aslında bu planın arkasındaki motivasyonun kaynağı nazilerin eşcinselliğe olan nefretiydi. mahkumlar libidoları bastırılabilirse, eşcinsel eylemlerin gerçekleşme olasılığının azalacağına inanıyorlardı. yani eşcinsellikleri için terapi gibi bir şeydi. eşcinsel mahkumların eşcinselliğini iyileştirmek(!) için haftada bir kez kamp genelevine zorunlu ziyaret yapmaları söylendi.

ancak asıl sebep, mahkumları daha fazla çalışmaya teşvik etmekti. heinrich himmler, toplama kamplarında genelevlerin kurulmasını ve mahkumlara “kamp parası” ödenen bir sistemin kurulmasını emretti. esirler çok çalışırlarsa ve kotalarını doldururlarsa yiyecek, sigara veya fuhuş için para alacaklardı.

naziler genelevlerde çalışan kadınlara herhangi bir doğum kontrolü sağlamadı, ancak hamileliği önlemek için bazılarını zorla kısırlaştırdı. koşullar ve gereklilikler kamptan kampa değişiyordu, ancak çoğu kadının günde sekiz erkek kotasını doldurması gerekiyordu.

bu genelevlerde zorla çalıştırılan kadınlar, sadece kadınlara özel olan ravenbruck toplama kampından geliyordu. alman askerleri için açılan genelevlerdeki kadınlarla birlikte toplam 34.000'den fazla kadının cinsel köleliğe zorlandığı tahmin edilmektedir. kadınlar yorgunluk veya hastalık nedeniyle sürekli değiştirilirdi. ve genellikle sonunda ölüme gönderilirdi.

hiçbir yahudi mahkumun genelev müşterisi olmasına izin verilmedi. çoğunlukla adi suçlardan hüküm giyen mahkumlara izin verildi. yahudiler zaten cinselliği düşünemeyecek kadar bitkin düşmüşlerdi toplama kamplarında. ayrıca nazilerin en son düşüncesi, bir yahudinin cinsel tatmini olurdu galiba.

daha fazla bilgi: wikipedia

1920'lerde Sayısı 70'ten Fazla Olan Galata'daki Genelevlerin Tarihi