gittiğiniz ülkeye bağlı olarak aylık bin dolarlık bir bütçe gayet yeterli olacaktır

örneğin; bolivya, ekvador, kolombiya ve peru gayet ucuz ülkeler ve bin dolar ile gayet geçinebilirsiniz. özellikle bolivya ve kolombiya'da artar bile. ama arjantin, şili, uruguay ve belize gibi ülkeler pahalı olabiliyor (arjantin şu sıralar enflasyon nedeniyle bir nebze ucuzladı). özellikle belize ve uruguay ilginç bir şekilde epey pahalı. brezilya'da ise kaldığınız şehir belirli olur. rio de janeiro ve sao paulo pahalı iken diğer nispeten küçük şehirler gayet uygun yaşamak için. yine de, nasıl türkiye'de kimi şehirler (mesela istanbul) pahalı olmasına rağmen ucuza yaşamanın yollarını bulabiliyoruz, uruguay'da (ya da gittiğiniz herhangi bir yer) da uygun fiyatlı yerler bulabilirsiniz. şansınıza ama daha çok kabiliyetinize bağlı.

hostellerde yaşayıp, kendi yemeğinizi kendiniz pişirebilirseniz oldukça tasarruflu bir hayatınız olacaktır. couchsurfing denilen bir uygulama var, sözlükteki başlığa kısa bir yazı yazmıştım. o yazı size nasıl kullanacağınıza dair bir yol gösterebilir:

hem yerel insanlarla tanışır, hem de bedavaya konaklamış olursunuz. couchsurfing'de bir yer bulunca oraya gider, bulamadığınız zaman hostele gidebilirsiniz. ayrıca helpx ya da workaway gibi sitelerden küçük işler bularak kendinizi gezileriniz sırasında az da olsa finanse edebilirsiniz. yukarıda da dediğim gibi kabiliyetinize ve şansınıza kalmış.

güvenlik konusunda ise venezuela, honduras, el salvador, guatemala ve nikaragua dışında problem yaşamazsınız

evet, brezilya'da güvensiz bölgeler var ama uzak durduğunuz zaman sorun olmaz. istanbul örneğine geri dönersek, nereye gitmemeniz gerektiğini bilirseniz başınız ağrımaz. güvenlik ise size bağlı, bilmediğiniz yerlere gitmeyin. favela gibi yerlere sadece bilenlerle gidin. üzerinizde gösterişli saat, telefon vb. şeyler taşımayın. sıradan giyinin ve günlük 50 dolardan fazla nakit taşımayın. mümkünse alışverişlerinizi kredi/banka kartıyla yapın. gece geç saatlerde dışarı çıkmayın (ya da bir grupla çıkın). sarhoş olmayın ve uyuşturucudan uzak durun (uyuşturucu karşıtı değilim ama bilmediğiniz bir yerde sakat işler bunlar). son olarak, sürekli uber kullanın (daha güvenilir olur. yalnız haksızlık yapmak istemem, brezilya'da ve kolombiya'da hiçbir taksici beni kazıklamaya çalışmadı ama yine de uber daha garantilidir genel olarak).

meksika'da ise şiddet hem bölgesel hem de belirli bir alana yönelik. yani amerika sınırında yoğunlaşmış, sadece uyuşturucu üzerinden giden bir şiddet var. bulaşmazsanız size bulaşmazlar. nasıl bizde terör sorunu bölgeselse, meksika'daki uyuşturucu temelli şiddet de bölgesel. ülkenin güneyi gayet sakin. özellikle yukatan yarımadası'nı tavsiye ederim. harika bir yer. yine oaxaca da otantik bir tecrübe vaadediyor. el salvador, honduras, nikaragua gibi ülkelerde belirli saatlerden sonra dışarı çıkmayın. bilgisayarınıza bol bol oyun, film ya da kitap yükleyin, akşamları kafa dağıtıp vakit geçirirsiniz. kosta rika ve panama sakin ülkeler, sorun yaşayacağınızı zannetmem ama dikkatli olmakta fayda var tabii. bolivya fakir olmasına rağmen epey güvenli bir yer. zaten la paz dışında pek nüfus olmadığı için belayı çağırmadığınız sürece rahat olursunuz. ekvador'a karar veremedim. genel olarak pek sıkıntı yaşamadım ama başkent quito başlıbaşına baş belası bir yer.

hayalimde iki ülke var: biri meksika diğeri ise peru. ikisi de hem doğal, hem kültürel, hem de tarihi açıdan birer cennet. ben amerika'da yaşıyorum ve bildiğiniz gibi burada pek tarih yok ama meksika ve peru'da var. her iki ülkenin de kendilerine has kültürleri var. maya ve aztek dilleri meksika'da hala konuşuluyor. aymara ve keçuva dilleri de peru'da konuşuluyor. her iki ülkede de bin dolar ile geçinebilirsiniz. en güneyde, şili'de ise mapucheler başta olmak üzere yerli halklar var ve hala kendi dillerini konuşuyorlar ama bin dolar/ay yeter mi emin değilim. çok aceleniz yoksa otobüsle seyahat etmenizi tavsiye ederim. etrafı seyrederek gitmek gibisi yok latin amerika'da. ayrıca çok konforlu ve ucuz otobüsler (özellikle meksika ve kolombiya'da ama arjantin'de konforlu olmasına rağmen inanılmaz pahalı). her yerin ayrı bir iklimi var (özellikle meksika'da mikro-iklim geçişleri inanılmaz). bayılacaksınız. eğer yorulurum derseniz şili, kolombiya, brezilya gibi ülkelerde iç hatlar epey ucuz oluyor.

son olarak bazı turlardan bahsetmek istiyorum

bolivya'da inka turu ya da machu picchu turları epey pahalı. 200 ila 400 dolar arasında değişiyor. bolivya'da salar de uyuni (uyuni tuz düzlükleri) turu 250 dolar (üç gün üç gece tam paket). venezuela'da roraima dağı'na çıkış bir hafta ve genelde 150 dolar civarı olsa da duruma göre 250 dolar olabilir. ve buralara tur ile gitmekten başka şansınız yok. dolayısıyla iyi ayarlamak zorundasınız. arjantin'de iguazu şelaleri ve patagonya'ya kendiniz gidebilirsiniz ama otobüs ve uçak biletleri çok pahalı olabilir. yine konaklamak da epey masraflı. ayrıca patagonya'ya giderken dikkatli olun zira soğuk. dağ başında donarak ölmek de var. yaz aylarında (aralık sonu, ocak başı gibi) gidin. aynısı şili'deki torres del paine için de geçerli. unutmadan torres del paine'de genelde haftalarca (rotanıza bağlı olarak) açık havada çadırda yatacaksınız. yemeğinizi kendiniz yapacak, medeniyetten uzak kalacaksınız. donanımınıza (bot, çadır, mat, battaniye, tüp, vs.) güvenmiyorsanız hiç maceraya girmeyin. bu malzemeler epey ağır ve pahalı oluyor. ucuza kaçmayın ve tecrübeniz yoksa daha kolay yerlerde biraz tecrübe kazandıktan sonra bu tip ıssız yerlere gidin zira hayatınıza mal olabilir ve şaka yapmıyorum. buzullara gitmek ise hem tura bağlı (yani tur olmadan izin vermezler) hem de epey pahalı (6 bin dolara kadar çıkabiliyor tura bağlı olarak). iyice düşünüp ayarlayarak gidin (daha ucuz turlar da var tabii - iki gün 200 dolar gibi).

latin amerika genel olarak çok güzel ama bir plan dahilinde gezerseniz daha verimli olur

yani gittiğiniz yere üç beş günlüğüne değil de bir aylığına (ya da daha uzun süreler için) gitmek, parayı har vurup harman savurmamak, kültür-sanat-tarih gezileri yapmak, aç gözlülükle her yere gitmeye çalışıp bünyeyi zorlamak yerine bir yapılacaklar listesi ile birer birer sabırla gezmek gibi. yanlış anlamayın, siz yanlış yapıyorsunuz diye söylemiyorum sadece tavsiye. vize konusunda endişeniz olmasın; latin amerika'da türkiye'den vize isteyen bir tek fransız guyanası var diye biliyorum ve orası da zaten resmi olarak avrupa birliği toprağı. meksika, türk vatandaşlarına elektronik vize veriyor (ayrıca kapıda vize alınabiliyor diye biliyorum). endişe edecek bir durum yok kısacası. karayiplerde bir tek bahamalar'a gittiğim için pek bir bilgim yok, o yüzden pas geçtim bu yazıda. ileride gezme fırsatım olursa burada güncelleme yaparım.

muhakkak tecrübelerinizi yazın. nakledin. bizim okumuşumuz yazmayı bilmiyor nedense. bürokrat, asker, devlet adamı, iş insanı, gezgin vs. herkes kendine yaşıyor hayatı. hem dil, hem kültür yazarak gelişir. hatta yazan kişi bile yazarak gelişir. siz de yazın lütfen. buraya yazın, kitap yazın, vikipedi'ye yazın ama muhakkak yazın.

umarım yeterince açıklayıcı ve yardımcı olabilmişimdir. gidiniz geziniz efenim, iyi yolculuklar!...

Latin Amerika'da Türklere Karşı Neden Ekstra Bir Sempati Besleniyor?