olay ışığınız benden çok önce yanmıştır fakat geçtiğimiz günlerde okuduğum bir makaleden bir aktarım yapmak isterim.

kadın ve erkek ilişkilerinde yüz yüze iletişimin genellikle gerçekleşmediği ve hatta kadınların erkeklerle konuşurken neden yüzlerine bakmadığı gibi konulardaki şikayetleri günümüzde bilinen bir olgudur.

helen fisher isimli insan bilimcinin yaptığı araştırma, bu durumun oldukça eski dönemlere dayanan bir geçmişinin olduğunu ve bir bakıma evrimsel bir kalıntı olduğunu açıklıyor. ne alaka şimdi diyecek olursak, aramaya inanıp başlıkta helen fisher yazdığımızda daha önce yaptığı iki ilginç araştırmaya ulaşıp, hanım ablanın bu konularda uzman birisi olduğunu anlayabiliyoruz.

konuya dönecek olursak;

kadınların konuşurken genelde yüz yüze baktığı tespitinin kanıtı olarak da kadınların milyonlarca yıldır çocuklarını veya kabiledeki diğer çocukları beslemek, eğitmek, büyütmek veya cezalandırmak için zamanlarının neredeyse tamamını onlarla birlikte geçirmeleri ve bu aktiviteleri yüz yüze yapmaları öne sürülüyor. yani şöyle

erkeklere gelince genelde gözlemlenen durum ise iki erkeğin iletişim sırasında birbirlerinin yüzlerine bakmadığı ve genel olarak yan yana oturarak/durarak konuştuğudur. yani şöyle bir durum. 

bu durumun sebebi olarak ise eski zamanlarda erkeklerin genelde kabile dışında avda olduğu zamanlarda saklandıkları veya oturdukları yerden sürekli etrafını gözlemlemesi ve bu süre içerisinde de yanındakilerle de iletişime devam etmesi neticesinde birbirlerinin gözlerine bakma alışkanlığının kazanılmamış olması öne sürülüyor.

yani sadede gelirsek, helen fisher’ın araştırması kadınların erkeklere “`konuşurken neden bana gözlerime bakmıyorsun ya uff..`” gibi serzenişlerinin sebebini kendince açıklar nitelikte. zaten bu durumu biraz da çevreden gözlemleyince gerçekten varolduğunu görebiliyoruz. elbette bu bir genelleme olup her insan için geçerli olmayacaktır. hanım ablamızın önerdiği ise eğer bir kadın, bir erkek ile iletişim kuracak ise bunu gözlerinin içine bakarak erkeği rahatsız etmesinden ziyade zarifçe yan tarafına yaklaşıp konuşması daha mantıklı olur yönündeymiş.

hatta şu görselin anlattığı psikolojik ifadeye göre erkekler ile doğrudan göz göze iletişim kurulduğunda içgüdüsel olarak doğrudan temastan kaçınılması ve kolları kavuşturarak savunmaya geçilmesi durumu mevcutmuş.

hatta bu kalıtsal durum kadınların birbiriyle iletişim kurarken neden bu kadar içten ve samimi olduğunu ve erkeklerin ise birbirleriyle kendi iç sorunlarını konuşmadıklarını, konuşsalar bile bunu samimiyetle değil de şakaya vurarak anlatmasını da savunuyor.

vay be! diyerekten huzurlarınızdan ayrılıyorum.

kaynak: * *