arjantin, güney amerika'nın en güneyinde kalan iki ülkeden biri (diğeri için (bkz: şili)). ispanyolca konuşulan ülkenin para birimi arjantin pesosu ve yaklaşık olarak 1 türk lirası eşittir 5 arjantin pesosu ya da başka deyişle 1 usd eşittir 18 arjantin pesosu. ekonomik stabilitenin bir türlü sağlanamadığı ülkede, işsizlik, enflasyon, politik çürümüşlük had safhada. bütün bunlara bağlı olarak, sokaklarda gün aşırı protesto gösterileri görebilirsiniz.

yüzölçümü olarak türkiye'den hayli büyük olan ülkede yaşayan nüfus ise çok az; yaklaşık 45 - 50 milyon (hangi kriteri aldığınıza göre değişebilir). 

geniş ve boş arazilerin bulunduğu ülkede nüfus daha çok kuzeyde, özellikle de buenos aires eyaletinde (iki buenos aires var, biri eyalet olan diğeri de başkent olan. başkent buenos aires eyalet olanın sınırları içerisinde. new york eyaleti ve new york city gibi düşünün) yoğunlaşmış durumda. zaten güney kesimlerinde hayat şartları oldukça çetin olduğu için tercih edilmemesi normal. ekonomi tarım ve hayvancılığa bağlı ama endüstri alanında da gelişmeye çalışıyorlar. bizim gibi çok başarılı oldukları söylenemez ama nisbeten gelişmiş bir ülke.

arjantinliler kendilerini biraz üstün olarak görüyorlar

arjantin'de daha önce bir medeniyet olmadığı için (tabii ki bazı ilksel kabileler ve bugünkü arjantin'in kuzeybatısında inka medeniyeti'nin küçük ve geçici bir parçası varmış. burada vurgulamak istediğim, yerleşik bir kültür havzası) nisbeten daha kansız bir kolonyal geçmişe sahip. bu açıdan kendilerini biraz farklı görüyorlar. ülkede bir kültür çatışmasının olmaması her ne kadar bir avantaj olsa da ülke insanının kendisini dev aynasında görmesi, diğer kültürlerle iletişimlerini etkiliyor (bu anlamda yine bizim tavrımıza yakın bir davranış modeli geliştirmişler). ülkede türkler çok seviliyor. emin değilim ama zannediyorum bunda türk dizilerinin ve osmanlı imparatorluğu döneminde buralara gelen osmanlı vatandaşlarının etkisi büyük. daha önce başka bir başlığa yazdığım için burada kısa keseceğim, ilgili girdi için (bkz: #67096574)

ülkede, güney yarımkürede konumlandığı için, tersine dört mevsim hakim genel olarak ama birbirine oldukça zıt olan aşırı iklim ve doğa şartlarını gözlemlemek mümkün

okyanus kıyısında kalan yerler tahmin edilebileceği üzere daha nemli iken, iç taraflarda kuru havalar hakim. güney tarafları kutuplara yakın olduğundan ötürü epey soğuk ama kuzey taraflarında, peru sınırına yakın yerlerde çöl havasına yakın hatta basbayağı çöl mevcut. doğayı genel itibarıyla korumuşlar. amazon ormanlarının küçük bir parçası (ya da uzantısı diyelim, tam amazonlar sayılmayabilir) ülkenin kuzey taraflarında. paraguay, brezilya ve arjantin'in kesiştiği üçgende iguazu şelaleleri var ki güzellik olarak niagara şelalesi ile yarışır.

ekonomik olarak stabil olmayan ülkenin özellikle başkentinde hayat belirsizlik üzerine kurulu ve epey çetin gözlemleyebildiğim kadarıyla

en dikkat çekici gözlemim, evlilik müessesesi epey bir darbe almış buralarda. tabii çağdaş yaşamın getirdiği güvensizlik ortamı bir yana, ekonomik olarak sürdürülebilir bulunmadığı için özellikle eğitimli insanlar bekar kalmayı tercih ediyorlar. ülkede eşcinsel evlilikler 2012'de yasallaşmış (amerika birleşik devletleri'nden 4 yıl önce). nisbeten cinsel özgürlük sağlanmış durumda.

arjantinlilerin yemek yeme alışkanlıkları epey ilginç. ben akşam saat 8 sularında akşam yemeği yemek istediğimde, "çok erken değil mi yahu?" dedi arkadaşlarım. meğer arjantinliler geceyarısına doğru yerlermiş. "e, bu da çok geç değil mi?" diye sorunca, bu sefer onlar şaşırdılar. "12 saat aç mı kalıyorsunuz?" diye. bilemedim şimdi. 

ülkedeki turistler için en büyük problem internet

internet ağı epey yaygın olmasına ve hemen her işletmenin (restoran, bar, cafe gibi) internet hizmeti sunmasına rağmen kalite epey düşük ve sağlıklı bir şekilde internete bağlı kalamıyorsunuz. şubat ayı boyunca festivaller var, özellikle de buenos aires'te (başkent olan). her gece, her sokakta dans grupları ve devasa bir kalabalık görebilirsiniz. herkes yiyip, içip dans ediyor. ha, bir de birbirlerine köpük sıkıyorlar. buenos aires başlığında anlatmıştım yine, kısa kesiyorum (bkz: #66917306)

insanlar klasik akdeniz insanı, dalgalı bir mizaçları var. bu açıdan bize de benziyorlar

yer yer kendinizi türkiye'de gibi hissedebilir, hiç yabancılık çekmezsiniz. ulaşım ülkede çok pahalı. sadece buenos aires'te değil genel olarak otobüs, tren, feribot, uçak bütün ulaşım türleri pahalı (buenos aires'ten montevideo'ya feribotla geçmek toplam 3 saat, ücret 40 dolar. yine buenos aires'ten otobüsle cordoba şehrine geçmek 9 - 10 saat, ücret 60 dolar). yani kaçarınız yok, artık ekonomik durumunuz, vaktinizin bolluğu gibi etmenleri göz önüne alarak hangisini kullanacağınıza karar verirsiniz. turist görgüsüzlüğü yok genelde. kazıklamaya çalışmıyorlar.

şimdilik bu kadar, aklıma geldikçe düzenleme ve düzeltme yaparım!.. gidiniz, geziniz efem!..

iyi yolculuklar!..

Mecidiyeköy Trafiği Yerine Hollanda'da Bisikletle İşe Gitmeyi Seçen Birinin İmrendiren Hayatı

Bu içerik de ilginizi çekebilir