebilir, vazelin yiyebilir, ekmeğine katık yapabilir, ben şahsen yapmam.

Üniversite Tercihi Yapacakların Geleceğini Şekillendirecek Altın Değerinde Tavsiyeler