hayatta çeşitli rollerimiz var

arkadaş, öğrenci, çocuk, kardeş, çalışan rolleri gibi. bir rolden diğerine geçebilmeye rol esnekliği denir. örneğin ben arkadaşlarımla da terapist rolünden ilişki kurmaya kalksam bir arkadaşım bile kalmaz. rol esnekliği ilişki sürekliliği için şart.

bazen hayattaki rollerden birisi diğerlerine yer kalmayacak şekilde benliği işgal eder. bu ruhsal açıdan sağlıksız bir durumdur. örneğin bazen annelik rolü başka herhangi bir role yer kalmayacak kadar şişkinleşebilir. kadından geriye anneden başka bir şey kalmamıştır. gelecek planları sadece çocuk üzerine, mutluluk-mutsuzluk-endişe kaynağı sadece çocuk. kadın, sevgili, arkadaş vs gitmiş, sadece anne var.

sadece anne olan anne ciddi biçimde tükenmişlik adayıdır. sadece anne olan anne potansiyel olarak da iyi bir anne değildir üstelik. kadının kimliğinde anneden başka rollere de yer kalmalı. ne yazık ki anneden ibaret kadın kültür tarafından çok olumlanıyor. son derece sağlıksız bir toplumun temelleri bu.

profil fotoğrafınızda siz yoksunuz ve çocuğunuz mu var?

hatta kullanıcı isminiz @x'in_annesi şeklinde mi? yukarıdaki seriyi tekrar düşünün derim. benzer şekilde bazen çalışan rolü (mesleki roller) diğer rollerin hepsini bastırabiliyor. bu da ayrı sağlıksız bir durum.

bazı mesleki roller daha belirgin olduğundan daha baskın da olabiliyorlar. hekimlik, öğretmenlik, polislik, askerlik rolleri böyledir. mesleki roller çok baskın olduğunda bu kişinin ilişkilerini etkiler ama esas travma emeklilikte olur. emekli albay apartman yöneticisi olur. benzer şekilde annelik rolü çok baskın olduğunda ayrışmanın her aşaması sorunlu olabilir. okula başlama, işe girme (para kazanma), evlenme...

rolün kıymetli olması ayrı, kişinin benliğinin bütününü işgal etmesi ayrı durumlar.