günlük koşuşturmanın ardından kafanın durulduğu gece saatlerinde düşünmeye fırsat bulan insanın uykusuzluk sebebidir.

başa gelen olaylar, arkadaş çevresindeki durumlar, sevgili, aile vs her konu buna malzeme olabilir. tek bir "neden?" sorusu genelde 6 saatlik düşünme eyleminin ilk kıvılcımını çıkarır ve uykusuzluk la birleşir.

başa gelen her kötü olaylardan sonra gecenin dinginliğine sığınan bireyin kendisi ile hesaplaşmak istemesi ile ilgili bir durumdur.

gece kendimizle baş başa kalabildiğimiz nadir zamanları yaratır. düşünceler bir bir açığa çıkar. sorgulamalar, yargılamalar ve hesaplaşmalar başlar. hayatı sorgulama isteği, kendini sorgulamaya dönüşür. uykusuz sorgulamaların sonunda bir bakarsınız ki ne kadar değişirseniz değişin hayat bildiği gibi akar gider ve sizin değiştirebileceğiniz hiç bir şey yoktur hayata dair. bazen de sorular, sorunlar değil, eski bir şarkı çağrıştırır bu sorgulama isteğini. gecede her şey kendinde kalır insanın başkasına geçemez. insanın düşünce yükü biraz daha ağırlaşır gecede. insan kendine yük olur.

gündüzleri akıntıya kapılıp gitmekten kaynaklanır.

geceleyin de güzel kafası okşanır, taranır saçları sorgulama isteğinin; makul ölçülerde çuvaldız dikişi yapılır ve çok da geç olmadan yatılır. güzel, sağlıklı bir uyku için dua edilir ve uykuya dalınır.

sonra uyanılır. işe gidilir.

bir "sabahları uyaninca yaşanan hayatı sorgulama eylemi" degildir kanımca.
geceleri daha cok, "yaşanan hayalkırıklıklarıyla baş etme mücadelesi" vardır.