sakarya meydan muharebesi öncesinde ordunun ihtiyaçlarının sağlanabilmesi için, mustafa kemal atatürk'ün başkomutanlık kanunu ile kendisine verilmiş yetki doğrultusunda, vergi mahiyetinde yer alan, 7-8 ağustos 1921'de yayınlamış emirlere verilen addır tekalif-i milliye. ayrıca atatürk, cephe gerisi ihtiyaç teminini millete yaptırmakla, halkın katılımını ve cephedeki orduyla bütünleşmesini sağlamıştır.

toplanmış olan her türlü malzeme için sahiplerine birer belge verilerek devlet borçlandırılmıştır ve sonrasında ödemeler halka eksiksiz yapılmıştır. bu emirler ile türk milleti'nin bütün imkanlarının en kısa zamanda seferber edilmesi sağlanmıştır.

bu emirlerde yer alan yükümlülükler tekalif-i milliye komisyonu tarafından uygulanmış olup, temin edilen mallar, komisyona bildirilmiş cephelere gönderilmiştir.

mustafa kemal atatürk, bu emirler için: "harp ve muharebe, yalnız iki ordunun değil, iki milletin bütün mevcudiyeti ile karşı karşıya gelmesi ve vuruşması demektir. binaenaleyh bütün türk milletini, cephede bulunan ordu kadar fikren, hissen ve fiilen alakadar etmeliydim. milletin fertleri, yalnız düşman karşısında bulunanlar değil, köyde, evinde tarlada bulunan herkes, milletin her ferdi silahla vuruşan muharip gibi kendisini vazifeli hissederek, bütün mevcudiyetini mücadeleye hassedecektir. biz bu maksadı temine çalıştık…" demiştir.

tekalif-i milliye emirleri şunlardır

1. her ilçede mülki idare amirinin başkanlığında bir tekalif-i milliye komisyonu kurulacak, bu komisyonlarca toplanan malzemenin, ordunun çeşitli bölümlerine dağıtımı sağlanacaktır.

2. ülkede her aile birer kat çamaşır, birer çift çorap ve çarık hazırlayıp "tekalif-i milliye komisyonu"na teslim edecektir.

3. tüccarın ve halkın elinde bulunan çamaşırlık bez, amerikan patiska, pamuk, yıkanmış ve yıkanmamış yün ve tiftik, erkek elbisesi dikmeye yarayan her cins kışlık ve yazlık kumaş, kalın bez, kösele, vaketa (ince meşin), taban astarlığı, sarı ve siyah meşin, sahtiyen, dikilmiş ve dikilmemiş çarık, potin, demir kundura çivisi, tek çivi, kundura ve saraç ipliği, nallık demir ve yapılmış nal, mıh, yem torbası, yular, belleme, kolon, kaşağı, gebre, semer ve urgan stoklarından yüzde kır kına, parası sonradan ödenmek üzere el konuldu.

4. eldeki buğday, saman, un, arpa, fasulye, bulgur, nohut, mercimek, kasaplık hayvan, şeker, gaz, pirinç, sabun, yağ, tuz, zeytinyağı, çay, mum, stoklarından yüzde kırkına parası sonradan ödenmek üzere el konuldu.

5. ordu ihtiyacı için alınan taşıt araçları dışında, halkın elinde kalan taşıt araçlarıyla, yüz kilometrelik bir uzaklığa kadar, ayda bir defa olmak üzere, parasız askeri nakliyat yapılması emredildi.

6. ordunun giyimine ve beslenmesine yarayan bütün sahipsiz mallara el konuldu.

7. halkın elinde bulunan savaşta lüzumlu bütün silah ve cephanenin üç gün içinde teslim edilmesi emredildi.

8. benzin, vakum, gres, makine, don, saatçi ve taban yağları, vazelin, otomobil, kamyon lastiği, solüsyon, buji, soğuk tutkal, fransız tutkalı, telefon makinesi, kablo, pil, çıplak tel, yalıtkan maddeler ve bunlar cinsinden malzeme, asit sülfürik stoklarının yüzde kırkına ordu adına el konuldu. alınanların bedeli daha sonra ödenecektir.

9. demirci, marangoz, dökümcü, tesviyeci, saraç, arabacı esnafları ve imalathaneleriyle, bu esnaf ve imalathanelerin iş çıkarabilme güçleri ve kasatura, kılıç, mızrak ve eyer yapabilecek ustaların adlarıyla beraber sayıları ve durumları saptandı.

10. halkın elinde bulunan dört tekerlekli yaylı araba, dört tekerlekli at ve öküz arabalarıyla, kağnı arabalarının, bütün takım ve hayvanlarıyla beraber ve binek ve top çeker hayvanları, katır ve yük hayvanları, deve ve eşek sayısının yüzde yirmisi ordu adına alındı.

Atatürk Zamanında Çin'e Gerçekten Aşı Yardımı Yapılmış mıydı?