(bkz: siktirol jack)

izlerken sanki ben söylüyormuşcasına utandım, kızardım, yerin dibine girdim. bu ne özgüvendir yarabbi.

(bkz: serdar ortaç'ın cover'ı ile başlayan süreç)

kulağımızın pasını alacakken direkt kulağımızı alan performans.

evin içinde güneş gözlüğüyle oturmasından tahmin edilebilecek performanstır.

(bkz: açmayın dedeler)

hem rahmetli kani karaca'ya benzeyip hem blues, r&b falan kasmaya çalışan birinin zulmü, eziyeti. yıllar önce de yapmıştı böyle bir şey.

dizi\film\senaryo neyse artık bunun gereği yapılmış belli. bilmemne bilmemne yapmaya çalışmış diye boş boş aşagılanmaması gereken videodur.

tamam, şimdi eğri oturup doğru konuşalım, orijinalinden kesinlikle daha iyi olan cover'lardand....ahahah şaka lan şaka.

(bkz: ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi)

birinin gelip özcan bey ne yapıyorsunuz demesini beklerken, "çok iyi bir baba olucak" denmesiyle sonuçlanmıştır. kulaklar sağır herhalde.

ray charles dinlese gözleri açılırdı, öyle bir performans.

ruyamda ozcan deniz gunes gozluguyle cajon'a oturmus, bacak kadar bir cocuga boyle boyun damarlarini sisirip sisirip yanaklarini sallaya sallaya hit the road jack cigiriyor. derken, birden brutal vokalle zilgit cekmeye basliyor bu. tam o sirada peydah olan bir kadin sok olup "cok iyi bir baba olacak" diyor.

kan ter icinde uyandim.

(bkz: hastaneye sıçan teyze ile başlayan süreç)

hayır, ray charles hadi hadi meleğimi söylese iyi olur muydu?

panzehir olarak buraya bırakıyorum:

ray charles - hit the road jack