(bkz: mizah anlayışı)

yargılamamak. öyle ki ne bok yenilirse yenilsin arkadaşına anlattığında seni anlayacağını, hiç onaylamadığı bir şey dahi olsa anlamaya çalışacağını bilmek.

kıskanmamak. iyi günleri samimiyetle paylaşmak en önemlisi, kötü günleri evveliyetle zaten. arkadaşlar birbirlerini aşağı değil yukarı taşımalı.

farklı insanlar olduğunuzun farkında olmak ve ona göre hareket etmek, onun kafasından düşünebilmek.

paylaşmak. yeri gelir derdinizi, mutluluğunuzu; yeri gelir evinizi, arabanızı paylaşırsınız. paylaşmak anahtar kelime. arkadaşlarınızı, ailenizi paylaşmaya kadar gider bu.

sabır.

her türlü ikili insan ilişkilerinde olduğu gibi ''saygı''.

açık ara beraber büyümektir diyorum bu soruya. 

diğer tüm koşulları sağlayan insanlar bile beraber büyüdüğünüz o diğerlerinin arkasında kalacaklardır.

saçmalayabilmektir. 

yanındayken 'benim için ne der' diye kasılmadan hatta sayesinde toplumu bile unutup içinizden geldiğince yaşayabilmektir. bütün aptalca kararlar onlarla alınır,uygulanır sonuçlarına beraber katlanılır.

biri sana sorsa onu neden böyle sevdiğini, cevap bile veremezsin. çünkü neden sevdiğini sen bile bilemezsin. yani temel, ardını arkasını düşünmeden koşulsuz sevmektir. kızarsın seversin, gülersin seversin. zorunda kaldığın ailen değil, senin seçtiğin ailendir. bağlılığınız fiziksel, biyolojik temellere dayanmaz. kan bağın yoktur, aynı soyadını taşımazsın. mesela bana kimse onun gibi sarılmaz. bu da başka bir temeldir.

(bkz: yaşanmışlık)

susarak bile anlaşabilmek.

ortak acılar.

ortaokulda aynı anda iki kuzene aşık olmuştuk eminle ben. tabi yaş o zamanlar 12 13 falan. (hayır 12,5 değil.)

o kavuştu, ben kavuşamadım ama olsun, hala dünyada kendisinden daha dost tanımam.

(bkz: olduğu gibi kabul etmek)

ortak düşman.