abartısız olarak söylüyorum...tüm zonguldak halkının (yaşlı, hasta ve çocuklar dışında) tek yürek;tek vücut ve tek ses olarak zonguldak şehir merkezinde toplanıp ankara'ya doğru yürüyüşe geçtiği ve bolu'nun mengen ilçesine kadar yürüdükten sonra dönemin siyasetçi ve bürokratlarının korkudan ordu'yu harekete geçirip mengen'de greyderler ve dozerler ile yollarının kesilip endgellendiği hakli eylemdir....

burada ise dönemiin sendika başkanı da birşekilde siyasetçi ve bürokratlar tarafından korkutularak ya da başka şekilde (burayı size bırakıyorum) zonguldak-ankara karayolunun iki şeridinin de 5-6 km boyunca doldurmuş olan insanların geriye çevrildiği ve birçoğunun ise gözaltına alınıp bir örgüt militanı olarak yargılanmaya çalışıldığı hakli eylemdir.....

dönemin sendika başkanının işçisinden çok ankaradaki dönem siyasetçilerine ve bürokratlarına bel bağladığı ve güvendiği (işçileri sendika başkanı onayladığı taktirde greyderleri bile yoldan çıkaracak kadar kararlı olduğu halde geri dönülmesini istremiştir........) eylemdir.....

bukadar kalabalık olmasına karşılık hiçbir yere zarar verilmeyen hakli eylemdir....

yukarıda anlattıklarım bizzat babam tarafından yaşanmış ve anlatılmış olan ve zonguldak'ta kısmen benim de katılmış olduğum eylemdir.....

zonguldak'tan dönerken karşılaştığımız kalabalığın neyin nesi olduğunu bilmiyorduk. battaniyeyle, kalın giysilerle kendini sarıp sarmalamış insanlar o soğukta niye yürüyordu? el kadar bebelerdik, o an önemli bir olayı gördüğümü anlayacak yaşta değildim. 

haklı insanlar haklarını arıyorlar, olmayınca greve gidiyorlar. ankara'ya gidecekler. amacı ciddi olunduğunu göstermek, hakedileni almak olan olaylar. bu aşamada hükümetin ankara mitingine karşı aldığı tedbirlere takılıyorum. ne yapacaklar yahu, meclisi ateşe verip hükümeti ipe mi çekecekler bu insanlar?? önce işçileri taşıyacak otobüsler engelleniyor. anında karar veriliyor yürüyerek gidilecek. o soğukta, asvalt yollarda 1 gün boyu yürünüyor. üstüne silahlı kuvvetler yolu kesiyor, olmuyor tabi devam ediliyor. 

sanki düşman orduları ülkeye girmiş ankara'yı fethe gidiyormuş gibi yürüyüşçülere erzak ve ilaç yardımını kesmek için yollar kapatılıyor, istikametlerine setler çekiliyor. yazıklar olsun.

(bkz: çankayanın şişmanı işçi düşmanı)

babamın da bizzat katıldığı eylemdir. işçi kardeşliğini bir güzel yansıtmışlardır.

ülkemizdeki işçilerin ve tüm çalışanların geleceğine aydınlık bir damga vuran işçi hareketidir.

ikinci bir grevden korkan erbakan yıllar sonra işçi ve memura yüzde elli zam vererek durumu kurtarmıştı

yorumlarınızı almadan önce eğer bu grev olmasaydı bu gün maaşınızın yarısıyla geçinmek durumunda kalabileceğinizi hatırlayın...

bu onurlu işçi hareketeine katılanlardan sağ olanları saygı, vefat edenleri ise rahmet ile anmayı borç biliniz, yoza, yobaza, sağcıya, cematçi çavuşlaraa ve üç kağıtçı liboş politikacılara fala güvenmeyiniz gençler...

yüzbinlerin yolllara düşüp, emperyalizmin gıyabında bizzat özal'a attığı çizik, müthiş acı veren muhteşem direniş, büyük yürüyüştür.

akabinde il derhal kara listeye alınmıştır. kömürünün karası, kaderinin karası olmuş, bu meydan okuma cezasız kalmamıştır. önce önderleri semsi denizer öldürülmüş, şimdi de şehir yavaş yavaş öldürülmektedir.

ordunun, siyaset üzerindeki baskısı ile halk üzerindeki baskısını kaldırmada en büyük etkiye sebep olmuş büyük yürüyüş. el ele verildiğinde neler yapıldığını dışarıdakilere de göstermiş ve zannımca gözlerini korkuttuğundan benzer bir oraganizasyona bir daha izin verilmemiştir. izin verilmedi derken, olay neyle ilgili olursa olsun baştan bir şekilde bastırılmıştır. eğer türk milleti solcu olsaymış, dünyanın düzenini bile değiştirirmiş. bu yürüyüşle ilgili biraz araştırma yapan insanlar ne demek istediğimi daha iyi anlarlar.