evet efendim hikaye ataköy'ün a-1 b-1 diye giden bloklarını karıştırmam üzeri vuku bulmuştur.

güzel bir yaz akşamı emre ismindeki arkadaşımın daveti üzerine eve doğru yola koyuldum..bloğun önüne geldiğimde kendimden emin olarak 18. zili çaldım ve kapının açılması üzerine iceri hücum ettim.

yukarı çıktığımda kapıda 25 yaşlarında bi bayan tarafından buyrun kimi aramıştınız diyerek karşılandım emre ile görüşecektim dediğimde emre şu an uyuyor buyrun geçin içeri denilerek eve alındım.

icimden "ulan pezevenge bak 20 dakika önce hadi çabuk diyodu" diye söylenerek geçtim içeri, içeride 55-60 yaşlarında bi amca gel oğlum diye buyur etti beni.

o sıra içerden tatlılar kolalar ben yemek yemeğe başladım.

yaşlı amca : oğlum emre'yle nerden tanışıyosunuz?

ben: basketbol amca.

yaşlı amca: vay bizim emre'ye bak o basketbol bilir mi?

ben: ehi ehu pek anlamıyo.

yaşlı amca: oynasın oynasın boyu uzar.

ben 25 yaşında 1.92 boyundaki bi insanın artık uzamasının neye yarıyacağını düşünürken meyve servisi başladı, e yedik haliyle yani.

artık yarım saatin bitmesinden sonra "ben artık emre'yi uyandırıyım" diyerekten ayaklandım
odasını gösterdiler daldım içeri.

cidden oda icinde horul horul uyuyan arkası dönük elemanın kafasına patlattım bir adet '"kalksana lan ibne 1 saat oldu" diyerek ittim.

çocuk bi anda kalktı.

-çocuk: "ya abi sen kimsin ya ya noluyo ya ya'' diyerek sendeledi.

-ben: sen kimsin ya?

-cocuk: ben emre siz kimsiniz?

-ben: ha yok bişi pardon uyu sen.

hiç bişi olmamış gibi iceri gectim ben aşağıda bekliyim diyerek kapıya gittim adam arkamdan bağırıyo oğlum yemek yeseydiniz.

(bkz: bu da boyle bir animdir)