derinlerde yaşayan ve böbreği olmayan grönland köpek balığının etinde insanlar için zehirli olan üre bulunur; bundan dolayı et, yenmeden önce bir işlemden geçirilmek zorundadır. 

et fermente olmak üzere kesilerek tahta kasalarla toprağa gömülüyor. birkaç hafta sonra ise çıkartılarak açık havada kurutulmak üzere asılıyor. tüm işlemler bitince de peynir gibi kesilerek servis ediliyor.

hakarl o kadar eski bir yiyecek ki bebeklerin bağışıklık sistemi gelişmesi için ağızlarına bir miktar ezilmiş hakarl konulurmuş. kalan sağlar da izlanda'da yerleşmiş sanırım.

izlandalıların sevdiği bir yiyecek değildir esasen hakarl. sadece çok eski bir yiyecek ve genç nüfus bunu ağzına sürmez. yaşlılar arada 1 tane atar ağzına, o da küp şeker büyüklüğündedir zaten. sadece denemiş olmak için yedim bir tane; lanet olsun öyle eski yiyeceğe.

tahminime göre büyük bir kıtlık zamanında kıyıya vurup çürümüş bir hayvanı yiyip ölmeyince bunun yenildiğini keşfetmişler. çünkü normal zamanlarda içerdiği üreden dolayı yiyen ölüyormuş. 

işte izlandalı arkadaşlar da bunu böyle birkaç ay çürümeye bırakıp üzeri iğrenç ve küflü bir görüntüye kavuşunca bir içecek eşliğinde tüketiyorlarmış.

1992'de Sinop'a Gelerek Ülkenin Sevgilisi Olan Unutulmaz Hayvan: Balina Aydın