saldırgan davranış geliştirme konusunda hayvan ve insan arasındaki farklılıklara yönelik yapılmış bir çalışma gösteriyor ki maymunlarla hakikaten sandığımızdan da çok benziyoruz.

saldırganlık, açlık ve seks gibi temel bir dürtü ise diğer canlılarda da olabilir mi tartışmaları hep var olmuş ama ilk yapılan araştırmalar hayvanlar ve insanlar arasında ciddi farklılıklar gözlemlemiş. hayvanlar kendi saldırganlık içgüdülerini denetleyen mekanizmalar geliştirebilir denmiş insanların aksine.

fakat daha sonraki dönemlere ait çalışmalar hayvanların da bizden daha az saldırgan olmadıklarını ortaya koymuş. görülmüş ki, öldürme, tecavüz ve çocuk öldürme hayvanlar arasında da mevcut.

ilgi çekici olan nokta şu; 

bazı memelilerde saldırganlık korteks tarafından denetleniyor ve bu sebeple deneyimlerden daha fazla etkileniyor.

gruplar halinde yaşayan maymunlar arasında baskıcı bir hiyerarşi sözkonusu; bir ya da iki erkek lider mevcut, diğerleri ise hiyerarşinin alt düzeylerine tabiler.

baskın bir maymunun hipotalamusu elektriksel olarak uyarılıyor ve bu maymun tabi durumundaki diğer maymunlara saldırıyor ama dişilere ilişmiyor.

alt saflarda yer alan bir maymun aynı şekilde uyarıldığında ise siniyor ve boyun eğme davranışları sergiliyor.

bu yüzden, maymundaki saldırgan davranış otomatik olarak hipotalamusun uyarılmasıyla sağlanmıyor; maymunun ortamı ve geçmiş deneyimleri de rol oynuyor durumda.

bu insanlarda da aynı imiş. saldırganlıkla ilgili nörolojik mekanizmalar geliştirmiş olmamıza rağmen, bu mekanizmaların faaliyete geçirilmesi genellikle alın korteksinin denetimi altında gerçekleşiyormuş.

kaynak 1

kaynak 2