Gitar Virtüözü Joe Satriani'nin Patlama Yaptığı Albüm: Surfing With the Alien
işte instrumental rock tarihinin en muhteşem albümlerinden biri; satriani'nin kısa sürede önce altın (500.000 satış), sonra da platinum (1 milyon satış) plak kazandığı ve tabiri caizse patladığı albüm olmuştur. 14 yaşında gitara başlamış birinin, 15 yaşında gitar dersi vermesiyle başlayan(ilk öğrencileri arasında steve vai da var) ve yıllar geçen bu süreçte, müzikal birikiminin meyvelerini verdiği gerçek bir klasiktir surfing with the alien. kitlelere enstrümantal gitar müziğinin de dinlenebileceğini gösteren bu albümün kapağında marvel comics'in süper kahramanı silver surfer (gümüş kayakçı) bulunmaktadır.
bu albümden konserlerde çalınan pek çok hit şarkı çıkmıştır. satch boogie, always with me, always with you, surfing with the alien, ice 9 ve circles konserlerde en çok çalınan şarkılardır. crushing day şarkısını satriani lanetli olduğunu düşündüğü için konserlerde çalmamaktadır (birkaç istisna konser hariç). ne zaman bu şarkıyı çalsalar bir şeyler ters gitmeye başlamıştır. ayrıca kendisinin söylediğine göre ritim gitaristler parçanın ritimlerini çalarken sıkılıyorlarmış. bu şarkıyla ilgili dikkat çekici bir diğer anekdot ise şarkının solosunun satriani tarafından planlı bir şekilde birbirine eklenerek oluşturulduğu imiş. zira normalde joe, albümlerinde stüdyoya girer ve doğaçlama sololar atarak aralarından hangisi şarkının temasına en çok uyuyor veya hangisini en çok sevdiyse onu albümde kullanırmış. gerçekten de crushing day'in solosu epey zor bu arada, sweep picking'ler havada uçuşuyor, öyle ki satriani bile oturarak çalmayı tercih ediyor izlediğim videolarında.
satch boogie şarkısına geçelim
satch boogie oldukça eğlenceli, kompleks ve hızlı bir parçadır. içerisinde pek çok gitar tekniği barındırmaktadır, çalması zordur. (bkz: satch boogie çalmaya çalışırken gitar kırmak). şarkının hikayesiyse şu şekilde:
Joe Satriani - Satch Boogie
diğer şarkılardan devam edelim
mesela always with me, always with you. bu şarkıda da satriani'ye ilk kez 1972 yılında lise müzik öğretmeni bill wescott tarafından gösterilen pitch axis theory'sinden bir örnek görebiliriz. şarkı b major'ken 1:04'te b minor'e geçiyor(arpej çalan ritim gitar değişiyor 1:04'te, bu arada b=si notası). satriani estetiğini ve imzasını sonuna kadar hissedebileceğiniz bu şarkının konser versiyonlarında, sadri abi'nin parçanın sonuna yazdığı bir riff vardır ki besteyi çok çok muhteşem noktalara götürür gerçekten. kendinize bir iyilik yapın ve bu şarkının satriani: live! 2006 performansındaki 3:20'de başlayan yeri izleyin, tam bir duygu seli var çünkü. satriani akmış gitmiş, doğaçlamanın dibine vurmuş. izleyip de etkilenmemek mümkün değil.
şimdi de midnight'a geçelim
midnight, belki de kendisinin two hand tapping tekniğiyle çaldığı parçaların en bilineni ve popüler olanı. çalması göründüğü kadar zor olmasa da (satch'in çalabildiğim parçalarından biridir bu arada) muazzam bir beste olduğu su götürmez bir gerçek. hele hele o yıllarda tapping demek eddie van halen demek olduğunu düşünecek olursak, satch gerçekten güzel bir bakış açısı getirmiş tapping olayına.
Midnight
ice 9 şarkısının hikayesiyle devam edelim
bestenin adı kurt vonnegut'un 1963 tarihli romanı cat's cradle'daki ice 9 maddesinden geliyor. burada maddenin ne olduğunu sözlük yazarı inferno kısaca anlatmış:
albümle ilgili genel bir değerlendirme yapacak olursak
surfing with the alien gerçekten de tümü iyi şarkılardan oluşan efsane bir albüm. ilginçtir ki her ne kadar albümdeki beste ve düzenlemeler harika da olsa, prodüksiyon açısından çok üst seviye bir albüm değil doğrusunu söylemek gerekirse. ama işte o ruh dediğimiz şey ve müzikal kalite kendisini öylesine belli ediyor ki işin kayıt ve prodüksiyon kısmı geri planda kalıyor. satriani de daha sonraları bu konudaki bazı eleştirilere, demo kayıtlardaki duygunun tekrarlanamamasını, bu nedenden dolayı da şarkıların içine sinmemiş bir haliyle kaydedilmiş olanları yayınlamaktansa, demo versiyonlarını değerlendirdiklerinden bahsetmiştir. bu arada albümdeki bas ve klavyeleri de kendisi üstlenmiştir.
albümle ilgili son sözleri de echo'yla yapalım. cümlelemelerdeki yorum gücü, basit notalardaki vurgular, yavaş çalma hassasiyeti, kendine özgü bir tuşe, kısaca echo...
puan (10/10)