insanın hayata dair umudunu arttıran fotoğraf. güzel olmak için hala şansım var.

fotoğraf onun mu değil mi bilmem, ama yıllıkta hakkında yazılan kızcağız için üzüldüm. insanın yıllığa yazacak kadar yakın arkadaşları bile oburluğundan girip kafasızlığından çıkıyorsa, çok zor bir ergenlik geçirmiş olmalı.

gören de polat alemdar gibi kafayı komple değiştirdi sanır. alt üstü şunlar oldu:

ortodontiste gidildi
15 kilo fazlalık atıldı
saçlar mahalle berberi yerine iyi bir kuaföre götürüldü
ağda yapıldı
kaşlar alındı
boş bakışların yerine şuh bakışlar aldı
işve salgılanımı arttırıldı

al sana bildiğimiz göksel.

kardeş payı dizisindeki kartal değil mi lan bu?

fotoğrafı geçin geçin, dış görünüş bu, lisedeki haliyle mi kalacaktı. zaten biraz para ve zaman ayırırsanız herkesi ortalama bir güzellik seviyesine getirirsiniz.

ama o yazılanlar nedir öyle? ne kadar çirkin ne kadar ayıp şeyler yazılmış. bu yıllık komitesinin editörü yok muymuş? ben bizim lisede bu işten sorumluydum, böyle bir yazı önüme gelse yazana bizzat kelime kelime yedirirdim.

saçın düzelir, kilon azalır, dişlerin düzeltilir de bir genç kıza yazılan bu cümlelerin verdiği güvensizlik kolay kolay atlatılmaz. yine göksel iyi gelmiş buralara. kadın boşuna yapmamış o depresyon şarkılarını.

tepem attı, sinirlerim bozuldu bak yine.

kadının bir şekilde değiştiğini gösteren fototoğraflardır.

azcık burun, gözler, kaşlar, dişler ve bir ton makyaj ile değişmiş işte hiç şaşırmadım.

göksel'i çok severim, umurumda değil okul yıllığındaki hali.