axl rose, müzik tarhindeki en düzgün adam değildi. aynı şeyleri yaşayıp da karakterini koruyabilen ve üstesinden gelebilen insanlarla doludur belki dünya. ben burada, axl'ın geçerli veya yeterli sebepleri olduğunu düşünerek onu savunmaktan ziyade, üstesinden gelmek için çaba gösterdiğini anlatmaya çalışmak istiyorum.

axl'ın öz babasından ancak 17 yaşında, evde birkaç sigorta belgesi bulup, ardından annesinin diplomasında soy adının rose olduğunu görünce haberi olur.

böylece kendisinin bill bailey olmadığını anlar. william rose olarak doğmuştur ama kendisini w. rose olarak tanımlar çünkü gerçek william rose göt herifin tekidir.

gerçek babasıyla annesi lisede evlenmişti. ama geldikleri noktada, babasının adını duymak bile kadının gözlerinin kararmasını sağlıyordu.

bir gün babası axl'a kimsenin göz kulak olmadığı gerekçesiyle onu kaçırır.

o günlerle ilgili axl'ın hatırladıkları tenine giren bir iğne, cinsel istismar ve onu almaya gelen annesinin başına gelen korkunç şeylerdir. o zamanlar zarar gören kasları yüzünden hayatı boyunca bacaklarıyla ilgili problemler yaşar. 2 yaşından itibaren annesiyle babasında gördükleri yüzünden de kadınlara karşı şiddet ve kötülük içeren düşünceler geliştirmiştir. kadınlara karşı böyle davranması gerektiği bilinçaltına işlenmiştir. seksin, kimisi için güç anlamına gelirken kimisini de nasıl aciz bıraktığını görür. bir yanı olması gerekene tutunmaya çalışırken, bir yanı da yaşadığı deneyimlere takılıp kalır. "homofobik mi?" diye sorar axl. "eğer 2 yaşındayken babam benim g*tümü s*kmişse sanırım bir problemim var demektir. benim problemim bununla ilgili."

hatırladığı en eski anısı, kafasına dayanmış oyuncak bir silahtan ibaret olan adamdır axl.

terapi sayesinde çok küçükken bile neler olup bittiğinin farkında olduğunu anlar. annesinin hamileliği planlı olmamıştı ve mutlulukla karşılanmamıştı. bu yüzden de büyük zorluklar çekmişti. gerçek babasını ise axl şöyle tanımlar: "a pretty fucked-up individual." axl küçüklüğünden beri, annesine ve kendisine çok kötü davranan babasının ölmesini dilemişti. çocukluğu, hala unutamadığı kabuslarla geçmişti.

ardından annesi boşanır ve axl, onun hayatındaki tek erkek olduğuna sevinmeye başlar.

rahatlamıştır, çünkü artık sadece o ve annesi vardır. ama annesi kısa zamanda başka biriyle evlenir ve bu da axl'ı yaralar. dahası bu adam da çocukluğunda yaşadığı sorunlar sebebiyle axl'a karşı iyi davranmaz, onu disipline etmeyi misyon edinir. ardından kız kardeşi doğar ve bu kez üvey babası kız kardeşine 20 yıl boyunca tecavüz eder. kız kardeşine ve özellikle axl'a sürekli şiddet uygular (tecavüz olayını axl çok geç öğrenir ve kız kardeşini yanına alır, birlikte çalışmaya başlarlar).

axl, bilinçaltının üzerini örttüğü tüm bu gerçekleri 1992 yılında başladığı terapi sayesinde yüzeye çıkarır ve bunlarla baş etmeye çalışır.

bütün anılarını tek tek yeniden yaşar, üzerini örtüp yoluna devam etmek yerine başa çıkmayı öğrenmeye çalışır ve bunu elinden geldiği kadar yapar. cinsel istismara uğrayan çocuklara yardım eden bir kurumu ziyaret ettiğinde, etrafta kendisi gibi birçok çocuk olmasına rağmen olanlarla yüzleşemeyen, konuşmayı, anılarını rededen bir çocuk olduğundan bahsedilir. axl çocukla ilgilenir, ona yaklaşır ve açılmasını sağlar. bu çocuğun iyileşme sürecinde büyük rol oynar. "bu benim için guns n' roses'tan daha önemli" der axl, "bu zamana kadar yaptığım her şeyden daha önemli."

axl, yıllarca babasından, kadınlardan ve kendinden nefret etti.

en büyük problem ise, bu sorunlara aşmaya çalışırken bunu toplum içinde yapmış olması, topluma yansıtmış olmasıydı. toplum, özellikle de eğlence sektörü bu konulara karşı hoşgörülü değildi. axl'a göre dünyanın bu konudaki tutumu şöyledi: "hmm, sorunların mı var? git ve çaresine bak." bunun yanında, toplum içinde sorunlarını dile getirmesinin sebebini şöyle açıklar:

"sebeplerden biri güvenlik. üvey babam dünyada karşılaştığım en tehlikeli insan. artık benim veya kız kardeşimin hayatına girmemesi çok önemli. belki affedebiliriz ama tekrar olmasına izin veremeyiz. bunu topluluk içinde konuşmamın birçok sebebi var. herkes "axl neden böyle g*tü dağıtmış?" ve tüm bunlar nereden geliyor bilmek istiyor. bütün ebeveynler bir şekilde çocuklarını istismar ediyorlar. mükemmel olamazsınız. ama onlara iyileşmeleri için yardım edebilirsiniz, eğer sizinle konuşabiliyorsa. o zaman "biliyor musun, ben 5 yaşındayken bunları bunları gördüm" diye anlatabilir. bazen sahnede bir tişört giyiyorum. üzerinde "çocuklarınıza gerçeği söyleyin" yazar. insanlar gerçekten bunun ne anlama geldiğini bilmiyor. bu yılın başlarına kadar, bana olanları reddediyordum, kim olduğumu, nereden geldiğimi. kendi varlığımı reddediyordum. o günden beri bunun için savaşıyorum. dünyadaki en muhteşem şey değilim ama kendin için savaşmaya hakkın vardır."

"benim gelişimim 2 yaşındayken durdu. ve insanlar "axl, çığlık atan 2 yaşındaki bir çocuk" dediklerinde haklılar. çığlık atan 2 yaşındaki bir çocuk var, gerçekten kızgın, saklanıyor, kendini sık sık göstermiyor, bana bile. çünkü onu koruyamadım. ve dünya onu koruyamadı. kadınlar onu koruyamadı ve varlığı yok sayıldı. bu durumda tutarlı davranmak gerçekten çok zor."

Guns N' Roses - Locomotive

tüm bu bilgilerin ışığında devam edelim

back off bitch ve locomotive gibi şarkıların axl'ın kadınlara bakışını yansıttığıyla ilgili iddialara; kadın düşmanlığı, homofobi, ırkçılık ithamlarına şöyle cevap verir:

" bunu anlayabiliyorum, şarkılar henüz taze. ama back off bitch aslında 10 yıllık bir şarkı. o zamanlar kadınlara karşı büyük nefret besliyordum. bunun temelindeki en önemli sebep henüz bir bebekken annem tarafından reddedilmiş olmam. üvey babamı bana tercih etti ve babam beni döverken sadece orada durup izliyordu çoğu zaman. işler iyice kötüye gitmeden müdahale etmezdi. bunun yanında büyük annemin de erkeklerle sorunu vardı. geriye dönüp baktığımda (4 yaşımdayken) onun erkeklere katlanamadığını hatırlıyorum. bu yüzden kendi erkekliğimle bile problemler yaşamaya başladım. onun erkeklerle olan problemi ve bunun bir erkek olarak bana hissettirdikleri çıldırmama sebep oluyordu. böylece hislerimi o şarkılara döktüm.

hayatım boyunca kadınlar benim için cehennem oldu ve ben de onlar için cehennem oldum. birbirimize ne kadar kötü davrandığımızı hatırladıkça gözlerim yaşarıyor. erin (everly) ile birbirimizin ağzına sıçtık. bazen çok iyi davranıyorduk çünkü içimizdeki çocuklar en iyi arkadaşlardı. ama diğer zamanlar tamamen birbirimizin hayatının içine ettik. böyle olunca da hayal kırıklığın seni bu konuda yazmaya itiyor. bu öfke ve duygular insanları korkutuyor, ve insanlar bu şeylerin tehlikeli olduğunu farketmesi iyidir. bizim müziğimizin sana bu şekilde hissetmen gerektiğini aşıladığını sanmıyorum. eğer insanlar böyle anlıyorlarsa yanılıyorlar. biz, belirli şekillerde hissetmene izin verildiğini söylüyoruz. şimdi sen, kötü olduğunu bildiğin bir şeye tutunmak istiyorsan, bu senin problemin. ben istemiyorum. pek çok şarkı sözünü geride bıraktım bile. şubatta başladığım terapiyle birlikte pek çok seyi geride bıraktım. geçmişi kazıp çıkarmak için çok çalışıyorum. ve bunu yollarda yapıyorum (turne sırasında, yolculuklarında terapiye devam etmektedir).

gösteri devam etmeli, evet. ama..... ben kadınları seviyorum. geçen sefer iki kadını birlikte olurken görmekten hoşlandığımı söylemiştim. sonra lezbiyen organizasyonlarından bunun ne kadar "iğrenç" olduğunu söyleyen mektuplar aldım. hayır, bu iğrenç değil. kadınlar güzeldir. insanların kullanıldığını görmek de istemem. erkekler için olan bir dergiye bakıp bundan hoşlanabilirim. ama eğer düşkün durumdaki iki kadının, fotoğraf çekimini ayarlayan adam tarafından kullanıldığını görürsem bu benim de midemi kaldırır.

ırkçılık olayı ise saçmalık. tabu olan bir kelimeyi, tabu olduğu için kullandım. birkaç siyah adamın beni soymaya çalışmasına kızmıştım. ancak hedef sadece o insanlardı (axl'ın koruması earl gabbidon da siyahidir ve onu en iyi arkadaşlarından biri olarak tanımlar). ibneler dediğimde de, gay insanlardan bahsetmiyordum. sadece bir kısım ibneden bahsediyordum. daha yeni l.a. county ceza evinden salıverilen ve fahişelik yapan aidsli bir adamın haberini okumuştum. bundan duyduğum rahatsızlıktı olay.

insanlar farklılıklardan korkar. bu her şeyde böyledir. aynı cins, aynı ırk olan insanlarda bile böyledir. bir noktada tamamen birleşip yakınlaşsanız bile farklılıklarınızı korursunuz. one in a million'daki en önemli şey insanları ırkçılık hakkında düşünmeye itmesi. çoğu insan bütün bir ırk veya topluluktan bahsettiğimi düşündü ama öyle yapmadım."