Güneş'e Gitmek Neden Bu Kadar Zor?
nasa'nın yarın fırlatacağı uzay aracı parker, güneş'e 6 milyon km uzaklıkta uçacak. ancak güneş'e gitmenin önünde en az sıcaklık kadar büyük bir zorluk daha var.
dünya'dan güneş'e roket fırlatmanın, dünya'dan ay'a ya da mars'a roket fırlatmaktan farklı bir tarafı var. güneş, ay veya mars'ın aksine bir yörünge etrafında dönmüyor, yani sabit. güneş sisteminin tam merkezinde duruyor ve muazzam çekim gücü sayesinde gezegenleri etrafında döndürüyor.
dünyamız güneş'in etrafında "saniyede" 30 km hızla dönüyor (saatte 108 bin km). bu yüzden dünya'dan roket fırlattığınızda roket eylemsizlik yüzünden 30 km/sn'lik bir yanal hıza sahip oluyor. tam olarak anlamak için giden bir aracın içindeki bir insanın araçla aynı hızda gidiyor olduğu düşünülebilir.
eğer mars'a gidilecekse bu yanal hız problem oluşturmuyor, çünkü mars da güneş'in etrafında yaklaşık 30 km/sn hızla dönüyor hatta ikisinin de aynı hızda olması daha iyi, aynı hızda giden iki araçtan diğerine atlamak gibi bir durum oluşuyor.
ancak güneş'e gidilecekse, bu yanal hız güneş'i ıskalamaya yol açıyor. bu, giden bir araçtan durmakta olan bir havuza atlamaya benziyor, atladığımızda araçtan dolayı sahip olduğumuz hız yüzünden havuzu ıskalayıp toprağa düşeriz. bu kısa videoda açıklanmış.
bu yüzden öncelikle bu 30 km/sn'lik hızı sıfırlamak gerekiyor. bunun için dünya'nın dönüşünün tersi yönde aynı hızda yol almak gerekli. ancak bunu yapmak günümüzün roketleriyle mümkün değil, en güçlü roketler bile tonlarca ağırlığındaki bir nesneyi 30 km/sn hıza çıkaramaz. daha çok yakıt konsa da çıkaramaz çünkü yakıt ağırlığı artırıyor.
bu yüzden parker birkaç yıl boyunca 7 defa venüs gezegeninin etrafından dolaşarak yanal hızını azaltacak ve güneş'in 6 milyon km uzaklığındaki bir yörüngeye yerleşmeye çalışacak.