insanlık tarihinde, insanların narsistliğine vurulmuş belli başlı darbeler olduğu.

insan ben-merkezciliğinden asla vazgeçemediği gibi eski zamanlarda da inandığı veya kendine göre doğru kabul edemediği bazı "bilimsel bilgiler" olan bir varlık. ne yazık ki kimse üstinsan değil*. yıldan yıla yediği darbelerle bile kendine gelemeyen bir narsist kişilik bozukluğu dönemlerindeyiz, olsun anlaşılır zamanla.

1) kopernik devrimi:

o yıllarda narsist insanlık evrenin dünya etrafında döndüğüne inanıyordu. dünya, eşsiz ve yegane olandı. her şey onun için yapılmış ve tasarlanmıştı. kopernik sonunda bizi kendimize getiren isim oldu. biz ve dünyamız sıradandık. özel olan ve biricik olan güneşti güneş sistemi için. bunu kabullenmek uzun süre aldı.

2) darwin:

 baktık evren bizi takmıyor, o halde insana yüklenelim o zaman dedik. kendimizi her şeyden ve herkesten üstün sanıp aslında insan diğer yaşam formlarından farklı ulan dedik. evren bilgimiz pek de işe yaramadı. meğer insan da üstün olarak yaratılmamış dedi darwin. bazı canlılarla ortak atadan geliyoruz dedi, farklı özel bir yaşam formu olmadığımızı söyledi. insanlık bir darbe daha yedi, hayatının her alanında yediği yetmiyormuş gibi.

3) freud:

kokocu dediler, ensest ilişkici dediler ama bunların hiçbiri onun insanlığın narsistliğine vuracağı 3. darbeyi engelleyemedi. insan aynı atadan gelebilirdi diğer yaşam formlarıyla, bunu bile kabul edemedi bazıları fakat yine de bilime karşı koyamayanlar gönülsüzce onayladı, bir koşulla. ama dedi insan; ben bilinçliyim diğer hayvanlar ve bitkiler değil. aciz insan savunmasıydı freud için. insan bilinçli hareket edemez dedi, göremez çoğu zaman yanlışlarını ve aslında bilinçdışında olanlara göre hareket eder *. insanlık son darbeyi yedi, cahillik her zaman mutluluk oldu. doğruları görmek yerine kaçmayı ve suçlamayı seçmesinin bir nedeni olmalıydı*.