japoncada 3 farklı yazı çeşidi bulunur

bunlar hiragana, katakana ve kanji olarak belirtilir. hiragana ve katakana birer alfabe olup, her birisinde 48 karakter bulunmaktadır. önceki dönemlerde hiragana kadınlar, karakana ise erkekler tarafından el yazılarında kullanılırmış. hiraganada bulunan 48 karakterin çıkardığı ses ile katakanada bulunan 48 karakterin çıkardığı ses aynıdır. örneğin hiraganada a karakteri bu iken 

katakanada a karakteri budur. 

veya hiraganada su karakteri bu iken

katakanada su karakteri budur.

hiragana ve katakana kısaca kana olarak ifade edilir. çıkardığı sesler aynı olmasına rağmen iki farklı kana alfabeside aynı sıklıkla kullanılır. genel olarak japon kültürüne ait yazılar, bağlaçlar vs. hiraganayla yazılırken, özel isimler, japonya'ya ait olmayan şeyler ise katakanayla yazılır ancak bu zorunlu bir kural değildir. bir gazetede, dergide vs. hiragana ile başlayan yazı katakana ile bitebilir.

üçüncü yazı şekli ise kanjidir. kanji, direk olarak çinden alınmıştır. kanjiler bir kelimeyi direk ifade ederler, yani kanji harf değildir. bir kanjinin birden fazla okunuşu bulunabilir ve bu okunuşuna göre anlamı değişir. bazen birden fazla kanji yan yana geldiğinde çok farklı bir anlam ifade edebilir. örneğin okunuşu sui olan şu kanjinin anlamı sudur 

ancak arkasına gelen şu kanjiler ile okunuşu suiyoubi olur ve anlamı çarşamba gününe dönüşür.

japoncada 40.000'den fazla kanji bulunmaktaymış ancak yapılan bir dil reformuyla eski ve fazla kullanılmayan kanjiler çıkarılmış. şu an için yaklaşık olarak 2000 kanji japoncada yaygın olarak kullanılıyor ve ancak edebiyatla ilgili olanlar bu sayının çok daha fazlasını bilebilirler.

kanjilerin okunuşu özellikle yeni başlayanlar için zor olabilir. bu sebeple dili yeni öğrenenler için furigana vardır. furigana, kanji ile yazılmış bir karakterin kana ile okunuşunu gösterir. şu resimdeki tabelada üstteki yazılar kanjidir. onun altında bulunan yazılar ise hiraganadır ve üstteki kanjinin okunuşunu belirtir.

japoncada ayrıca romaji adında bir karakter dizisi daha bulunur. romaji, genellikle japonca ile batı dilleri arasındaki bağ olarak bulunur. japonların kendi aralarında kulladıkları bir alfabe değildir, daha çok turistler için japon karakterlerin okunuşuna yardımcı olmak için kullanılır ve latin harflerinden oluşur.

japonca dil yeterlilik sınavı için 5 seviye vardır

bunlar n5, n4, n3, n2 ve n1 olarak belirlenmiştir. en kolay seviye n5 seviyesidir.

n5 seviyesi için 103 adet kanji bilmeniz, basit hiragana ve katakana yazılarını okuyabilmeniz, sık kullanılan ifadelerin anlamlarını bilmeniz beklenir.

n4 seviyesi için kısa hikayeleri okuyabilmeniz, günlük basit konuşmaların yavaş söylenmesi durumunda anlamanız ve cevap vermeniz beklenir.

n3 seviyesi için gazete başlıklarını okuyabilmeniz, verilen bir yazının ana fikrini çıkarmanız, normal konuşma hızıyla duyduklarınızı anlamanız beklenir.

n2 seviyesi için gazete ve dergilerin içeriğini okuyabilmeniz ve tamamını anlamanız, bir yazının özetini çıkarmanız, normal konuşma hızıyla konuşan bir muhabirin söylediklerini anlamanız beklenir.

n1 seviyesi için belirli konularda profesyonel yazılar yazabilmeniz, profesyonel yazılan yazıları duraksamadan okumanız, muhabirlerin ve üniversite profesörlerinin söylediklerini anlamanız ve kendilerine fazla beklemeden cevap vermeniz beklenir.

japoncanın türkçeye benzediğinden bahsedilir

cümle yapısında ve günlük konuşmada her iki dilde de ortak yönler vardır. örnek olarak ;

watashi ha nihonjin desu - bu cümlede watashi 'ben', ha bağlaç, nihonjin 'japon', desu ise genel zaman belirtecidir. yani cümle "ben japonum" olarak türkçeye çevrilebilir.

ancak günlük konuşmada tıpkı türkçede olduğu gibi özne kelimeler yutulabilir. bununla birlikte zaman zarflarının da kullanılmadığı durumlar vardır. aynı cümleye benzer gidecek olursak;

anata ha nihonjin - anata 'sen' anlamına gelmektedir. yani bu cümlenin türkçe tercümesi "sen japonsun" demektir. cümle sonunda zaman belirten desu eki kullanılmamıştır, günlük konuşmalarda her zaman kullanılmaz.

nihonjin desu - türkçeye "japonum" olarak çevrilir. cümlenin başında özne bulunmamaktadır, tıpkı türkçedeki gibi her cümle özneyle başlamaz. 

anata ha nihonjin desu ka - cümlenin sonunda bulunan ka, cümlenin soruya dönmesini sağlar. yani bu cümlenin türkçe tercümesi "sen japon musun" olarak çevrilir.

anata mo nihonjin desu - bu cümlede ha bağlacı yerini 'mo' bağlacına bırakmıştır. mo, cümleye dahi anlamı katar. yani bu cümlenin türkçe tercümesi "sen de japonsun" olarak çevrilir.

türkçede bazı ülke halklarından bahsederken çelişkiler yaşarız. örneğin ingilterede yaşayan birisine ingiltereli yerine ingiliz, japonyada yaşayan birisine japonyalı yerine japon derken çinde yaşayan birisine çinli, portekizde yaşayan birisine portekizli deriz. bu özellikle türkçeyi sonradan öğrenenler için açıklanması kolay bir yapı değildir ki birçok anadili türkçe olan bile sebebini açıklayamaz. japoncada ise bu karmaşıklık yoktur. ülke adının sonuna 'jin' eki geldiğinde o ülkede yaşayan halktan, 'go' eki geldiğinde o ülkede konuşulan dilden bahsedilir. örneğin ;

nihon - japonya / nihonjin - japon / nihongo - japonca
doitsu - almanya / doitsujin - alman / doitsugo - almanca
kankoku - kore / kankokujin - koreli / kankokugo - korece

japonca yazı sistemi çinden alınmıştır. bu sebeple japonca yazı sistemi çinceye benzemektedir. yazılar yukarıdan aşağıya doğru okunur, yukarıdan aşağı okunan yazılar yan yana gelmişse önce sağdaki yazı okunur, kitap sayfaları sağdan sola doğru çevrilir ve eğer varsa önce sayfanın sağındaki kutu okunur, sonra soldaki kutu okunarak sağ alt kutuya geçilir. bu resimle sayılar kutuların okunuş sırasını, harfler ise balonların okunuş sırasını belirtmektedir. 

japonca son dönemlerde batı dillerine uyum için soldan sağa yazı şeklini uygulamaya başlamıştır ancak sayfa düzeni aynı şekilde devam etmektedir.

japonca öğrenmek için türkiyede pek fazla kaynak yoktur. 

türk japon vakfı, japonca kurs vermektedir ancak sadece istanbul ve ankara şehirlerinde bulunur. diğer şehirlerde ise eğer varsa dil kursları dışında fazla alternatif bulunmamaktadır. bu sebeple ana dili türkçe olan ve japoncayı kendi kendine öğrenmek isteyen birisinin ingilizceyi biliyor olması bir ön şarttır denilebilir.

japoncaya başlangıç için genki 1 kitabı ilk tavsiye edilen kitaplardan birisidir. bu kitabı türkiye içerisinde bulmak pek mümkün olmasa da, amazon.de sitesinden almak mümkün. ancak eğer buradan almak istemiyorsanız çeşitli pdf'ler internette bulunuyor. internette bulduğunuz genki 1 pdf'ini yazdırıp kitap şekline getirirseniz aynı işlevi görecektir.

japoncayla ilgili birkaç online ve mobil ingilizce kaynak

- bu dersler sayesinde hiragana ve katanaka alfabelerini, okunuşlarını ve çizim sıralarını öğrenebilirsiniz.

udemy üzerinden n5 kanji - bu ders ile temel seviye olan n5 için gerekli kanjileri öğrenebilir, kanji mantığını kavrayabilirsiniz.

udemy üzerinden n5 japonca - bu ders ile n5 seviyesinde cümleler kurabilir, japonca cümle yapısını anlayabilir ve jlpt n5 için gerekli bilgiyi öğrenebilirsiniz.

lingodeer bu ios ve andoid cihazlara yüklenebilecek bir uygulamadır. bu uygulama sadece japonca değil, aynı zamanda korece ve çince dilleri için de kullanışlıdır. tamamen ücretsiz olan bu uygulama için başlangıç seviyedesinde japonca bilmeniz gerekir.

bunpro - bu site hem öğrenmek hem de pratik yapmak için gayet kullanışlıdır ancak ücretlidir. yine de kayıt olduğunuz zaman 1 aylık deneme süresi verir.

shirabe jisho bu uygulama japonca bir sözlüktür. isterseniz kanaları yazarak, isterseniz kanjiyi çizerek aradığınız kelimeye ulaşabilirsiniz.

buradaki resim japon alfabesini öğrenmeye başlayanlar için çok faydalıdır. beyazlar hiraganayı, sarılar katakanayı, soluk renkler ise romaji okunuşlarını belirtmektedir. bununla birlikte iki kana yan yana geldiğinde çıkardığı sesler de yine burada bulunabilir. bilgisayarınızda duvar kağıdı olarak kullanabilirsiniz.

son olarak bir genel kültür bilgisi; dünyanın ilk romanı kabul edilen genji monogatari, 11. yüzyılda japonca yazılmıştır.

Çince Öğrenme Hevesi Olanlar İçin Genel Bir Girişle Dilin Bütün Kolaylıkları ve Zorlukları