susan krauss whitbourne; amerikan psychology today dergisine yazdığı bir yazıda, tutkulu aşkın içindeki tutkuyu tanımlarken şunları belirtir:

tutkulu aşk, geçici bir duygu mu? sonja lyubomirsky'ye göre tutkulu aşk, sadece bir ya da iki yıl sonra kendini yakar. daha güçlü olmayan arkadaşlık bağıyla değişir. belki de bu arzu edilir. çünkü günlerimizi her şeyi tüketen aşk ateşlerinin boğazlarında geçirirsek, hiçbir şey başaramazdık.

evli çiftleri zamanla takip eden çalışmalar, tutkunun ilk iki yıldan sonra öldüğünü, yaklaşık 15 yıl daha düşük bir seviyede kaldığını ve çocuklar evden ayrıldıktan sonra tekrar hayata döndüğünü gösteriyor. bu tür çalışmalar doğal olarak kusurludur, çünkü evli kalanlar boşanmayan kişilerdir. çiftlerin ilk etaptaki mutluluğu, boşanma gibi durumları araştırmadan hariç tutarak gözlemlenmiştir. mutsuz çiftlerin, çocuklar ayrılana kadar birlikte kalacakları gerçeği, bu sorunu daha çok vurguluyor. uzun vadeli ilişkilere dair daha önceki bir yazımda da belirttiğim gibi , doğalcı çalışmalardan evlilik memnuniyetinin yükselişi ve düşüşü üzerine yorumlar çizerken çok dikkatli olmalıyız.

uzun vadeli ilişkilerde tutkunun kaderini bir kenara bırakan ilişki uzmanı elaine hatfield ve arkadaşları (2011), tutkulu aşkı mikroskop altına koydukları olağanüstü bir makale yazdı.

tutkulu aşk nedir ve nasıl ölçeriz?

tutkulu aşk konusunu ele alan psikologlar ve sosyologlar, operasyonel tanımların bir grubunu ortaya çıkardılar. bunlar beklediğiniz şeylerden (romantizm), sosyal bilimlere (“takıntı”, “cazibe ” veya “aşk şemaları”) kadar uzanır. bazıları sevgiye karşı tutumları, bir partnere karşı tepkilerin yoğunluğunu, sevmeyi, beğenmeyi, sevme tarzlarını, romantik semptomları, umutsuz sevgiyi ve bağlanma stilini ölçer.

hatfield ve katkıda bulunan diğer yazarlar, kanıtları inceledikten sonra sosyal bilimlerin tutkulu aşk hakkında tutkulu hale geldiği ve aslında bu etkisiz durumu tanımlamak için bazı ilerlemeler kaydettiği sonucuna vardı. akademisyenler, tutkulu aşkı; giderek genişleyen, bütünleyici, duygusal, bilişsel ve davranışsal bir kalite olarak görüyor. teorik tabanının genişlemesi ile tutkulu aşk, artık her zamankinden daha güvenilir şekilde ölçülüyor.

hatfield ve arkadaşı susan sprecher'in tutkulu aşk ölçeği (1986'da geliştirdiği), tutkulu sevginin; karmaşık, bütünleştirici bir nitelikler seti olduğunu söyler. belirli özelliklere bakarak, kendi ilişkinizin nasıl derecelendirileceğini görün.

bilişsel bileşenler

-eşiniz hakkında düşünmek veya onunla meşgul olmak,
-eşinizi veya ilişkinizi idealize etmek,
-partnerinizi tanımak ve partnerinizin sizi tanımasını istemek

duygusal bileşenler

-eşinize cinsel açıdan çekici gözükmek,
-işler iyi gittiğinde iyi hissetmek,
-işler kötü gittiğinde kendini kötü hissetmek,
-sevgi dolu ve karşılığında sevilmek isteyen yapıda olmak,
-tam ve kalıcı bir birliktelik istemek,

davranışsal bileşenler

-eşinizin nasıl hissettiğini bulmaya çalışmak,
-partnerinize hizmetler sunmak,
-partnerinize fiziksel olarak yakın olmak.

tutkulu aşk, açıkçası cinsel çekimden daha fazlasını içerir. bilişsel, duygusal ve davranışsal bileşenler; sevdiklerinizle fiziksel birliktelik dürtüsünü dengeler.

elbette duygularınızı, tutkularınızın nesnesine karşı test etmek hikayenin sadece yarısıdır. bunu ilginç ve belki de ilişki kurma alıştırması yapmak için soruları eşinizmiş gibi cevaplamayı deneyin. eşinizin de aynı şeyi yapmasını sağlayın. daha sonra yanıtları karşılaştırabilir ve partnerinizin yanıtları ne kadar doğru yaptığını veya tahmin etmediğini görebilirsiniz.

tutkulu aşk, geniş ve bütünleştirici bir nitelik olabilir. ancak diğer psikologlara göre, uzun vadeli bir ilişkiyi karakterize etmek için denklemin sadece üçte biri. oklahoma eyalet psikoloğu robert sternberg (1997), terimin ifade ettiği gibi üç temel bileşeni içeren “üçgen aşk teorisi"ni tasarladı. tutku sadece bu üç ayaktan biri. diğer ikisi samimiyet ve bağlılıktır. samimiyet; yakınlık, bağlanma ve bağlılık hissidir. bağlılık, ilişkiyi sürdürme kararını ifade eder.

üçgen aşk teorisi, herhangi bir ilişkinin durumunu belirli bir zamanda değerlendirmek için bize bir metrik verir. her üç nitelik arasındaki yüksek ilişki; partnerinizi ve sizi, adanmış bir ilişki içinde olduğunuz tamamlayıcı sevgiye ulaştırır. tutku veya yakınlık olmadan sadece bağlılık boş aşktır. sadece tutku delicesidir. tutku veya bağlılık olmadan yakınlık ise sevmektir. bu uçlar arasında üç boyutta çeşitli kombinasyonlar vardır.

hatfield'ın tutkulu aşk ölçeği, romantik sevginin karmaşıklığını yakalarken; öncelikle hikayenin bir tarafını anlatır(bağlılık ve samimiyet biraz ihmal edilir). üçgen aşk teorisi boyutunu kullanmak ise ilişkilerin daha dinamik bir karakterizasyonunu sağlar.

aynı kişiyle ilişkiniz; bir aşamada tutkulu, başka bir aşamada samimi ve başka bir aşamada kendini adamış olabilir. bununla birlikte, ideal olarak üçünü dengelerseniz en önemli noktaya ulaşırsınız. şayet olursa tutku azaldı diye pişman olmanız gerekmez, çünkü uzun zamanlı birliktelik için dostluk ve paylaşılan değerleri içeren diğer eşit (veya daha fazla) ödüllendirici bileşenler de gereklidir.

bazıları, ilişkilerde yenilik için “koşullanmış” olduğumuzu iddia ediyor. bu yüzden tutkunun(ve bu argümana göre mutluluğun) zamanla azaldığını iddia ediyor. aynı sosyal yorumcular, eşlik eden sevginin tutkunun ölümü için teselli ödülü olduğunu iddia ediyor. bununla birlikte, hatfield ve sternberg'in modellerinden görebileceğiniz gibi; romantik şiirlerin, şarkıların ve edebiyatın dışındaki dünyada saf tutku neredeyse hiç yok. bu yüzden hedonistik bir zirve değil bir denge aramak, ilişkilerinizi daha uzun vadede huzurlu yapmanın anahtarıdır. belki aşk hayatınız çok yükseklere çıkmaz ama en önemlisi diplere de inmez.

Psikoloji Makalelerine Göre: İlişkilerde Partnerlerinizi Neye Göre Seçiyorsunuz?