ineklerde, bezelyelerde, insanlarda neredeyse aynı olan bu histon h4 geni (hist1h4a), kromozomların yapı mühendisliğinde kullanılması açısından büyük önem taşır. yani biraz daha açmak gerekirse, bu protein, nükleozomun çekirdek bileşenidir. nükleozomlar, dna'yı kromatine sarar ve sıkıştırır. böylece histonlar, transkripsiyon düzenlemesinde, dna onarımında, dna replikasyonunda ve kromozomal stabilitede önemli bir rol oynar.

dna metni 306 karakter uzunluğunda olan bu genin, tüm türlerde aynı adreste olduğu söylenemeyeceğinden direkt türler arası kıyas mümkün olmasa da, bu gen ineklerde 306 karekter uzunluğunda iken, bezelyelerde de tam olarak 306 karakter uzunluğuna denk gelir. inekler ve bezelyelerin h4 geni, sadece 2 karakter açısından birbirinden farklıdır. yaklaşık 1,5 milyar yıl önce ortak bir atadan dallanan her iki soy da 306 karakterin hemen hemen hepsini korumuştur (305 ya da 304 korunan karakter sayısıdır).

yani bir bakıma histon h4 geni yaklaşık 20 milyar defa kopyalanırken, sadece %1'lik bir hata oranı ile kendisinin %99'unu korumuştur. bu noktada histon h4 geninin sadece kopyalanmakla kalmayıp, doğal seçilime uğradığı da göz önünde bulundurulduğunda ve doğal seçilimin yani evrimin mutasyon hızından daha fazla olamayacağı da dikkate alındığında, bu durum dna'nın yani genlerin kendini muhafaza edebilme yeteneklerinin olağanüstü bir örneğidir. tarihsel zaman içerisinde bu geni, doğru olarak muhafaza edememiş bireyler, doğal olarak elenmişlerdir. çünkü hayati derecede önemli bir gendir.

kaynaklar:

https://www.uniprot.org/uniprot/p62805

the blind watchmaker, richard dawkins

İnsanın, Miras Aldığı Genetikten Bağımsız Olamayacağını Kanıtlayan Enfes Bir Yazı