Opeth'in Herkesin Sevebileceği Belki de Tek Albümü, Bir Başyapıt: Damnation
damnation... bu albümü neden bu kadar seviyorum sorusuna cevap vermek zor
tamam ben artık brutal vokal ve böğürtüler çığlıklar sevmiyorum. insan bir yaştan sonra kafa dinlemek istiyor. 25 yıldır death, black, thrash falan derken bir sürü grup dinledim. opeth'in eski sert dönemini de severek dinliyorum. mesela pale communion, heritage, sorceress gibi albümlerin damnation ile kıyaslandığında çok daha progresif, zengin, yenilikçi ve cesur albümler olduğunu biliyoruz. buna rağmen damnation kadar yüreklere dokunmuyor. damnation her türlü insana hitap edebilir. bugün arabesk dinleyen birine windowpane dinlet ooo güzelmiş diyebilir. ticari amaçlı olduğunu iddia edenlere kesinlikle katılmıyorum. opeth kadar ileri seviye ve samimi bir grup ticari bakmaz olaya. zaten ticari bir albüm olsa bu kadar kalbimize dokunamazdı.
"opeth çok bozdu, akerfeldt artık böğürmüyor" diyenler albümü haksız yere eleştiriyor. steven wilson'un gazıyla grup çok daha evrensel bir türe yöneldi ve bu yeni dönemini daha keyifle dinliyorum.
gaza gelinip başlanan ve sıkılarak sonuna yaklaşılan bir cumartesi gününde eve döndüm ve bu albümü açtım
ilaç gibi geldi biliyor musun sayın okuyan. kafa gün boyunca belli bir yoğunluğa ulaşınca haliyle istemiyor fazla gürültülü işler. böyle müziği icra eden adam enstrumanıyla sevişsin istiyor, oluşan harmoniyle huzurlanmak istiyor. hani olur ya köhne barlar; blues, rock, vs. hani herkes dalgasına bakarken adamın biri dünyadan kendini soyutlar ve tamamen yaptığı müziğin ahenginde kaybolur gider. işte o müzik çok farklı bir müziktir sayın okuyan. o müziğin içinde ruh vardır, aşk vardır, kalp atışları vardır. o müzik, farklıdır.
damnation'da böyle bir albümdür sayın okuyan. bir de bu şekilde dinlemeye çalış, farkı sen de hissedeceksin.
final notu: damnation, su gibi bir albüm
albüm başlıyor, akıyor ve bitiyor. hiç sıkılmıyorsunuz, müzik sizi alıp alıp sürüklüyor. nasıl bittiğinin farkına bile varmıyorsunuz. bu sebeple, damnation uzun bir yolculukta dinlemek için ideal bir albüm. ek olarak, hava kapalı veya karanlıksa, müzikten alınan zevk çok daha fazla olacaktır.
bu albümü dinlerken hissettiklerim: alabildiğine huzur ve dinginlik, yanında da bir tutam karamsarlık.