İtalya'daki Koronavirüs Olayının Vahametini Gözler Önüne Seren Bir Doktor Haykırışı
"büyük bir trajedi yaşanıyor ülkemizde.
yaşlı hastalar ölmeden önce ağlayarak bize yalvarıyorlar. en yakınları ile vedalaşmak istiyorlar. tek başlarına ölmek istemiyorlar. yakınları ile kamera aracılığıyla vedalaşıyorlar. ölmeden önce bilinçlerini kaybetmiyorlar; komaya girmiyorlar, can çekişiyorlar, boğuluyorlar. her şeyin farkındalar. genelde karı-koca aynı gün ölüyorlar. çocukları, torunları uzaktalar.
bu hastalık gripten çok çok daha ağır geçiyor. inanın çok çok daha farklı. lütfen ona grip demeyin, alakası yok. hastalar en az 7-10 gün evde kalıyor. kimseye bulaştırmak istemiyorlar. ateşleri çok yüksek. ağırlaşınca geliyorlar çünkü artık dayanamıyorlar boğulma hissine. nefes alamıyorlar, oksijene ihtiyaçları var. bu virüs için ilaçlar çok az. biz sadece yardım etmeye çalışıyoruz.
ama her şey hastaya bağlı. erken ya da geç hastaneye gelmeleri hiçbir şeyi değiştirmiyor. son aynı son. yaşlılar dayanamıyor. hemşirelerin gözlerinden yaşlar akıyor. herkesi kurtaramıyoruz, farkındayız. hayati fonksiyonları düşük olanların sonu belli. makineler yalan söylemiyor. çok acil yeni yataklara ihtiyacımız var. ağırlaşanlar çok fazla. hastanelere akın akın geliyorlar. en ağır hastaların isimleri kırmızı ile yazılı ki artık başka bir renk yok! herkese aynı prosedürler uygulanıyor. hastalık aynı, yaygın pnömoni (zatürre), çift taraflı.
lütfen söyleyin, hangi grip bu trajediye sebep olur? grip bu kadar bulaşıcı değildir ve çok nadir pnömoniye dönüşür. bu virüs ise çok farklı inanılmaz bulaşıcı ve inanılmaz ağır seyrediyor belirli bir grup için. genç insanlarda basit bir grip gibi geçen hastalık, yaşlılarda değişiyor. bizim ülkemizde yaşlı insanlarımız çok ve 65 yaş üstü neredeyse herkesin kronik bir hastalığı var; diyabet, yüksek tansiyon vb. ne yazık ki ağır hasta olan gençler de var. onları görürseniz genç olduğunuza sevinme sebebiniz kalmaz. hastanede artık cerrah, ortopedi uzmanı, kadın doğum, göz ya da cildiyeci yok! hepsi koronavirüs savaşçısı oldu. bütün bölümler bu hastalıkla savaşıyor. hastalar saat başı çoğalıyor. test sonuçları arka arkaya geliyor... pozitif, pozitif, pozitif...
bütün hastaların evrakları üzerinde aynı şikayetler yazılı: yüksek ateş, nefes darlığı, öksürük, boğulma hissi. çoğu yoğun bakımda, bazıları zor nefes alıyor oksijen maskeleri altında, bazıları ise artık almıyor. yoğun bakım üniteleri doldu, yenileri açıldı. oksijen makineleri altından değerli. artık hastanede ameliyatlar yapılmıyor, ameliyathaneler de yoğun bakıma dönüştürüldü.
inanamıyorum, her şey o kadar çabuk gelişti ki... hepimiz çok yorgunuz. kimse durmak istemiyor. herkes gece yarılarına kadar hastanede. doktorlar hemşire gibi çalışıyor. ben, bir doktor olarak 2 haftadan beri evime gidemiyorum. ailem için korkuyorum. bulaşırsa, onlardan da yaşlı akrabalarımıza bulaşır. kamera ile çocuğumla görüşüyorum. ara sıra fotoğrafına bakıp ağlıyorum. bizim suçumuz yok, sizin de suçunuz yok! bize bu hastalığın bu kadar tehlikeli oldugunu söylemeyenler suçlu. bizden sakladılar. basit bir grip gibi lanse ettiler. oysa durum farklıydı, önlem alınmadı, geç kalındı.
lütfen evlerinizden çıkmayın, bizi dinleyin. sadece çok acil durumda çıkın. kesinlikle markete alışverişe gitmeyin! bu en kötüsüdür. herkes ilk önce oraya gider. hasta birisi ile orada görüşmeniz, büyük olasılıktır. kapanmaya az kala gidin, az insan varken alışveriş yapın. basit maskeler kullanın, ffp2 - ffp3'leri bize bırakın. artık maske bulmak çok zorlaştı. bizim de sağlığımız risk altında. bazı doktorlarımız artık virüs taşıyıcısı oldular. onlar da ne yazık ki en yakınlarına bulaştırdı. bir çoğunun akrabası hayat ile ölüm arasında, kaybedilmek üzere. lütfen kendinizi koruyun! önlem alın! yaşlılarınıza söyleyin, dışarı çıkmasınlar!
hastalarınıza da yasaklayın! yiyeceklerini siz alın. bizim evde kalma seçeneğimiz yok. bu bizim işimiz. son günlerde, hiç alışık olmadığımız işler yapıyoruz ama yapmak zorundayız. bizim görevimiz insanları kurtarmak! bunu bazen başaramasak da ağır hastalara yardım edemesek de son dakikalarına kadar yanlarındayız. biz doktorlar sürekli risk altındayız. eskiden de öyleydik. hastanın aidsli ya da hepatitli olup olmadığını bilmeden kan testlerini yapıyorduk. bazen iğne bizim elimize de batıyordu. korkuyorduk, acaba bulaştı mı diye. kendimize de testler yapıyorduk. sonra da mide bulantılarına sebep olacak ilaçlar almak zorunda kalıyorduk. ve ne yazık ki her üzüntümüzü de evimize taşıyoruz.
tamamen insanca davranıyoruz. eğer ağır hastayı tedavi edemesek bile acılarını en aza indirmeye çalışıyoruz. şimdi bize kahraman diyorlar. oysa daha dün bizi suçluyorlardı. yarın her şey geçtikten sonra bizim yaptıklarımız da unutulacak, her şeyin unutulduğu gibi. şimdi düşünelim hep birlikte. biz doktorlar hastanede bulunan insanların yaşamlarına dokunabiliyoruz. onları yaşatmaya çalışıyoruz. lütfen epidemiden uzak olsanız da dikkat edin. kalabalık yerlerden uzak durun. sinemaya, müzeye, spora gitmeyin. lütfen yaşlı insanlara acıyın. onların hayatı sizin elinizde. siz ise bizden çok daha fazla insanın hayatına dokunabilirsiniz, onları koruyabilirsiniz. bunları paylaşın! tüm italya okusun. henüz çok geç olmadan."
dr. daniele macchini
humanitas gavazzeni hastanesi (bergamo, italya)
not: doktor hakkında ek bilgi ve takip etmek için bu linki kullanabilirsiniz.