Leonardo da Vinci'nin Günümüzde Kullanılan Aletlerle İlgili Yaptığı İlk Tasarımlar
makineli tüfek (33-barreled organ)
15.yüzyılın sonlarında, toplar savaş meydanlarında çok yavaş kalıyor ve hızlı atış yapma imkanı sağlamıyordu. leonardo bu eksikliği çok iyi gözlemledi ve çözüm olarak 33 namludan oluşan bir silah tasarladı.
uçma makinesi (ornithopter)
10 metre açıklığında iki kanatlı ahşap bir çerçeve olarak tasarlanmıştır. güç mekanizması olarak kanatları kontrol eden bir makara sistemi tasarlanmış, enerji çıkışını arttırmak amacıyla da bir el krankıyla desteklenmiştir. motor mekanizması bulunmadan havalanabiliyor.
paraşüt
tarihsel kayıtlara göre paraşütün mucidi lenomand olarak gözükse de lenomand'dan 3 asır önce da vinci paraşütü tasarlamıştır.tasarımının altındaki not: "bir kişinin deliksiz keten kumaştan yapılmış çadırı var ve bu çadırın genişliği 12 kulaç uzunluğunda ve derinliği de 12 kulaç derinliğinde ise; hiç bir yara almaksızın yükseklikten aşağı atlayabilir." 2000'li yıllarda adrian nichols bu tasarımı uyguladı ve atlayış gerçekleştirdi. denemenin sonucunda başarılı oldu.
otonom araç
da vinci'nin tasarladığı araç, frenler bırakıldığında kendiliğinden hareket ediyor ve çeşitli açılarda yönlendirebilecek bir direksiyon tarafından da kontrol ediliyordu.
paraşüt örneğinde olduğu gibi yüzyıllar sonra da vinci'nin çizimleri italya bilim tarihi müzesi tarafından tasarlandı.uygulamacılar aracın mars keşif aracı gibi çalıştığını ve çok başarılı olduğunu belirttiler.
insansı robot şövalye
da vinci, 1495 yılında alman-italyan orta çağ zırhı ile kaplı insansı otomasyona sahip robot tasarladı. iç mekanizmalarla hareket edebilen robot şövalye, oturmak ve kalkmak dışında başını hareket edebiliyor ve miğferinin siperini kaldırabiliyordu.
zırhlı araç
metal plakalarla güçlendirilmiş büyük dairesel bir platform olarak tasarlanan bu aracın içerisine 8 kişinin sığabilmesi planlanmıştı.ayrıca içine bir dizi hafif toplar yerleştirilecek ve tepe noktası yardımıyla nişancıya 360 derece görüş açısı sağlayacaktı.
portatif döner köprü
milano dükü için tasarlanan katlanabilir ve taşınabilir olan bu köprünün en büyük özelliği, büyük su kütleleri üzerinde dahi kullanılabiliyor olmasıydı.bu sayede askeri birlikler hızlarını kesmeden karşıya geçebiliyorlardı.
dalış takımı
deriden yapılan takım, maske yardımıyla oksijen sorununu çözüyordu. su üstünde kalan bir çana bağlı iki hortum sayesinde nefes alınabiliyordu.şişirilebilir bir balon sayesinde dalgıç suyun derinlerine dalabiliyor ya da su yüzeyine çıkabiliyordu.ayrıca takımın içinde idrar bölmesi de vardı.